یادداشت مهدی شامحمدی در ستایش حبیب والی‌نژاد/ او اجازه می‌داد کنار بزرگترها تجربه کسب کنیم

به گزارش خبرنگار سوره سینما ^[1]، مهدی شامحمدی مستندساز و تهیه‌کننده مستند «فصل هرس» در یادداشتی به تقدیر از حبیب والی‌نژاد پرداخت.

در این یادداشت آمده است:

برای آقا حبیب

سالهای شروع دهه هشتاد، خیلی از جوانهای بیست و دو سه ساله ای که سینما خوانده بودند سر از روایت فتح در می آوردند. روایت شده بود پاتوق گپ ها و مشق های گاه و بیگاه آنها . این جوانها یا بهتر بگویم ، ما جوانها آقا مرتضی آوینی روایت فتح و فیلمهایش را دوست داشتیم. اما این همه دلیلمان برای حضور در آنجا نبود.
در روایت فتح مردی بود که تحویلمان می‌گرفت. پای صحبت‌ها و بلند پروازی‌مان می‌نشست و به جوانهایی که بی‌تجربه و خام به نظر می‌آمدند اهمیت می‌داد. آن وقت‌ها شرایط فیلم ساختن سخت‌تر از حالا بود. اغلب ترجیح می‌دادند به جوانهایی با این سن و سال و بدون سابقه کار اعتماد نکنند.

اما حبیب والی‌نژاد به ما میدان داد. طرح‌هایمان را می‌خواند، مناسبترها انتخاب می‌شد و شرایطی محیا می‌کرد تا فیلمهایمان را بسازیم. ما را در کنار بزرگترها قرار می‌داد و برای کسب تجربه به دل اتفاقات می‌فرستادمان. ترغیبمان می‌کرد نوآوری و خلاقیت را در کارهای نسل جدید روایت وارد کنیم. در این مسیر مصائب زیادی هم تحمل کرد. از مشکلات شخصیمان که پدرانه همراهیمان می‌کرد تا حرفها و فشارهایی از طرف دیگران که کار کردن با ما باعث آن می‌شد، پای همه چیز ایستاد.

از فکرها و نگاه متفاوتمان به فیلمسازی جنگ تا حتی پوشش ظاهریمان اگر حمایت های آقا حبیب نبود شاید سینمای داستانی و به خصوص مستند نام تعدادی از جوانان موفق امروز این عرصه را نمی شناخت. (شاید این بچه ها هیچ وقت سینماگر نمی شدند.)

مرتضی پایه شناس، محمد صراف، محمدحسن مهدویان، هادی بهروز، حبیب خزایی‌فر، امیرحسین نوروزی ، محمود سلامیان ، امیربنان و خیلی های دیگر

با همه این اوصاف ما تنها گوشه ای از یک عمر تلاشت را به چشم دیده ایم.

خسته نباشی مرد.

مهدی شامحمدی

۲۹ بهمن ۱۳۹۴