به گزارش سوره سینما [1]، مجید صادقیان رییس ستاد برگزاری جشنواره و معاون فناوری دفتر انتشارات و فناوری آموزشی در بخشی از این نشست درباره اهمیت فضای مجازی گفت: زمانی که همه چیز در آموزش و پرورش مورد تحقیق قرار بگیرد جز شبکه اینترنت هیچ چیز درست پیش نخواهد رفت، همه افراد باید به اینترنت دسترسی داشته باشند و هر محتوایی که تولید می‌شود باید به روی شبکه اینترنت برود و در دسترس مخاطبانش قرار بگیرد.
او ادامه داد: چیزی بیش از ۱۵ میلیون دانش آموزش در ایران هست، اگر در برنامه اجرایی به این دانش آموزان نگاه نشود دچار مشکل خواهیم شد.
در این نشست ناصرباکیده مشاور دبیر و مدیر اجرایی جشنواره با اشاره به فیلم آموزشی گفت: در فضای سینما و تلویزیون در همه جای دنیا دو اصل برای عرضه مناسب فیلم وجود دارد. اول محتوا و دوم تکنیک است و آموزش و پرورش باید نگاهی کلی و مطالعه‌ای کامل نسبت به این دو داشته باشد. در سراسر جهان ۷۰ درصد تولیدات سینمایی به سمت فیلم‌های پلیسی و جنائی یا معمایی می‌رود. در کشور ما سه چرخه در حوزه سینما و تلویزیون وجود دارد، اول اینکه چه بسازیم، چرا بسازیم و چگونه مطلب را بیان کنیم. دومین چرخه به سمت فضا و جذابیت‌های بصری باز می گردد و سومین چرخه در حوزه سینما و تلویزیون به تولیدات بی شمار سینمایی کشور باز می‌گردد که خوشبختانه ایران سومین کشور پرتولید در زمینه سینما محسوب می‌شود.
وی ادامه داد: باید به فیلم‌های پلیسی یا دیگر ژانرهای پر مخاطب نگاه کنیم و موضوعات آموزشی را در قالب همین موضوعات بگنجانیم و برای کودکان تولیدات این چنینی داشته باشیم، فیلمی با محتوای فرهنگی و رویکرد آموزشی طبیعتا نتیجه دو چندانی خواهد داد.
وحید گلستان دبیر جشنواره نیز در بخش دیگری از این نشست با اشاره به فیلم آموزشی عنوان کرد: حتما برای معلم ها پیش آمده روزی در کلاس بخواهند اتفاقی بیفتد که حال بچه‌ها بهتر شود و با فیلم آموزشی خود و ذهن دانش آموزانشان را به کهکشان‌ها، جنگل‌ها یا دیگر نقاط سطح کره زمین برده‌اند. فیلم آموزشی تاثیر عمیقی بر بافت ارتباطی دانش آموز و معلم می‌گذارد. ایران جزو کشورهای پیشرو در زمینه تولید فیلم آموزشی محسوب می‌شود.
وی ادامه داد: نوجوانی چندین نسل ما بدون این تکنولوژِی سپری شده است، تند رفتن در این قضیه باعث می‌شود اصلا نتیجه‌ای نگیریم. قرار نیست دولت یا هر نهاد دیگری پاسخ گوی این نیاز باشد. بازار فیلم‌های آموزشی نیز به سه بخش تقسیم می‌شود، اول بازار مبتنی بر اکران رسمی که فیلمسازان حرفه‌ای هستند و در این زمینه ورود می‌کنند، دوم بازار حمایتی است و بخش سوم بازار مولف است که از لحاظ کیفی از همه مهم‌تر است.
دبیر چهل و نهمین جشنواره فیلم رشد تصریح کرد: برای ایجاد بستر چرخش مالی و خروج فیلم‌ها از آرشیوها و رفتن آن‌ها به کانون خانواده باید تصمیماتی گرفته شود، معلمان و دانش آموزان باید بتوانند فیلم‌ها را برای همکلاسیان یا همکارانشان توزیع کنند.
در بخش دیگری از این نشست، «مجید صادقیان» گفت: اگر درمورد سینمای آموزشی صحبت می‌کنیم، حداقل از ۸ میلیون خانواده صحبت می‌شود. سوال اینجاست برای این سینمای آموزشی تا به حال چه کرده‌ایم و تا چه میزان در جهت تولید در این سینما فعالیت داشته‌ایم؟
او تصریح کرد: ۸۵ درصد از مصرف اینترنت کشور به وسیله موبایل و همین میزان برای تماشای ویدئو است، اما حجم محتوا و میزان استفاده اصلا بهم نمی‌خورند، برای رساندن فیلم‌های آموزشی به بچه‌ها فقط یک وبسایت طراحی کرده ایم و این بسیار بد است.
رییس ستاد برگزاری جشنواره تصریح کرد: اگر برای تولید فیلم آموزشی دقت و تلاش کافی نکرده باشیم نباید به آینده و ادامه تولید این فیلم چشم امید ببندیم.
ناصر باکیده نیز در بخش دیگری از این نشست، با اشاره به راه‌های ارائه کردن فیلم‌های آموزشی در سطح بین‌المللی گفت: اینکه چطور می‌توان فیلم‌های آموزشی را در سطح بین‌المللی ارائه کرد، موضوع مهمی است. برای جهانی شدن تولیدات با هرگونه محتوای مناسب فرهنگی باید از راه ملی بگذریم. راه ملی به گونه‌ای به بازارهای ارائه گفته می‌شود. این بازارها به صورت منطقه‌ای، کشوری و جهانی وجود دارند. طبیعتا هر آنچه بتوانیم در فضای فرهنگی، آموزشی و هنری، فیلم‌های بهتری عرضه کنیم، موفق‌تر خواهیم بود.
مدیر اجرایی جشنواره فیلم رشد افزود: آنچه نگاه هوشمندانه‌تری می‌طلبد، شناخت دقیق از مخاطب و نوع رسانه است. زبان، گویش و محتوای اثر از همه نکات مهم‌تر است. جدید بودن به معنای نوآورانه بودن نیست، اگر به هر چه که خداوند آفریده دوباره نگاه کنیم جدید به نظر خواهد آمد، زیرا اصل نوع نگاه است.
او در پایان سخنانش تصریح کرد: در حوزه فیلم آموزشی جای تهیه کنندگان خالی است تا به تولید و عرضه فیلم آموزشی فکر کنند، یکی از کارهایی که جشنواره فیلم رشد می‌تواند انجام دهد، آگاه کردن و دادن اطلاعات بیشتر و بهتر به تمام قشرهاست.
وحید گلستان در این نشست با اشاره به اکران فیلم‌های ساخته شده توسط دانش آموزان، گفت: یکی از جریان‌های اکران دانش‌آموزی که با حمایت آموزش و پرورش بهتر است صورت بگیرد این است که دانش‌آموز جایزه دریافت کند و به همان نسبت فیلمساز هم از این جریانات استفاده کند.
او ادامه داد: این جشنواره برای این است که تولیدکنندگان و فیلمسازان حرفه‌ای شناخته شوند و آثار آن‌ها کشف شود. درنهایت جشنواره باید همه این موارد را جمع کند و به انتشار برساند.