به گزارش سوره سینما [1]، پس از پردیس‌های سینمایی کورش و قلهک که از مدتی قبل اقدام به نمایش آثار هالیوودی در سالن‌های خود کرده بودند، پردیس سینمایی چارسو نیز بخش عمده‌ای از سالن‌های خود را در برخی سانس‌ها به نمایش فیلم‌های هالیوودی اختصاص داده است. در برنامه نمایش این پردیس، آثاری چون انیمیشن «شهر وحش»، «خواب زمستانی»، «جهان فردا»، «حاشیه اقیانوس آرام»، «احضار»، «شورشی»، «پیکسل‌ها»، «دونده هزارتو»، «شیطانی۲» و «ددپول» دیده می‌شود و این در حالی است که حق مالکیت معنوی نمایش هیچ کدام از این آثار از پخش‌کننده فیلم خریداری نشده است. در آیین‌نامه شورای صنفی نمایش بندی درباره اکران فیلم‌های خارجی قرار دارد که به اکران تکسانس فیلم خارجی بعد از پایان ساعت اکران فیلم‌های ایرانی اشاره می‌کند، اما چندی پیش غلامرضا فرجی، سخنگوی شورای صنفی نمایش، در این باره گفته بود که این تکسانس فقط به نمایش فیلم‌های ایرانی اختصاص دارد. با وجود این معلوم نیست که نمایش گسترده فیلم‌های هالیوودی با توجه به چه مجوزی در پردیس‌های سینمایی تهران در حال انجام است.
واکنش انفعالی وزارت ارشاد راه به جایی نبرد
سخنگوی وزارت ارشاد سال گذشته در پاسخ به سؤال خبرنگار «جوان» درباره نمایش رو به گسترش برخی فیلم‌های هالیوودی در برخی پردیس‌های سینمایی که احتمالاً به واسطه دانلود اینترنتی از طریق سایت «تاینی موویز» دریافت و سپس به نمایش در می‌آید، اینگونه واکنش نشان داده بود که « محصولات خارجی فاقد هولوگرام وجاهت قانونی ندارند. هر اثری اعم از فیلم انیمیشن و بازی‌هایی که در حوزه‌های سنی مختلف از بزرگسالان تا کودکان مطرح است، اگر از سوی نهادهای قانونی موفق به دریافت و نصب هولوگرام نشده باشند، هم توزیع و هم اکران آن «جرم» است. آنهایی که خارج از ضوابط و قوانین حق کپی‌رایت اقدام به توزیع یا نشر این محصولات می‌کنند و قانون کپی‌رایت را زیر پا می‌گذارند، مجرمند. ارائه اینگونه فیلم‌ها تخلف محسوب می‌شود و در صورت هرگونه گزارش از اماکنی که مبادرت به تولید و نمایش می‌کنند از طریق مراجع قانونی رسیدگی می‌شود. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم در این زمینه حساسیت‌هایی دارد و به صورت مرتب نظارت خود را اعمال می‌کند.»
با وجود قاطعیتی که سال گذشته سخنگوی وزارت ارشاد در کلام از خود نشان داد، اما همچنان شاهدیم که نه‌تنها هیچ نظارت و حساسیتی نسبت به این مسئله انجام نشده، بلکه شاهد توسعه نمایش این آثار در پردیس‌های تازه تأسیس هستیم.
آیا نمایش فیلم‌های هالیوودی با چراغ سبز صاحبان اثر انجام می‌شود؟
پردیس‌های نمایش‌دهنده فیلم‌های هالیوودی از نوعی آسودگی خیال نسبت به اعتراض احتمالی پخش‌کننده‌های خارجی این فیلم‌ها برخوردارند؛ چراکه تاکنون هیچ واکنش منفی از سوی کمپانی‌های خارجی در این باره مخابره نشده است. آیا حساسیت نشان ندادن به این مسئله را می‌توان به نوعی یک رویکرد حساب‌شده از سوی این کمپانی‌ها به حساب آورد؟ چرا که به هر جهت بلیت‌فروشی برای نمایش یک کالای هنری و کسب درآمد از راه فروش آن چیزی نیست که با بی‌اعتنایی صاحبان معنوی آثار روبه‌رو شود. اینکه این عملکرد غیرقانونی با فراغ‌بال از سوی پردیس‌های سینمایی در حال انجام بوده و در حال گسترش است و در مقابل با سکوت صاحبان غربی این آثار مواجه می‌شود، مسئله‌ای است که قابلیت بررسی دارد.
این امکان هم وجود دارد که سکوت صاحبان اثر به نوعی فکر شده است و به منظور رواج بیش از پیش فرهنگ و سبک زندگی امریکایی در جامعه ایرانی صورت بگیرد. رواج نمایش آثار هالیوودی پس از مدتی می‌تواند ذائقه مخاطب ایرانی را کاملاً به سمت این آثار سوق و سینمای داخلی را به طور کامل تحت‌تأثیر قرار دهد، هر چند تولید آثاری با مضامین تلخ و ناامیدانه که طی سال‌های اخیر در سینمای ایران روندی رو به افزایش یافته نیز به نوعی می‌تواند تأثیر مخرب‌تری نسبت به بسیاری از آثار هالیوودی داشته باشد.
به هر روی شرایط نمایش فیلم خارجی در ایران که از ابتدای انقلاب متوقف شده بود، با نوسان‌های مختلفی رو به رو بوده و همواره مخالفان و موافقان سرسختی داشته است. فیلمسازان و تهیه‌کنندگان ایرانی جزو مخالفان جدی نمایش فیلم خارجی در ایران و همواره خواستار انحصار نمایش فیلم ایرانی بوده‌اند. نمایش فیلم خارجی در مقاطعی با خرید حق پخش این آثار در سینماهای ایران، اکران‌های محدودی داشته است، اما طی سال‌های اخیر این مسئله وارد فاز تازه‌ای شده و به نظر می‌رسد که از آشفتگی زیادی رنج می‌برد. ساماندهی این مسئله نیازمند تأمل جدی و به روز کردن دیدگاه‌ها با توجه به اقتضائات و نیازهای جدید جامعه ایرانی بوده و امری بایسته به نظر می‌رسد.