خسرو معصومی در ابتدا با اشاره به شیوههای مدیریتی سابق به خبرنگار سوره سینما گفت: دورانی بود که دوستان فیلم اولی توسط شورای کانون کارگردانان کارشناسی می شدند و پروانه ساخت به این طریق به آنها تعلق می گرفت. طبق این روند، مشخص می شد که فیلمساز قبلا چه کارهایی را انجام داده و چه آینده ای می تواند داشته باشد.
وی ادامه داد: البته کسی مثل آقای مجید مجیدی را هم داریم که سینما را با تجربه خود آموخت و به تنهایی قدم به عرصه گذاشت، اما مگر چند استثناء در یک سینما وجود دارد؟ در حقیقت سینما محصول تجربه و کار است و این کانون کارگردانان است که می تواند با مشورت و نظارت بر کار افراد تازه،به شکل گیری فردای خوبی برای سینما کمک کند. در حال حاضر اما، شیوهای که در ارشاد حاکم است، شیوه خوبی نیست. چون آنها آگاهی حرفهای لازم را ندارند و مجوزها به خاطر ارتباط ها صادر میشود و نه شایستگی ها.
معصومی خواسته مشترک همه سینماگران را این طور ارزیابی کرد: خواسته همه سینماگران این است که مسئولان طبق قانونی که خودشان گذاشته اند، عمل کنند و بر اساس مصوبات موجود، در مورد صدور پروانه ساخت تصمیم گیری داشته باشند. فکر میکنم خیلی فیلمنامهها ، نخوانده رد می شود و صرف اطلاع پیدا کردن از ژانر کلی آن باعث میشود کار را کنار بگذارند. برای مثال من فیلمنامه «ملبورن» را خوانده بودم و وقتی جواد نوروزبیگی به من گفت هنوز پروانه ساخت ندارد، خیلی تعجب کردم! این فیلمنامه هیچ مورد خاصی ندارد که مانع دریافت پروانه باشد.
وی گفت: مدیریت سینما باید نترس و شجاع باشد و فکر میکنم با استقرار مدیران جدید در سال آینده، امیدواری به بهبودی اوضاع بالاتر برود. اتفاقاتی که در مدت اخیر شاهد بودیم، بیش از اینکه سینمایی باشند، رگههایی سیاسی داشت و این بسته و باز شدن خانه سینما از نمونههای بارز آن است.