سوره سینما [1] – هنر هفتم به عنوان یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین رسانه و ابزار فرهنگ ساز در جهان امروز مطرح است و قدرتها و کشورهای مختلف برای تامین منافع و اهداف فرهنگی و اجتماعی از آن استفاده می کنند. در این میان، غرب توانسته با هوشمندی و اقتدار بیش ترین بهره برداری را از آن ببرد یعنی با معجزه سینما فرهنگ منطقه ای خود را جهانی کرده و هویت دیگر کشورها را تحت تاثیر قرار دهد.
سینمای ایران در دهه گذشته با بهره مندی از تجهیزات و تکنیک های مدرن صوتی و تصویری و همچنین توجه به نگارش فیلمنامه هایی همسو با دغدغه مردم توانسته است جهش رو به رشدی در پیشرفت و اثبات موقعیت خود ایجاد کند و در این وضعیت نه چندان خوشایند اقتصادی مردم را از هر طیف و طبقه ای برای خرید بلیت سینما ترغیب کند اما به جایی رسیدیم که دیگر ظرفیت سینماهای قدیمی و تک سالنه جوابگوی مردم سینمارو نبود و احداث پردیس های سینمایی چند سالنه با امکانات تفریحی و رفاهی و تجاری توانست بار دیگر نظر مردم را جلب کند.
امروزه این پردیس ها یکی از مهمترین پاتوق های فرهنگی و سینمایی محسوب می شوند و جشنواره ها از آن بهره زیادی برده اند اما نسبت بین کمیت تولیدات سینمایی با تعداد سالن های قابل قبول کیفی همچنان نابرابر است چون شهرستان ها هنوز در این چرخه سینماسازی جایگاه واقعی خود را پیدا نکرده اند. راه اندازی پردیس هویزه مشهد و ثبت رکورد پرفروشترین، برای برخی فیلم ها نشان داد مردم شهرهای دیگر هم اگر امکانات درست در اختیارشان باشد رفتن به سینما را در اولویت برنامه های فرهنگی و تفریحی خود قرار می دهند.
نوسازی زیر ساخت ها و بروز شدن تکنولوژی در سینمای ایران نه تنها به افزایش تماشاگران کمک می کند بلکه در بلندمدت انگیزه مردم را در خرید فیلم های قاچاق کم می کند. نامناسب بودن فضای فیزیکی سینما یکی ازعلت‌های مهم رویگردانی مردم از سینماهاست و آنها ترجیح می دهند در یک عصر جمعه با پرداخت یک مبلغ ناچیز برای خرید سی دی فیلم در فضای راحت و خودمانی خانه شان فیلم ببینند.
با نگاهی به تعداد سالن‌های سینما در کشور و مقایسه آن با وسعت و جمعیت موجود، فقط ۵ درصد شهرهای کشور سینما دارند و ۹۵ درصد شهرهای ایران فاقد این بستر فرهنگی مهم هستند. بجز این واقعیت، باید به عدم تجهیز و وضع نامناسب مجموعه‌های نمایشی و فیلم‌هایی که جذابیت‌ها و مولفه‌های لازم را برای فروش ندارند هم به عنوان مشکلات و معضلات اصلی اکران سینمای ایران اضافه کرد. ایران به لحاظ مساحت، هجدهمین کشور جهان و دومین کشور خاورمیانه محسوب می‌شود و از نظر تعداد نفرات هم، بالغ بر ۸۰ میلیون نفر جمعیت دارد اما طبق بانک اطلاعات سالن‌های سینمای فعال کشور مندرج در وبسایت رسمی انجمن سینماداران ایران، فقط ۲۷۳ سالن سینما در ایران وجود دارد.
کارشناسان معتقدند ابعاد تأثیرگذاری سینما و دیگر تولیدات تصویری به لحاظ فرهنگی و اجتماعی و نقش آنها در ترویج افکار، رفتار، ارزش‌ها و باورها در بین مخاطبان را می توان به نوعی با تعداد مخاطبان آن ارزیابی کرد. یکی از شاخصه های مهم رشد و توسعه فرهنگ و هنر در هر کشوری، وضعیت سینمای آن است . سینما در جوامع شهرنشین بدل به یکی از مختصات و مولفه های مهم آن شده است.
کشور ترکیه به بیش از ۲۰ کشور جهان فیلم‌های سینمایی خود را می فروشد تا درآمدی بالغ بر ۱۰۰ میلیون دلار برای کشورش به ارمغان آورد. در چین روزانه ۲۱ سالن سینما ساخته می‌شود و تا پایان سال تعداد سینماهای این کشور به ۸۰۰۰۰ هزار خواهد رسید و در این زمینه از کشور آمریکا پیشی خواهد گرفت. بر این اساس ارتقای تجهیزاتی که بستر نمایش تفکرات فرهنگی یک ملت را ایجاد می کند نه تنهای برای مردم آن کشور ارزشمند است بلکه وجهه و اعتبار فرهنگی یک کشور را در منطقه و حتی در دنیا معتبر می کند و تشخص فرهنگی یک کشور را به رخ می کشد.