به گزارش سوره سینما [1]، بنا به اطلاعات رسیده در موردی عجیب بعد از گذشت نزدیک به یکسال که از اکران یک فیلم در گروه «هنر و تجربه» می‌گذرد، میزان فروش بلیت این فیلم به رقم ناچیز ۷ میلیون تومان رسیده است. این در حالی است که گروه هنر و تجربه برای اکران هر فیلم رقم ۴۰ میلیون تومان از سازمان سینمایی بابت اکران، تبلیغات و اجاره سالن سینما پول می‌گیرد. البته که برخلاف رویه‌ای که نه‌تنها در ایران که در سینمای دنیا وجود دارد و آن ارائه آمار فروش هفتگی است، این گروه به دلیل پایین بودن آمار فروش فیلم‌هایش هیچ آمار رسمی هفتگی از آثارش ارائه نمی‌کند و سعی می‌کند با طولانی کردن زمان ارائه آمار فروش شرایطی را فراهم آورد که ایراد بزرگ این گروه که کم مخاطب بودن است، پوشش داده شود. این گروه سینمایی که در ماه‌های اخیر نتوانسته با ایجاد تسهیلات، اکران آثاری اغلب توقیفی که مشکل در دریافت پروانه نمایش سینمایی داشته‌اند، مشکل کمبود مخاطب خود را رفع کند، مدام کوشیده است با اکران دوباره آثار شناخته شده‌تر چهره‌های صاحبنام، برای خود اعتبار تولید کند. شمّه‌ای از این تلاش را در جریان اکران دوباره «ساکن طبقه وسط» اولین تجربه کارگردانی شهاب حسینی دیدیم.
در اکران مجدد این فیلم از سوی هنر و تجربه‌ای‌ها در دستور اکران قرار گرفته است تا شاید موفقیت اخیر شهاب حسینی در یک جشنواره اروپایی زمینه‌ای شود برای توجه بیشتر به این گروه سینمایی، اما متأسفانه این تلاش‌ها هم کمترین نتیجه‌ای نداده و آمار غیررسمی که از فروش آثار این گروه به بیرون درز کرده به شدت نگران کننده است. آمار فروش اغلب فیلم‌های این گروه اینقدر پایین است که هزینه‌های تبلیغات را هم پوشش نمی‌دهد، چرا که فراوان فیلم‌هایی در این گروه یافت می‌شوند که فروش‌شان به ۱۰ میلیون هم نمی‌رسد؛ این معنایی ندارد جز آنکه بخش عمده بودجه دولتی که برای هر فیلم گرفته می‌شود، تلف می‌شود. در شرایطی که مدیران سینمایی و به خصوص رئیس سازمان سینمایی در ماه‌های اخیر بر کمبود سرانه‌های سینمایی تأکید کرده‌اند و در یک نمونه کارگروه منزلت اجتماعی که وظیفه‌اش کمک به بهبود اوضاع سینماگران نیازمند بوده به دلیل نبود بودجه تقریباً معلق شده است، واقعاً این بریز و بپاش‌ها برای یک گروه سینمایی ایزوله و کم مخاطب چه فایده‌ای دارد؟ اگر بنا به اکران آثار متفاوت است که بهتر به نظر می‌رسد این آثار در کنار سایر آثار سینمایی روی پرده بروند تا عیار کیفی آنها توسط مخاطب مشخص شود و گرنه خرج هزینه برای اکران آثاری که در بیشتر از سه ماه، ۱۰ میلیون هم عایدی ندارند سودش فقط به جیب کارمندان یک گروه خاص می‌رود.
منبع: جوان