خسرو نقیبی منتقد و فیلمنامه‌نویس فیلم «چه خوبه که برگشتی» ساخته داریوش مهرجویی را یک کمدی ابزورد دانست.
سوره سینما- بخشی از برنامه «هفت» جمعه ۳۱ خردادماه به بررسی فیلم سینمایی «چه خوبه که برگشتی» اختصاص داشت. خسرو نقیبی فیلمنامه نویس و منتقد و رضا درستکار منتقد و روزنامه‌نگار در این برنامه حضور داشتند. درستکار درباره فیلم تازه داریوش مهرجویی گفت: شاید شاخص ترین فیلمی که مهرجویی در طول دهه گذشته و با حال و هوای جدیدش ساخته مهمان مامان باشد. این سینما سینمای کمی گرا است که به دنبال جذب مخاطب می رود و رفته رفته جایگاه خودش را هم از دست خواهد داد. “چه خوبه که برگشتی” انهدام سینمای مهرجویی است. در این فیلم به کل همه چیز را از دست می دهیم. با تمام احترامی که برای سینمای این کارگردان قائل هستم دیگر ردی از مهرجویی در این فیلم نمی بینیم و با اثری با ساختار و شاکله ای ضعیف روبرو هستیم.این فیلم ساختمان قوی و محکمی ندارد و اصلاً در خدمت درام نیست. در این اثر حتی شاهد یک قاب بندی درست نیز نیستیم. اگر فیلم را با «اجاره نشین‌ها» مقایسه کنیم به ضعف‌های فیلم بیشتر پی خواهیم برد.
خسرو نقیبی در ادامه این بحث عنوان کرد: مهرجویی از آغاز دهه ۸۰ ساختاری آسان تر برای کارهایش انتخاب کرده که من خیلی جاهایش را دوست ندارم و به نظرم این آزمون و خطا بیشتر به سمت خطا پیش رفته است. مهرجویی به سمت سینمایی از جنس هجو حرکت کرده و به ابزورد گرایش پیدا کرده است. بهترین کارهای مهرجویی آثار اقتباسی او بوده اند که می توان از «سارا»، «پری» و «گاو» نام برد.
وی ادامه داد: فیلم «چه خوبه که برگشتی؟» اصلاً ادامه مسیر قبلی مهرجویی نیست. اتفاقاً این بار همه خمیرمایه در خدمت یک بستر مناسب قرار گرفته و قصه ای که گلی ترقی بر اساس داستان گوگول نوشته متریال لازم را در اختیار مهرجویی قرار داده است. شوخی‌های فیلم به ابزورد نزدیک هستند که بین شوخی های روشنفکری و عامه پسند در نوسانند. قاب بندی های فیلم نیز به درستی رعایت شده است. مطمئناً حواس مهرجویی به جاهایی بوده که ما فکرش را هم نمی کنیم چون همه می دانیم او اصول را به درستی می‌شناسد.
درستکار در جواب عنوان کرد: هر جا ما نمی توانیم مقصودمان را بیان کنیم می گوییم فیلم ابزورد است در حالی که شلختگی و از هم پاشیدگی در این فیلم موج می زند و این ربطی به ابزورد ندارد. قرار نیست برای نشان دادن از هم پاشیدگی قشری از طبقه متوسط فیلم را هم از هم گسیخته بسازیم. این کار از لحاظ ساختاری حتی از فیلم «الماس ۳۳» اولین فیلم مهرجویی هم ضعیف تر است.
نقیبی در پایان این بخش عنوان کرد: من منافاتی با ایده دم را غنیمت است که این روزها مهرجویی آن را به کار می برد و همچنین تفکر ابزورد نمی بینم. در فیلم همه نشانه های کمدی وجود دارد و قرار است مخاطب از دیدن این شخصیت ها و روابط شان بخندد. این فیلم را نباید در راستای آثار دهه ۸۰ مهرجویی دید بلکه باید این کار را به عنوان یک کمدی ابزورد و فارغ از اینکه داریوش مهرجویی آن را ساخته تماشا کرد.