نرگس آبیار کارگردان فیلم تحسین شده «شیار ۱۴۳» که این روزها مشغول اتمام فیلمبرداری فیلم «نفس» جدیدترین ساخته خود است، «نفس» را اثری با رگه‌هایی از طنز توصیف کرد و گفت: این فیلم لوکیشن‌های زیادی دارد و من خیلی علاقه ندارم دوربینم در یک‌جا توقف کند.
سوره سینما [1] – بیتا موسوی : نرگس آبیار قبل از «شیار ١۴٣» که در سی و دومین جشنواره فیلم فجر نمایش داده شد، یک فیلم دیگر هم ساخته بود، «اشیاء از آنچه که در آینه می‌بینید به شما نزدیک‌ترند» اما این فیلم خیلی با اقبال مواجه نشد. در واقع این فیلمساز زن با فیلم «شیار ١۴٣» دیده شد؛ فیلمی که توانست در جشنواره فیلم فجر جوایز متعددی دریافت کند و در اکران نیز فروش میلیاردی داشته باشد.
بر اساس داستانی از خود او ساخته شده بود، حالا او فیلم سومش به نام «نفس» را هم از روی یکی از داستان‌های خودش اقتباس کرده؛ کتابی که هنوز منتشر نشده است ولی احتمال دارد که همزمان با نمایش فیلم کتاب هم منتشر شود. این فیلم که سومین ساخته بلند سینمایی نرگس آبیار است به تازگی فیلمبرداری‌اش تمام شده و هم‌اکنون مراحل فنی را سپری می‌کند. آبیار این روزها مشغول مراحل آماده‌سازی فیلم جدیدش است تا بتواند در جشنواره فجر امسال که اتفاقا یکی از دوره‌هایی است که تعدد آثار در آن وجود دارد، شرکت کند. مهران احمدی، پانته‌آ پناهی‌ها، گلاره عباسی، سیامک صفری، شبنم مقدمی، ساقی زینتی، محمدرضا شیرخانلو، سیده ساره نورموسوی، علی خان‌بابایی و جمشید هاشم‌پور ایفاگر نقش‌های فیلم سینمایی «نفس» هستند. در همین ارتباط با این کارگردان درباره فیلم تازه‌اش و مراحل تولید آن صحبت کردیم.
شنیده می‌شود فیلم جدید شما تفاوت‌هایی را با دو اثر قبلی‌تان دارد. گویا یک کودک راوی قصه نفس است؟
بله. در این فیلم یک دختر شش ساله راوی اصلی قصه است و ما تا ٩ سالگی او این قصه را روایت می‌کنیم. در واقع «نفس» یک فیلم اجتماعی است که در آن یک کودک با نگاهی که به جهان دارد ما را همراهی می‌کند. قصه فیلم در سال‌های ۵۶ تا ۶٠ می‌گذرد؛ سال‌هایی که برای ما بسیار سرنوشت‌ساز بوده و ما در حاشیه آن اخبار و اتفاقات را می‌بینیم. به همین دلیل است که عنوان می‌شود با فیلم قبلی‌ام «شیار ١۴٣» تفاوت دارد چرا که نفس فیلم دفاع مقدسی محسوب نمی‌شود.
ایده اولیه قصه چگونه شکل گرفت. آیا این فیلم هم اقتباسی از کتاب‌های خودتان است؟
بله. من نفس را بر اساس یکی از رمان‌های خودم با همین عنوان ساختم که البته هنوز چاپ نشده است. تصمیم دارم همزمان با جشنواره یا اکران عمومی فیلم آن را منتشر کنم. کتاب حدود ١٠٠ صفحه است و سال‌ها پیش آن را نوشته‌ام اما به دلایلی در همان زمان متوقف ماند. زمان ساخت فیلم شیار ١۴٣ تهیه‌کنندگان فیلم آقایان پور محمدی و حسینی آن را مطالعه کردند و اصرار داشتند که از آن یک فیلمنامه بنویسم.
در این کتاب جنبه‌های ادبی روی بخش‌های تصویری غلبه دارد. از این رو کار تبدیل آن به فیلمنامه کار بسیار سختی بود. بیشتر علاقه‌مندم که در متن‌های فیلمنامه بر اساس تصویر قصه را جلو ببرم اما توجهم به این موضوع در فیلمنامه نفس کارم را سخت‌تر کرد. متن این کار، یک ادبیات شیرین کودکانه‌ای دارد و قطعا مخاطب با این جهان کودکانه ارتباط خوبی برقرار کرده و همذات‌پنداری می‌کند. در این فیلم ما بیشتر نریشن داریم که توسط شخصیت اصلی فیلم بیان می‌شود. البته در بخش‌هایی هم از انیمیشن استفاده کردیم. در این فیلم، فضاهای مختلفی را تجربه کردم از این جهت برای خودم هم کار تازه‌ای به شمار می‌رود. من در این فیلم با کودکان خیلی کار کردم. این هم از وی‍ژگی‌های فیلم بود. تا حالا از نتیجه کار بسیار راضی هستم. امیدوارم بعد از مراحل فنی هم همین حس را داشته باشم.
[2]
پس می‌توان گفت که نفس می‌تواند فیلمی برای کودک هم باشد.
این فیلم برای مخاطب کودک جذاب است اما فیلمی برای کودکان نیست. بیشتر درباره کودکان است. البته در کنار فضای جدی ما رگه‌های طنز هم در فیلم می‌بینیم.
در این فیلم هم تلاش کردید دوربین را به بیرون از تهران ببرید؟
بله. این فیلم لوکیشن‌های زیادی دارد. بخش‌هایی از فیلم در شهر یزد، هشتگرد، منطقه خوجیر در اطراف تهران و… فیلمبرداری شده است. این موضوعی که شما عنوان کردید ناخودآگاه در فیلمنامه برایم اتفاق می‌افتد. خیلی علاقه ندارم دوربینم در یک‌جا توقف کند.
شما در این فیلم به مقطع تاریخی اشاره کردید که بسیار پراهمیت است. آیا در بستر قصه ما شاهد اتفاقات سیاسی که در آن زمان رخ داده هستیم؟
همان طور که عنوان کردم، یک کودک راوی این فیلم است. این راوی بدون هیچ قضاوت، نگاه بی‌واسطه‌ای به این مقطع تاریخی دارد. مخاطب نیز در نفس با همین نگاه روبه‌رو است و هیچ قضاوتی نمی‌کند. بیشتر سعی کردم همان چیزی را که در جریان بوده روایت کنم و دخل و تصرفی در آن نداشته باشم.
آیا به موفقیت فیلم در جشنواره فجر امیدوارید.
امسال جشنواره شلوغی داریم چراکه بیشتر فیلمسازان با آثارشان حضور دارند. امیدوارم فیلم‌های همه همکارانم به خوبی دیده شود و با مخاطب ارتباط برقرار کند. درباره فیلم خودم هم نمی‌توانم قضاوتی داشته باشم. امیدوارم مورد توجه قرار بگیرد.
منبع: روزنامه اعتماد [3]