به گزارش سوره سینما [1]، شصت و نهمین جشنواره فیلم کن در حالی آغاز شده است که فارغ از حضور دو فیلم بلند “وارونگی” و “فروشنده” و حضور کتایون شهابی خواهرزاده همسر محمد بهشتی مدیرعامل اسبق فارابی به عنوان داور در این جشنواره، شنیده هایی مطرح شده است درباره حضور مسافرانی خاص(!) که به نمایندگی از فارابی و خانه سینما به کن رفته اند.
همه ساله هیأتی از سینماگران ایرانی به نمایندگی از خانه سینما و بنیاد سینمایی فارابی به کن می روند و البته که بخش عمده هزینه حضور این هیأت توسط نهادهای بالادستی تأمین می شود.
امسال نیز بخش عمده ای از سینماگران ایرانی که در کن حضور دارند نمایندگان این دو نهاد هستند اما منتشر نکردن رسمی نام آنها سبب ساز بروز شایعاتی درباره حضور بستگان برخی از چهره های متنفذ ابن دو نهاد در این هیأت بوده است.
از جمله این بستگان فرزند مدیرعامل یک نهاد صنفی سینمایی است که شنیده هایی جدی درباره حضور او در جشنواره کن وجود دارد. همسر یکی از کارگردانان نزدیک به مدیریت بالادستی سینما دیگر چهره ای است که نامش به عنوان یکی از حاضران در کن شنیده می شود.
*چه کسانی به کن رفته اند؟ چرا؟
به نظر می رسد برای روشن شدن کیفیت حضور چنین چهره هایی و چرایی حضورشان و دلیل انتخاب شان باید هرچه زودتر لیست رسمی افرادی که از سوی این دو نهاد به کن رفته اند منتشر شود.
بنیاد سینمایی فارابی همان طوری که به خوبی خود را ملزم کرده در بازه های زمانی مختلف گزارش تولید سینمای ایران را ارائه دهد می بایست درباره چند و چون حضور مسافران خود به کن هم اطلاعیه رسمی بدهد.
از آن طرف خانه سینما که در هفته های اخیر و به دلیل ضعف عملکرد در برطرف کردن مشکلات صنفی سینماگران به شدت تحت فشار است و با نامه صریح بخشی از بدنه سینما به رییس جمهور مواجه شده نیز نیاز وافر دارد به شفاف سازی درباره این مسافران.
خانه سینما در این سالها هیچ گاه درباره ریزکرد بودجه ها و حمایتهای دولتی که به این نهاد سرازیر شده و چگونگی هزینه‌کرد آنها گزارشی به اعضای خود ارائه نکرده است اما حالا و در بحبوحه مشکلات صنفی سینماگران و فریادهای آنها درباره معضلات بجامانده صنفی، این نهاد نیاز وافر دارد که درباره چرایی اعزام مسافر به کن و چگونگی تأمین هزینه های این اعزام و از همه مهمتر مختصات انتخاب مسافر شفاف سازی کند.
[2]
*حضور نماینده در کن چه فایده ای دارد؟
سالهاست سینمای ایران نه اکران گسترده فیلم خارجی دارد و نه در جشنواره‌هایمان مهمانان خارجی شاخص شرکت می کنند.
در این شرایط اعزام مسافر به کن چه معنایی دارد؟ هدف اصلی از اعزام کارشناس سینمایی به کن باید فراهم آوردن زمینه داد و ستد فرهنگی میان ایران و سینماگران همسو باشد اما همین بین الملل فجر اخیر را که مرور کنیم می بینیم که حتی یک سینماگر درجه یک جهانی هم در این جشنواره حضور نداشت. در این شرایط حضور تعدادی نماینده در کن چه فایده ای دارد؟
*چند نفر از مسافران کن به زبانی جز فارسی تسلط دارند؟
از آن گذشته نه فقط حضور کارشناسان سینمایی که حضور مخاطبان هم در جشنواره های فرنگی نیاز دارد به تسلطی نسبی بر حداقل یک زبان بین المللی(و در اینجا انگلیسی یا فرانسه) برای استفاده کردن از فرصت نمایش یا نشستهای فیلم.
هم فارابی و هم خانه سینما باید به این پرسش پاسخ دهند که چند نفر از مسافرانی که به کن گسیل داشته اند به زبانی غیر از فارسی تسلط دارند؟
منبع: نسیم