یدالله صمدی کارگردان پیشکسوت سینمای ایران در آستانه اولین سالگرد تأسیس گروه سینمایی «هنر و تجربه» گفت: بدنه سینمای ایران به شدت ضعیف است و بی توجهی مدیران به سینمای داستان گو و بدنه عین بی عدالتی است.
سوره سینما [1] – کارگردان فیلم سینمایی «پدر آن دیگری» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: هر جریانی که بخواهد به سینما عامه پسند، داستان گو و مردمی آسیب برساند، جریانی غلط است که دلسوز سینمای ایران نیست؛ سینمای داستان گو متعلق به عامه مردم است و ما فیلمسازان هم تنها برای مردم فیلم می سازیم و می خواهیم که آن ها از دیدن فیلم های ما لذت ببرند نه اینکه از سینما گریزان و فراری شوند.
وی با تاکید بر اینکه تولید فیلم های خاص به صورت محدود نیز برای اقلیت های مردمی لازم و ضروری است اظهار داشت: این امر نباید به صورتی پیش برود که برخی افراد بخواهند کلیت سینمای کشور را به این سمت و سو برانند. آنچه وظیفه مدیران سینمای کشور است ترویج فیلمسازی داستان گو و عامه پسند است و آن ها باید بیش از هرچیز دیگری به این نوع سینما گرایش داشته باشند.
صمدی در ادامه خاطرنشان کرد: متاسفانه آنچه امروز شاهدیم نمونه عدالت نیست؛ در زمانه ای که بسیاری از فیلم های سینماگران شاخص کشور پشت درهای اکران مانده اند و با بسیاری از تهیه کنندگان و کارگردانان در بخش مالی سینما تسویه حساب مالی صورت نگرفته، اینکه بخواهند به گونه سینمایی خاص توجه نشان دهند و مبالغ هنگفتی را برای آن خرج کنند عاری از عدالت است.
کارگردان فیلم سینمایی «دو نفر و نصفی» افزود: سینمای «هنر و تجربه» تنها بر اساس دغدغه شخصی و ذهنی فیلمسازان شکل گرفته و برای عامه مردم خالی از هرگونه جذابیتی است؛ ما فیلمسازان سینما آموخته ایم که در سینما نباید به حرف های خودمان فکر کنیم و تنها باید به فکر و سلیقه مخاطبان مان بیندیشیم و بر اساس آن اقدام به فیلمسازی کنیم.
این فیلمساز پیشکسوت سینما سپس تصریح کرد: من یقین دارم که دلبستگی به جشنواره های خارجی تنها عامل تاسیس گروه سینمایی «هنر و تجربه» بوده است. متاسفانه طی سال های اخیر گرایش فیلمسازان و مدیران سینمای کشور به جای ارتقای سینمای داخلی به سمت و سوی سینمای جهانی سوق پیدا کرده که امری غلط و اشتباه است.
وی در خاتمه این گفتگو افزود: مدیران سینمای کشور ظاهرا به شدت مجذوب جشنواره های جهانی شده اند و همین مساله باعث شده که به ذهن برخی فیلمسازان رسوخ کرده تنها به تولید فیلم هایی که از جنس مردم نیستند فکر کنند.