سوره سینما [1] – زمستان که می رسد و سرما به تمامی خود را نشان می دهد، روشنای آفتاب از هر ماه این فصل خود را نمایان می سازد؛ از قلب دی ماه که در آن روز بصیرت شکل گرفت و از بهمن ماه که بهار انقلاب جوانه زد و از اسفندی که روز ملی شهدا در آن نقش بست. این روزهای مبارک سرشار از هوای بصیرتی است که از مسیرهای مختلف ما را به خود می خواند؛ از بدعهدی دوباره قدرت های غربی تا وادادگی برخی خواص که مسیر آگاهی و حقیقت را گم کردند. می توان نکته ها نگاشت در روزهای منتهی به حماسه ۹ دی که مردم با پشتوانه رهبری فرزانه همه نقشه های دشمنان قسم خورده داخلی و خارجی نظام را نقش بر آب کردند و با قیامی انقلابی دی را به بهمن جاویدان پیوند زدند.
اما فرهنگ و هنر این دیار را چه نسبتی با چنین روزهای فرخنده ای است؟ پرسشی که انگار هنوز جوابی حقیقی نزد برخی هنرمندان و فعالان هنر و رسانه نیافته است و برخلاف مردم که حماسه پُرشور ۹ دی را آفریدند و هر ساله عهدنامه خود را با ولایت تجدید می سازند گویی برخی از هنرمندان دورمانده از نگاه مردم و نیز مسئولان دلخوش به پست های مدیریتی نمی دانند که هنر را خواص و نشانه هایی است که از طریق آن می توان مرز دانایی و خوابزدگی را شناسایی کرد و با تولید آثاری ارزنده به جریان شناسی عوامل نفاق و مسیرهای بن بست برخی خواص نزد همه آحاد جامعه دست زد.
اگر به این سال های گذر کرده از جریان فتنه ۸۸ نگاهی بیندازیم و به آثار تولیدی مرتبط با آن ایام رسوا شده چشم بدوزیم، به اندازه تعداد بسیار کمی آثار سینمایی در موضوع فوق خواهیم یافت و تعدادی کتاب منتشره با توزیع و تبلیغات محدود! این در حالی است که دغدغه مردم انقلابی ایران و لزوم شناسایی عوامل ضد انقلاب چنان گسترده است که نمی توان به اندک تلاش رخ داده قناعت کرد و حتی دلخوش به وعده های مسئولان برای آینده شد بلکه باید از امکانات ابزاری و فکری جوانان انقلابی و هنرمندان دغدغه مند این دیار بسیار بیش از این ها استفاده کرد و این مهم به عهده متولیان امر بوده که با تشکیل کارگروه های مشخص و حمایت های مادی و معنوی از هنرمندان به این مساله کمک کنند. البته به طور حتم سفارش پذیری نمی تواند راه چاره ای برای گذر از کمبودهای موجود فرهنگی باشد و مهم ترین وظیفه مسئولان دولتی، تشکل بخشی به انگیزه ها و ایجاد چارچوبی مشخص برای مشارکت هنرمندانی است که هنر را تنها ابزاری ژست گرایانه و در جهت تمایلات دنیوی ندانسته و نگاهی فراتر از مصرف زدگی به مقوله خلق هنر دارند و دلیل عدم کارکردشان در موضوعات دغدغه مند نه به شکلی خودخواسته بلکه به دلیل معذوریت های موجود رخ داده است.
نگامی که رهبر معظم انقلاب عنوان می کنند که در ۹ دی سال ۸۸ عاشورا به کمک ملت آمد و حماسه بزرگ و ماندگار را خلق کرد، پس هرگونه تلاش و حرکتی برای تصویرسازی آن حماسه مردمی در راستای ثبت حماسه عاشورا خواهد بود و این مسیر عاشورایی باید با همان بصیرتی که در مردم سراغ داریم نزد هنرمندان این جامعه هم شکل بگیرد. مساله ای که متاسفانه مورد غفلت برخی سینماگران، نویسندگان و فعالان هنری و ادبی قرار گرفته است و از همین زاویه بوده که مجمع ناشران انقلاب اسلامی اخیرا در بیانیه ای تاکید کرد که فتنه، خط قرمز نظام اسلامی و مردم انقلابی ایران است و میدان دادن برخی دولتمردان به جریان فتنه، بخشودنی نیست. مساله ای که نیاز به تفسیر و بررسی های گسترده ای دارد تا بر اساس داده های اطلاعاتی مشخص شود که واقعا جریانی خزنده در داخل و از درون بدنه دولت در پی ایجاد فرصت برای عناصر و نیروهای فتنه گر می باشند؟!
متاسفانه با وجود اهمیت حماسه ۹ دی نزد رهبر معظم انقلاب اسلامی و مردم همیشه هوشیار ایران اسلامی، هنوز این حماسه و مقوله فتنه نزد متولیان فرهنگی نقش نبسته است و حتی برخی در رویه وارونه ای با خواست و نگاه مردم در پی ریزش دردمندان انقلابی و خیزش فتنه گران برآمده اند و این غفلت و یا خودآگاهی که با طرد هنرمندان متعهد و بسترسازی برای هنرمندان همسو با جریان ضد انقلاب رخ داده است، موضوعی غیرقابل اغماض از سوی متولیان فرهنگی خواهد بود. چنان که یکی از مهم ترین مسئولیت هایی که به گردن مسئولان فرهنگی و هنرمندان حوزه های مختلف خواهد بود، آسیب شناسی جریان فتنه می باشد.
البته در میان غفلت دولتمردان و برخی هنرمندان غربزده باز هم تلاش های برخی هنرمندان متعهد این دیار است که نمی گذارد پرچم فرهنگ انقلابی به زمین بماند مانند تلاش هایی که توسط نهضت مردمی پوستر انقلاب با انتشار مجموعه پوستر «نفاق» رخ داد و یا انتشار کتاب هایی با موضوع فتنه ۸۸ که اخیرا رونمایی و یا بازنشر شده است و نیاز است که این گونه حرکت های موثر هنری در سطح کشور گسترش یابد.