«یدو» از مقدمهچینی، ایجاد ضرورت، غرق شدن در خردهداستانهای ناکارآمد رنج میبرد. بازیهای خوب بازیگران با شوخیهایی که خارج از دهان شخصیتهاست و از بیرون به درون متن آمده بیثمر میشود.
منتقد در جایگاه تخصصی خود، وظیفه راهنمایی و تفسیر فیلم را برای صاحب اثر (کارگردان) ندارد. بلکه منتقد رویش به سمت مخاطب است.