به گزارش خبرنگار سوره سینما، [1] نشست خبری بیستمین جشن بزرگ سینمای ایران که امسال علی نصیریان دبیری آن را به عهده دارد امروز ۱۹ تیرماه با حضور منوچهر شاهسواری، علی نصیریان، تورج منصوری و مازیار میری و اهالی رسانه در خانه سینما برگزار شد. و شاهسواری با بیان اینکه امسال در آخرین دوره جشن توسط خانه سینما قرار نیست شکوه مراسم سال های پیش را داشته باشیم، گفت: اجرای این جشن به عهده مازیار میری است و ما خرسندیم که علی نصیریان در این رویداد ما را همراهی می کند. امسال تفاوت قابل توجهی نسبت به دوران پیش وجود دارد و آن اینکه با توجه به روزگار امروز و فشارهایی که از هر زوایه بر جامعه حکمفرماست از برپایی مراسم بزرگ خودداری می کنیم. سینماگران بیشتر از این جشن ها محق هستند اما واقعا شرایط به گونه ای نیست که بتوان چنین هزینه ای را لازم دانست. البته این جشن به قوت خود داوری می شود و همه فیلم ها مورد توجه قرار خواهند گرفت اما در چارچوبی محدودتر و کوچکتر به استقبالش می رویم.
وی افزود: این یک تصمیم جمعی بود که در هیات مدیره خانه سینما توافق و مجوز اجرای آن از سوی علی نصیریان صادر شد. اگر چه چنین تصمیمی برای ما سخت بود اما موظفیم به سهم خود از داشته های خانه به نفع همکاران استفاده کنیم تا این دوران سخت به اتمام برسد و یقین داریم به آن لحظه ای که باید می رسیم. شما به ما کمک کنید و ما را راهنمایی کنید که از این مسیر خارج نشویم. یقین دارم شما در این حس و حال با ما شریک خواهید بود و مقوم این تصمیم خواهید بود. از اینکه گاهی اوقات از خانه سینما خبر و نظر می خواهید و ما کوتاهی می کنیم ما را ببخشید زیرا گاهی چاره ای جز سکوت نداریم. ما نمی توانیم اگر کاری برای همکارانمان می کنیم آن را در معرض ویترین رسانه ها بگذاریم. پیش از این هم گفته ام ما باید کار کنیم و کار کنیم و کار کنیم. فضای خانه سینما فضای کار، تلاش و تجدیدنظر در ساختارهای ما است.
علی نصیریان نیز در ادامه این نشست بیان کرد: من با برگزاری هرگونه جشن و جشنواره فرهنگی و هنری موافقم و معتقدم وقتی این همه هزینه برای امور غیر صرف می شود برای فرهنگ و هنر مملکت هم باید چنین برنامه هایی جهت تشویق جوانان داشته باشیم اما در شرایط فعلی، جشن بیستم قرار است در یک چهارچوب محدودتر برگزار شود. جشن های هنری می تواند باعث ایجاد احترام بین هنرمندان شود. ما باید برای کار و همکاران خود احترام و حرمت قایل باشیم و از موفقیت های آنها لذت ببریم. چندی پیش به اصغر فرهادی گفتم جایزه ای که گرفته ای انگار من هم سهیمم چراکه ۵۰ سال پیش پی این سینما ریخته شد و بعد جوانان به صحنه آمدند.
وی افزود: اگر امروز همکاران ما به کن و اسکار می روند و افتخار آفرین هستند چون پایه های سینما در ایران سالیان بسیار دور گذاشته شده و امروز به باروری رسیده است. نسل به نسل به سینما آمده اند و امروز من با جوان فیلم اولی کار می کنم که از ایده و نگاهش لذت می برم. از دوستان و همکاران می خواهم که از فضای دشمنی فاصله بگیرید. نباید فراموش کرد که توسعه فرهنگی در جامعه ایجاد شده است و مردم آگاه تر شده اند و ما نیز باید نسبت به برخوردهای خود دقت کنیم. امیدوارم این جشن با شرایط فعلی با انس و الفت بیشتری برگزار شود.
[2]
تورج منصوری نیز درباره جزییات برگزاری این جشن توضیح داد: همه ما دوست داریم شب اهدای جوایز یک مراسم خاطره انگیز و باشکوه باشد ولی مسایل مالی گریبان همه ما را گرفته و ما این تصمیم را در طی سه سال اخیر گرفته ایم. تا آخرین دوره این جشن را چنین برگزار کنیم. اگرچه حق همکاران مان بیش از این هاست اما تصمیم داریم هزینه های صرفه جویی شده را به شکل دیگری برای دوستان مان صرف کنیم مثلا مسایل بیمه ای و از کار افتادگی اعضای خانه را بهتر پیش ببریم و این هزینه را صرف ریکاوری مجموعه بزرگتری کنیم. هنوز برای چگونگی برگزاری شب جشن تصمیمی نگرفتیم. این برنامه هم به دلیل همزمانی با ماه محرم قطعا شب ۲۱ شهریور (روز ملی سینما) برگزار نمی‌شود و زودتر برپا خواهد شد.
وی همچنین درباره خواسته کانون کارگردانان مبنی بر داوری فیلم های دارای پروانه ساخت گفت: بعد از دریافت نامه کانون کارگردانان قرار شد یک بازه سه ساله را درنظر بگیریم و چون ما می‌خواهیم تخصص‌های شاخه‌ای را بررسی کنیم به این نتیجه رسیدیم که به قاعده عمومی همواره راجع به فیلم‌هایی قضاوت کنیم که به نمایش عمومی درآمده اند تا برخی را به ضد تبلیغ تبدیل نکند و برخی را هم از جو دور کند. بر این اساس فیلم در سال ۹۴، ۴۵ فیلم در سال بعد و ۴۳ فیلم در سال ۹۶ تولید شده که دیده نشده‌اند، در نتیجه این ۱۲۸ فیلم باید به ۷۵ فیلم ما اضافه می شد. یعنی در طول دو ماه باید روزی ۵ فیلم را به نمایش بگذاریم که این غیرممکن است چون برخی از آنها اصلا دی وی دی نشده‌اند. ضمن اینکه از بین ۷۵ فیلم ما ۴۵ تا باید روی پرده نمایش داده شوند و در نهایت حدود ۱۷۰ فیلم را در مدت کمتر از دوماه باید نمایش دهیم. بنابراین طبق بررسی ها این پیشنهاد عملی نبود نه اینکه نخواهیم چون اتفاقا نظرات مثبت بود ولی به شکل تکنیکی نمی‌توانستیم آن را اجرایی کنیم.
وی توضیح داد: باید قالب و چهارچوبی را تعیین کنیم تا تمام فیلم‌ها برای داوری یک جنس باشند بنابراین در زمین بازی ما این کار عملی نیست. ما در این سه چهار سال با توجه به بررسی ها و نقد برخی شاخه ها در سینمای ایران ناچار بودیم اساسنامه را مرتب به روز کنیم که در نهایت نوشته شد و سه دوره هم اجرایی شد ولی موافقت با آن فقط در خانه سینما کافی نیست چون براساس قوانین کشور نیز باید تمام موارد آن بررسی شود و این مرحله زمان بر است.
علی نصیریان در ادامه این جلسه به سوال یکی از خبرنگاران مبنی بر تاثیر حضور خود بر جشن را چقدر می داند، گفت: تاثیر حضورم در این جشن را نمی دانم. من به دعوت دوستان به این جمع آمدم و تمامی کارهای اجرایی و راهبردی به عهده دیگر دوستان است.
تورج منصوری در ادامه درباره پیشنهاد استثنا قایل شدن برای بعضی از کارگردانان از جمله کیانوش عیاری تاکید کرد: از کانون کارگردانان خواستیم تا فیلم های اکران نشده را برای حضور در بخش غیر رقابتی به دبیرخانه معرفی کنند اما خود کانون کارگردانان نسبت به این امر مخالفت کردند و گفتند صاحبان فیلم ها با این امر مخالف هستند. مساله دیگر این است که آیا قرار است به هنرمندانی چون کیانوش عیاری نگاه متفاوتی داشته باشیم. تفاوت فیلمی که به دلیل ترس از فروش پایین اکران نشده با دیگر کسانی که صاحب نام هستند چیست و اگر قرار است قانونی اجرا شود باید برای همه فیلم ها اجرا شود.
وی در پاسخ به این پرسش که سال های پیش نیز گفته می شد داوری ها به صورت آکادمی انجام می شود، توضیح داد: مساله اصلی ما اساسنامه است. در این سه دوره سه آیین نامه نوشته و اجرا شد اما طی چهار سال گذشته اساسنامه ای نوشته شده و با اساسنامه آکادمی های دیگر مقایسه و در بخش هایی که نیاز داشتیم بومی سازی شده است. در سه سال گذشته اساسنامه به روز شد و درنهایت اساسنامه در انجمن عالی فنون و هنرهای سینمایی به تصویب رسید و به خانه سینما ارایه و در حال حاضر برای مراحل قانونی و تطبیق با قوانین کشوری ارسال شده است. امیدوارم سال آینده نگوییم قراراست از سال آینده اساسنامه اجرا شود. در نهایت تاکید می کنم که مراحل قانونی زمان بر است.
منوچهر شاهسواری نیز در پاسخ به هزینه های هنگفت سال های پیش بیان کرد: وقتی درباره جشن بزرگ صحبت می کنیم درباره چند جشن با همه اجزای هزینه ای صحبت می کنیم. اگر کسی کار اجرایی این چنینی کرده باشد متوجه می شود ۸۲۴ میلیون تومان که سال گذشته برای برگزاری جشن صرف شد، هزینه بالایی نبوده است. مسأله ما خانه سینما است. اینکه چرا سازمان سینمایی جشنی برگزار می کند خودش باید پاسخگو باشد. هر صنفی از اعضای خانه سینما در مقابل هر موضوعی که پیش می آید عکس العمل خود را دارد. ما تسهیل کننده هستیم و عمل کننده نیستیم. دوستانی که درگیر این ماجرا هستند نقش خانه سینما را به عنوان تسهیل کننده می دانند.
وی همچنین دلیل اینکه چرا اسپانسری برای این جشن دعوت نمی شود عنوان کرد: خانه سینما در مقابل استفاده از اسپانسر ها تحفظ دارد و استیج خود را به هر کسی نمی دهیم. همه شما وضعیت تلویزیون را می بینید که اسپانسر یک سری درخواست ها دارد ولی ما نمی توانیم استیج خود را به آنها بسپاریم. مطلقا این تصمیم گیری ربطی به آن شایعه ندارد که سازمان بازرسی به این موضوع ورود کرده است. هر کسی هر کاری می کند موظف به دادن گزارش است و ما هم گزارش خود را ارایه کرده ایم و اتفاقا هیچگونه ایرادی در هیچ بخشی از حساب های ما وجود نداشت.
این نشست که با صحبت های علی نصیریان خاتمه یافت به بحث داوری اشاره شد و این پیشکسوت سینما بیان کرد: از داوران می خواهم در انتخاب فیلم ها نگاه حرفه ای داشته باشند تا شاهد داوری درست و به حق باشیم. هنر زمانی رشد پیدا می کند که آزاد باشد. باز هم از داوران خواهش می کنم که به رابطه ها و دوستی ها و دشمنی ها فکر نکنند.