- سوره سینما - http://www.sourehcinema.ir -

مراسم یادبود داوود رشیدی برگزار شد

bozorgdasht-rashidi

به گزارش سوره سینما [1] ، در این مراسم حمید امجد به عنوان نخستین سخنران صحبت های خود را به موفقیت نسل بازیگران دهه ۴۰ اختصاص داد. وی ماندگاری یک چهره را ناشی از تلاقی امکانها و چالشها برشمرد و گفت: نسل رشیدی محصول زمانی است که در آن، طبقه متوسط توانست برای تحصیل به خارج از کشور برود، تحزب و کودتا را ببیند، تیراژ کتاب در دوره آنان افزایش یافت و پاتوق ها و جنگ های ادبی رشد کرد.

محمود دولت آبادی که تجربه همکاری در فیلم «تجاوز» با داوود رشیدی داشته نیز گفت: من به یاد زندگان اینجا هستم. مرگ همیشه هست؛ اما زندگی فقط یک بار است.

محمد رحمانیان در مقام کارگردان، قطعات نمایشی رشیدی را واسطه میان هنرمندان تئاتر، سینما، شعر و ادبیات معرفی کرد و گفت: رشیدی در شرایطی که هنوز تئاتر ایران شکل نگرفته بود می خواست تئاتر را به معنای واقعی روی صحنه ببرد.

وی، رشیدی را به همراه سمندریان وارد کننده دیدگاه مدرن خواند و کاری چون «دیکته» را آغازی بر جریان کارگاه نمایش دانست.

رحمانیان افزود: رشیدی در دهه ۷۰ خانواده تئاتر را کنار هم جمع کرد. او هیچگاه ادعای سازندگی نداشت؛ بلکه مرمت کرد. قبل و بعد از انقلاب نکاتی از تئاتر مانده بود و او این نکات را مرمت و رفو کرد و تئاتر تازه ای را به وجود آورد. وی «پیروزی شیکاگو» را پیروزی رشیدی در جمع کردن دوباره مخاطب تئاتر در دهه هفتاد اعلام کرد.

مرضیه برومند صحبت های خود را به نقش داوود رشیدی در شکل گیری کارهای کودک در تلویزیون اختصاص داد. او با بیان چگونگی کوچ گروه امروز از کانون به تلویزیون یکی از وجوه مغفول رشیدی را دِینی خواند که بر گردن جامعه تئاتر کودک است.

برومند تصریح کرد: او یکی از پاک دست ترین مدیران قبل و بعد از انقلاب بود؛ اما در مقطعی از تلویزیون کنار گذاشته شد. بسیاری از کارهای تلویزیون همچون مدرسه موشها یا خونه مادر بزرگه در واحد نمایش و در زمان داوود رشیدی راه اندازی شد؛ اما واحد نمایش سال ۶۷ منحل شد.

علی دهکردی به عنوان نماینده انجمن صنفی بازیگران، سخنرانی خود را به اهمیت حضور داوود رشیدی در انجمن بازیگران اختصاص داد و گفت: رشیدی همواره رئیس و فرمانده بود چه در شیطنت کودکانه و چه در شرارت کودکانه. اعتراف می کنم رشیدی در شکل و شیوه مدیریتی در تشکیلات صنفی عالی بود.او نقبی به گذشته زد و ترک این انجمن از جانب رشیدی را ناشی از حرف و حدیث هایی دانست که پس از دو دوره حضور رشیدی مطرح شد.

به گفته دهکردی، این مسئله موجب شد داوود رشیدی دیگر کاندیدا نشود و با رفتن او اعضای شورای مرکزی نیز طرد شده و در نهایت انجمن حذف شده است. دهکردی بازگشت رشیدی را نتیجه خواهش های فراوان اعلام کرد و در پایان قطعه شعری از احمدرضا احمدی در مدح رشیدی برای جمع قرائت کرد.

فرهاد توحیدی نیز گفت: از سوگ های اخیر یعنی درگذشت کیارستمی و رشیدی که به فاصله اندک از میان ما رفتند، نمی دانم باید بگرییم یا خوشحال باشیم؛ خوشحال به این خاطر که این افراد در اوج شهرت و پیش از آنکه تندباد نسیان از یاد ببردشان رفتند.

وی به سابقه حضور رشیدی در انجمن بازیگران در دوران دولت دهم اشاره کرد و گفت: دورانی که رشیدی به انجمن بازیگران بازگشت، دولت دهم مستقر شده بود و بنای آن دولت بر تعطیلی همه نهادهای صنفی از جمله خانه سینما بود. در آن زمان نخستین کار، قطعِ آب باریکه ای بود که مجلس تصویب کرده بود و آن دو درصد عوارضی بود که می بایست از فیلم های سینمایی به تشکل صنفی خانه سینما تعلق می گرفت.

دهکردی ادامه داد: زمانی که انجمن تعطیل شد، باید ۳۰ نفر از شورای اصناف جمع می شدند تا درباره مسائلی تصمیم گیری کنند. مدتی جلسات در دفتر بنده و پس از آن مدتی هم در دفتر رشیدی برگزار شد. در طول همه این سال ها ندیدم که رشیدی حتی یک خط به مسئولان برای خودش بنویسد و درخواستی از آنان داشته باشد. او آدم اصیلی بود و اعتبارش را خرج چیزهایی می کرد که به آنها اعتقاد داشت.

در پایان مراسم خانواده رشیدی روی صحنه حاضر شدند و احترام برومند همسر زنده یاد رشیدی گفت: وظیفه ما سنگین تر شده است چرا که باید اسم رشیدی را زنده نگه داریم.

وی با تقدیر از برگزارکنندگان مراسم اعلام کرد: خانواده رشیدی تصمیم گرفته که هر سال بین تولد و رفتن او – ۲۵ تیر تا پنجم شهریور- روزی را به نفع یک خیریه مراسم نمایشنامه خوانی برگزار کند و جایزه نقدی و تندیسی هم به یک نفر در عرصه سینما و یک نفر در عرصه تئاتر اهدا کند.

همسر رشیدی اظهار داشت: ما از رشیدی یاد گرفتیم که هیچگاه شکایت نکنیم و همیشه از محدودیتها برای خود امکان جدیدی بسازیم.

اجرای این مراسم که با دو قطعه نمایشی به کارگردانی محمد رحمانیان و اجرای احسان کرمی و سینا رازانی همراه بود، بر عهده منصور ضابطیان بود.

بخش عمده ای از مراسم را کلیپ های تصویری و سخنرانی چند شخصیت تشکیل داد. دو قطعه موسیقیایی نیز توسط رضا یزدانی نواخته شد.

در این برنامه جمعی از مدیران و هنرمندان از جمله علیرضا تابش مدیرعامل بنیادسینمایی فارابی، حجت‌الاسلام دعایی، جعفر والی، منیژه حکمت، محمود دولت‌آبادی، سعید ملکان، علی دهکردی، رضا بهبودی، سیامک صفری، امیر اسفندیاری، آزاده پورمختار، هرمز هدایت، اکبر زنجانپور، سعید امیرسلیمانی، کمند امیرسلیمانی، اصغر همت، پرویز پورحسینی، پانته‌آ پناهی‌ها، سهیلا رضوی، رضا بابک، پوراحمد، بهزاد خداویسی، ایرج راد، مهدی شفیعی، پورآذری، ابوالحسن داوودی، بیتا منصوری، داریوش شایگان، فرشته صدرعرفایی، خسرو احمدی، حسین مسافرآستانه، الهام کردا، شمسی فضل‌اللهی، منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما، فرشته طائرپور، علی مرادخانی معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نگار اسکندرفر، کامران ملکی، حسن فتحی، پیمان شریعتی رئیس تئاتر شهر، هوشنگ مرادی کرمانی، وحید موساییان و… حضور داشتند.