میری: حوزه هنری چیزی به من تحمیل نکرد

کارگردان فیلم سینمایی «حوض نقاشی» با ابراز رضایت از همکاری با حوزه هنری تاکید کرد این نهاد نکته‌ای را به او تحمیل نکرده است.

سوره سینما- نشست خبری فیلم «حوض نقاشی» امروز دوشنبه ۱۶ بهمن ماه با حضور منوچهر محمدی تهیه کننده، مازیار میری کارگردان، فرشته صدر عرفایی و حامد محمدی بازیگر و نویسنده فیلم در سالن جنبی برج میلاد برگزار شد.

^[1]
در ابتدای نشست مازیار میری به دلیل عدم حضور شهاب حسینی و نگار جواهریان پوزش طلبید و گفت: شهاب حسینی به دلیل حضور در فیلمبرداری فیلم جدیدش نتوانست به نمایش فیلم برسد و نگار جواهریان به دلیل بیماری به خاطر غیبتش پوزش خواست. لازم می‌بینم یادی کنم از مسعود بهنام عزیز که جایش اینجا کنار ما خالی است و زحمت زیادی برای میکس صدای «حوض نقاشی» کشید.

^[2]

سپس منوچهر محمدی در پاسخ به سوالی درباره دلایل همکاری با حوزه هنری  با توجه به ماجراهای  یک سال اخیر گفت: خوشبختانه دوستان حوزه هنری شرایطی را به وجود آوردند که من فیلمم را بسازم و هیچگونه سفارشی یا دیدگاه خاصی نبود که بخواهد به فیلم تحمیل شود.هیچ پلانی سانسور نشد و هیچ صحنه‌ای از فیلم به خاطر همکاری با حوزه هنری حذف نشد. فیلمسازی فرایندی خلاقانه است که اگر اعتماد در آن جاری شود می‌توان به راحتی کار را انجام داد. جنس ارتباط ما با سرمایه گزار معقول، منطقی و سازنده بود. من از چند تن از فیلمسازان صاحب نام شنیدم که اگر جنس کار حوزه هنری اینگونه است ما حاضریم با حوزه همکاری کنیم. ریشه اختلاف جاری خارج از سینماست و عناصری در این امور دخالت می‌کنند که وقتی شرایط آشفته می‌شود بتوانند از آب گل آلود ماهی بگیرند.

محمدی درباره ساخت فیلمی با تم عاشقانه در شرایط امروز جامعه گفت: سنجیدن شرایط برای ساخت یک فیلم سخت ترین بخش کار یک تهیه‌کننده است که اصلا قابل تئوری شدن نیست و بیشتر حسی و غریزی است. حداقل می‌توانم بگویم که من نمی‌توانم شرایطی را که یک فیلم را پر مخاطب می‌کند تئوریزه کنم. در مورد «حوض نقاشی» باید بگویم که از اولین نمایش «حوض نقاشی» در سینما فرهنگ من و آقای میری رفتیم تا تصویر و صدا را چک کنیم. جمعیت زیادی در سالن حضور داشتند که معترض بودند و از ما خواستند که نمایش فوق‌العاده برای فیلم گذاشته شود. تمام سئانس‌ها مورد استقبال قرار گرفته و در سینمای ما کم نظیر است. با این حال در اکران فیلم شرایط اجتماعی، سیاسی و … تاثیر گذار است.

این تهیه کننده درباره داوری و احتمال جایزه نگرفتن فیلم به دلیل ماجراهای اخیر گفت: به نظرم داوری یک اثر با زمان است، نه در قالب یک جشنواره با تیم داوری مشخص،اینکه چه اثری باقی می‌ماند و چه اثری زود فراموش می‌شود با زمان است. نگران داوری جشنواره نیستم و فکر می‌کنم این جشنواره بهانه‌ای است که دور هم جمع بشویم و کار یکدیگر را ببینیم. باید به احترام سینما از اختلافات خود بگذریم.

^[3]

صدر عرفایی بازیگر این فیلم گفت: جای آقای حسینی و خانم جواهریان خالی است، آنها نقش‌های سختی بازی کردند که می‌توانست به اغراق یا عدم باور پذیری بیافتد،اما هردو عالی از پس این نقش‌ها برآمدند. وی در مورد کم کار بودنش در سینما گفت: برای من فیلمنامه خیلی مهم است و صادقانه می‌گویم فیلنمامه های خوبی به دستم نمی‌رسد،برای من دعا کنید تا فیلنامه های خوبی به دستم برسد و بتوانم بیشتر در سینما حضور داشته باشم.

^[4]

حامد محمدی نویسنده فیلمنامه این فیلم گفت :حضور در اینکار شانس خودم می‌دانم و از اعتمادی که پدرم و آقای میری به من داشتند سپاسگزارم،برای نوشتن فیلمنامه تحقیقات بسیاری ص،من و بازیگران در چندین نوبت از مرکز «عمل» که ویژه نگهداری از کودکان معلول ذهنی است بازدید کردیم.حرف اصلی قصه ما عشق بود و ما می‌خواستیم در قالبی نو این عشق اتفاق بیافتد،رفتن به سمت این بیماری و نقش‌های خیلی سخت بود.خیلی از مسائلی که در سیناپس داستان اتفاق میافتاد مثل ازدواج این معلولین و سایر ویژگی‌هایشان در دنیای واقعی هم اتفاق می افتد.البته سعی کردیم خیلی هم به دنبال این بیماری نرویم و حرف قصه‌مان را بزنیم.

^[5]

مازیار میری در بخش دیگری از سخنانش گفت: روزی که طرح داستان نوشته شد با آقای محمدی به این نتیجه رسیدیم که باید از همان موقع به فکر بازیگرانی باشیم  که این نقش‌ها را بازی کنند.البته انتخاب بازیگری که نقش سهیل را بازی ‌میکرد کار سختی بود،در چندین نوبت در رونامه‌ها آگهی منتشر کردیم تا شکر خدا در یکی از فراخوان‌هایمان بازیگر نقش سهیل را پیدا کردیم.

وی افزود:علاقمندم وقتی فیلمی را می‌سازم ثبت زمانه خودش باشد و ارجاعاتی هم که فیلم به شرایط جامعه مانند تحریم‌ها و بی‌کاری ها داشت بخاطر همین بود.بعضی از اتفاقاتی که در جامعه الان ما می‌افتد به کسانی فشار می‌آورد که حواسمان به آن‌ها نیست.البته علاقه‌هم داشتم که این موضوع را در فیلمم نشان دهم که علاوه بر شرایط سخت عاطفی این دو شخصیت،شرایط جامعه هم به آن‌ها فشار می‌آورد و مدیریت همه این شرایط عشق می‌خواهد.همانطور که حامد محدی گفت می‌خواستم فیلمی عاشقانه بسازم .

^[6]

حواشی:
بیشتر یادداشت‌هایی که از خبرنگاران می‌رسید در تعریف و تمجید فیلم بود،تا جایی که در یک یادداشت دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد به مزیار میری تبریک گفته شد.

میری فیلمبرداری صحنه آخر فیلم را برای اولین بار در ایران دانست و گفت:به دلیل اینکه دوربینی که با آن آن صحنه فیلمبرداری شد،از بین رفت احتمالا آخرین بار هم در سینمای ایران خواهد بود.

این کارگردان خبرنگاران و مردم را دعوت کرد که به بازدید مرکز «عمل» مخصوص نگهداری کودکان معلول بروند و گفت: معلولانی که آن مرکز حضور دارند از تک تک لحظات زندگیشان لذت می‌برند و خوب است اگر ما گاهی به آن‌ها سر بزنیم و فارق از مشکلاتی که داریم آن‌ها را ببینیم.دیدن این افراد تاثیر مثبتی در روحیه همه می‌گذارد.

خبرنگاری از میری درباره همکاری‌اش با حوزه هنری پرسید و اقدامات حوزه هنری را باعث تخریب سینما و کار سینماگران دانست.میری در پاسخ گفت: فکر نمی‌کنم که با ساختن حوض نقاشی به تخریب سینما پرداخته باشم. سینما را کسانی از بین می‌برند که تفریقه ایجاد می‌کنند و همکاران و دوستان را در مقابل یکدیگر قرار می‌دهند.فکر می‌کنم که خواسته نامعقولی است که از همکارمان بخواهیم که با فلان جا کار نکن.خیلی دیگر هستند که با همکاریشان با بعضی جاها فیلم‌هایی به میل دیگران ساختند و فکر می‌کنم این‌هاست که باعث تخریب سینما می‌شود.البته این دوستان هم برای من احترام دارند. من با سرمایه‌گزاری کار کردم که هیچ محتوایی را فیلم من تحمیل نکرد و در این سال‌ها بهشی از بهترین فیلم‌های سینمای ایران را تولید کرده است.

منوچهر محمدی و محمدرضا شهیدی‌فر درباره اتفاقاتی که دیروز در مجلس شورای اسلامی افتاده بود اظهار تاسف کردند.