سوره سینما

پایگاه خبری-تحلیلی سینمای ایران و جهان

sourehcinema

برچسب برای"حسین ساعی‌منش"

zapas1
به بهانه اکران در سینماها:

«زاپاس»؛ ساده، بی ادعا و محترم/ نقد «سوره سینما» بر «زاپاس»-۱

«زاپاس» لزوما روابط افراد خانواده را در داد و فریاد زدن نمی‌بیند و سعی می‌کند با نشان دادن هم فراز و هم فرود این روابط، تصویر کامل‌تری از خانواده فیلمش ترسیم کند؛ ضمن این‌که ادعایی هم درباره تعمیم دادن این خانواده و ریشه‌یابی مشکلات جامعه‌شناسانه ندارد.

۱ شهریور ۱۳۹۵
Deracula1
نقد «سوره سینما» بر «دراکولا» به بهانه اکران در سینماها:

عطاران علیه عطاران/ چرا «دراکولا» توقع مخاطبان را برآورده نکرد و با افت فروش مواجه شد؟

مخاطبی که برای خندیدن به سالن رفته، حالا درحالی‌که نخندیده سالن را ترک می‌کند. نتیجه اینکه نام عطاران برای این دسته از مخاطبان هم رنگ می‌بازد و این می‌تواند شروع تهدید برای کسی باشد که نامش چنین وزنی در گیشه دارد.

۳ مرداد ۱۳۹۵
barcode1
نگاهی به فیلم «بارکد» به بهانه اکران در سینماها؛

«بارکد»؛ سیر نزولی در مسیر درستِ «سینمای بدنه مطلوب»/ از «ضدگلوله» تا «بارکد»؛ تلاش برای طرح مسئله از دل «سرگرمی سازی»

«بارکد» تا حد خوبی قانع‌مان می‌کند که کیایی راهش را انتخاب و مدل فیلمسازی‌اش را تعیین کرده است. حالا می‌توانیم با خیال راحت ایرادهای فیلمش را بگیریم و امیدوار باشیم که در فیلم بعدی پیشرفت کند. بالاخره این هم یکی دیگر از عجایب این سینماست: این‌که آخرین فیلم کارنامه نزولی یک فیلمساز امیدوارکننده باشد!

۳۰ تیر ۱۳۹۵
The-Revenant1

به بهانه انتقام، در ستایش نفس کشیدن!/ ادامه نقدهای «سوره سینما» بر مهم‌ترین آثار سینمای جهان؛ «از گور برخاسته»

«از گور برخاسته» از این زاویه، اصلا فیلم انتقام نیست و مساله انتقام‌گیری از فیتزجرالد، تنها نقش «انگیزه»ای برای قهرمان اصلی را بازی می‌کند تا بتواند بر عاملی وحشی‌تر و بی‌رحم‌تر غلبه کند و از دل همین جدال با طبیعت است که «نفس‌کشیدن» و «زنده‌ماندن» اهمیت ویژه‌ای می‌یابد.

۲ تیر ۱۳۹۵
yekdozdiasheghane-1
به بهانه اکران در سینماها؛

چطور بدون این‌که بخندانیم، کمدی بسازیم؟!/ نقد «سوره سینما» بر «یک دزدی عاشقانه»

لزوما هر فیلمی نباید حتما شوخی‌های جنسی نامتعارف داشته باشد و روابط زننده را وقیحانه به تصویر بکشد تا بتوان آن را مبتذل نامید. نادیده گرفتن قصه، و برگزار کردن همه روابط و به تصویر کشیدن همه جزئیات به سطحی‌ترین شکل ممکن، اولین و بدیهی‌ترین شکل ابتذال است.

۱۰ خرداد ۱۳۹۵
steve-jobs1

فروریختن تصویر قهرمان/ نقد «سوره سینما» بر مهم‌ترین آثار سینمای جهان؛ «استیو جابز»

در نگاهی کلی «استیو جابز» فیلم جسورانه‌ای است که با خیلی از فیلم‌های متعارف جریان اصلی، تفاوت اساسی دارد.

۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۵
salvador1

«من سالوادور نیستم» و حکمرانی «کمدی‌های مبتذل» در سینمای ایران/ نقد «سوره سینما» بر پرفروشترین فیلم اکران نوروز

«من سالوادور نیستم» از آن فیلم‌هایی است که به هیچ چیز اهمیتی نمی‌دهند. هر کاری می‌کنند که بفروشند. و تا وقتی که این روش جواب می‌دهد دلیلی هم برای تغییرش نمی‌بینند. و البته با توجه به این‌که هنوز هم دارد جواب می‌دهد، می‌توان آن دسته یادشده را «موفق‌ترین» دسته سینمای ایران هم دانست که توانسته به صددرصد اهدافش برسد: فداکردن همه چیز برای فروش!

۳۰ فروردین ۱۳۹۵
badigard1

خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز/ نقد «سوره سینما» بر «بادیگارد»-۱

به نظر شعاری می‌رسد؟ روی کاغذ شاید. اما در خود فیلم چنین چیزی دیده نمی‌شود. به‌خاطر این‌که اولین چیزی که برای فیلم اهمیت داشته «شخصیت» حیدر بوده است.

۱۶ فروردین ۱۳۹۵
kooche-binam1
نگاهی به آخرین فیلم «هاتف علیمردانی»:

در سیطره بحران مرکزی!/ نقد «سوره سینما» بر «کوچه بی‌نام»-۱

هیچ‌چیز برای «کوچه بی‌نام» به اندازه باورپذیر و ملموس ساختن بحران اصلی، مهم نیست و هنگامی که فیلم توانسته مخاطبش را درگیر آن موقعیت مرکزی کند، یعنی از پس تامین مهم‌ترین نیازش برآمده است.

۲۴ اسفند ۱۳۹۴
Trumbo1

در جست‌وجوی اعتبار از دست رفته/ ادامه نقد فیلم‌های سینمای جهان در سوره سینما؛ «ترومبو» (Trumbo)

«ترومبو» فیلمی از دل سینماست درباره کسی که انواع مشقت‌ها و مرارت‌ها را تحمل می‌کند، زندانی می‌شود، تحقیر می‌شود، روابطش به چالش کشیده می‌شود و از ایده‌آل‌هایش کوتاه می‌آید ولی دست از عقیده‌اش برنمی‌دارد.

۱۷ اسفند ۱۳۹۴
dokhtar1
جشنواره سی‌وچهارم فجر در «سوره‌سینما» -43/

«دختر»؛ وقتی قصه‌گویی مزیتی نیست/ نقد «سوره سینما» بر فیلم‌های جشنواره فجر

«دختر» نه آن وسواس «یه حبه قند» را در اجرا دارد و نه از آن فرم رادیکالی «امروز» در تعربف داستانش بهره می‌برد.

۱۹ بهمن ۱۳۹۴
abnabat-choobi4
جشنواره سی‌وچهارم فجر در «سوره‌سینما» -39/

«آبنبات چوبی»؛ قبح‌شکنی برای دیده‌شدن در یک فیلم ابلهانه!/ نقد «سوره سینما» بر فیلم‌های جشنواره فجر

می توان با سخاوت تمام، صفت تفضیلی «ابلهانه» را به عناصر مختلف فیلم و در بسترهای متفاوت به «آب‌نبات چوبی» بخشید.

man
جشنواره سی‌وچهارم فجر در «سوره‌سینما» -31/

«من»؛ عجیب بودن کافی نیست!/ نقد «سوره سینما» بر فیلم‌های جشنواره فجر

مشکل اصلی «من» این‌جاست که به همین عجیب بودن شخصیت اکتفا می‌کند و از این شخصیت متمایزش استفاده چندانی نمی‌برد.

۱۷ بهمن ۱۳۹۴
7mahegi
جشنواره سی‌وچهارم فجر در «سوره‌سینما» -18/

«هفت‌ ماهگی»؛ رابطه به جای «داستان»/ نقد «سوره سینما» بر فیلمهای جشنواره فجر

فیلم «هفت ماهگی» به جای تعریف‌کردن قصه، به ترسیم روابط می‌پردازد و هیچ عامل محدودکننده یا ارتباط‌دهنده‌ای هم ندارد.

۱۵ بهمن ۱۳۹۴
jashne-tavalod1
جشنواره سی‌وچهارم فجر در «سوره‌سینما» -12/

«جشن تولد»؛ دغدغه‌ی ارزشمند برای خوب بودن یک فیلم کافی نیست!/ نقد «سوره سینما» بر آثار جشنواره فجر

مشکل چیزی مثل «جشن تولد» این است که اصلا موضوعی در آن محوریت ندارد و اصلا معلوم نیست که فیلم در پی چه هدفی است و از ما انتظار دارد چه چیزی را دنبال کنیم.

۱۴ بهمن ۱۳۹۴