سوره سینما [1]: سه سال قبل، وقتی در روز ۲۵ ام می سال۲۰۱۳ جمعیتی چندصدهزار نفری از مردم فرانسه به خیابان ریختند و علیه قانونی شدن همنجس بازی و ازدواج همنجنس‌گرایان در پاریس شعار دادند، شاید بدگمان ترین تحلیل گران سینمایی هم فکر نمی کردند با این مخالفت شدید اجتماعی، آنهم درست فردای این اعتراضات خیابانی وسیع، جشنواره کن جایزه اصلی‌ش را به فیلمی اعطا کند که به عشق دو دختر همجنسباز به هم می پرداخت و بیشتر به یک فیلم پورنوگرافیک شبیه بود تا یک فیلم سینمایی داستانی قابل بحث. اما کن نخل طلای خود را برای ساخت «آبی گرمترین رنگ است» تقدیم عبدالطیف کشیش کرد تا برای همه سیاست های کلی کن مشخص شود.
با این وجود اما رسانه های داخلی ظاهرا همچنان سعی داشتند تصویری صرفا هنری از کن ارائه دهند. کن و برگزارکنندگانش اما بی توجه به تصویر مطلوب روشنفکران ایرانی از آنها کار خودشان را میکردند. بنابراین سال گذشته “کارول” را از جوایز بی نصیب نگذاشتند و امسال نیز فیلمی را که اکثریت قاطع حاظران کن بر ضعف شدید ساختاریش معترف بودند. “اینجا ته دنیاست”؛ فیلمی درباره مظلومیت یک نمایشنامه‌نویس همجنسباز که پس از ۱۲ سال دوری و ترک خانواده، به میان آنها باز می‌گردد تا خبر نزدیک بودن مرگ خود را به آنان اطلاع دهد و ما شاهد شرمندگی خانواده از ظلم به این همنجنس باز باشیم.
هفته قبل وقتی زاویه دولانِ جوان پا به فرش قرمز اختتامیه کن گذاشت شاید بازهم خیلی از کسانی که اطلاع درستی از فضای جشنواره ها ندارند و سعی می‌کنند جشنواره های جهانی را صرفا با عینک هنری ببینند و تحلیل کنند از دیدنش تعجب کرده باشند، اما پروتکل‌های کن و جشنواره های امثال او معیارهای دیگری را هم شامل می شود و بنابر همین معیارها هم زاویه دولان که خود را یک همجنسباز معرفی می‌کند و پیش از این نیز چند فیلم دیگر برای دگرباش‌ها ساخته است با وجود بی‌توجهی مطلق حاظران کن به فیلمش جایزه بزرگ جشنواره، جایزه ویژه هیئت داروان را دریافت کرد تا کن بار دیگر سیاستهایش را در حمایت از همنجنس‌بازان با وضوح فریاد زده باشد.
حالا دیگر این باید به امری بدیهی تبدیل شده باشد که کن تنها یک محفل هنری برای نمایش چند فیلم نیست، بلکه شاید بشود حتی اتفاقات اصلی را مسائلی دانست که در حاشیه کن در حال اتفاق افتادنند.
در همین زمینه هالیوود ریپورتر در گفتگویی با یک از فعالان بازار جنسی کن در طول برگزاری جشنواره در مطلبی تحت عنوان «۴۰ هزار دلار برای یک شب همراهی: رازهای فراخوانی دختران در کن» می‌نویسد: دومین تجارت بزرگ و سودآور در کن پس از فیلم، صنعت سکس است.
این مطلب ادامه می‌دهد: هر سال در زمان برگزاری جشنواره فیلم کن، حدود ۳۰ تا ۴۰ قایق تفریحی لوکس در ساحل کن حاضر هستند که هر کدام متعلق به افراد ثروتمند هستند. معمولا در هر قایق حدود ۱۰ دختر فعالیت می‌کنند که یا برهنه هستند و یا نیمه برهنه. مواد مخدر و مشروبات الکلی و دختران زیبا پای ثابت این قایق‌ها هستند. شما براحتی می‌توانید آنها را تماشا کنید که منتظر دریافت پاکت پول در انتهای شب هستند. این مساله ۶۰ سال است که جریان دارد.
این یک نمونه از دهها هزار مطلبی است که در فضای وب می توان در مورد حاشیه های مهم تر از متن کن یافت. مسائلی که حتی در مورد آنها کتاب هایی جدی نیز وجود دارد از جمله «۵۰ سال آفتاب، سکس و سلولویید؛ پشت پرده معروف ترین جشنواره فیلم دنیا» که توسط پیتر بارت سردبیر ورایتی جمع آوری شده است.
لینک دانلود: گزارشی از تمایلات دگرباشانه‌ی جشنواره کن! [2]