سوره سینما [1] – مطالعات و ارزیابی ها نشان می دهد که از هزار و ۱۸۰ شهر در ایران فقط ۶۰ شهر دارای سالن سینما هستند. ضمن اینکه، برخی استان های کشور حتی، از داشتن یک سالن سینمایی استاندارد محروم هستند. به عنوان مثال استان سیستان و بلوچستان که بعد از کرمان پهناورترین استان کشور قلمداد می شود نمونه آن است.
این در حالی است که وضعیت سینما و پرده نمایش در شهرهای مختلف هم چندان مطلوب و رضایت بخش نیست- از سینماهایی که تغییر کاربری داده و به انبار و رستوران تبدیل شده اند تا سینماهایی که تعطیل و متروکه هستند.-
به استناد آماری دیگر، در حال حاضر در میان شهرهای ایران تنها ۱۲درصد از پرده نمایش برخوردارند و ۸۸درصد شهرها سینما یا نشانی از آن ندارند.
براساس آخرین اطلاعات معاونت توسعه و فناوری مطالعات سینمایی در کل کشور ۶۲ مجتمع، ۱۹۵ سینما، ۸ سالن و ۱۴ فرهنگسرا با ۴۱۵پرده و ۱۲۹هزار و ۱۲۳صندلی همه ظرفیت صندلی‌های سینمایی کشور است.
اما، ارزیابی ها نشان می دهد که ما به بیش از نه هزار و ۶۰۰ سالن سینما نیاز داریم!که با توجه به آمار موجود یعنی ۳۲۰ تا ۳۵۰ سالن سینما تا آمار ایده ال کیلومترها فاصله داریم.
به نظر می رسد که در چشم انداز فعالیت های دولت در چند ساله اخیر، متاسفانه، توسعه زیرساخت های سینمایی و افزایش سالن ها و پرده های نمایش چندان اولویتی نداشته است. به استثنای اقداماتی که در زمینه ساخت پردیس های سینمایی توسط بخش خصوصی که اغلب با انگیزه توسعه فضاهای تجاری و «مال سازی» ها صورت گرفته تنها نهاد حوزه هنری و موسسه بهمن سبز پرچمدار توسعه سینماسازی در کشور بوده است. برخی آمارها نشان می دهد این نهاد در دو سه ساله اخیر تعداد سالن ها و پرده های نمایش خود را به دو برابر رسانده و ۱۰۰ درصد رشد داشته است. روندی که در پی قول و قرارهای اخیر رئیس حوزه هنری ادامه دارد و گفته می شود تعداد سالن های سینمایی این نهاد به بیش از ۱۲۰ سالن در سال ۹۷ خواهد رسید. در واقع، صرف اینکه بهمن سبز بخواهد چراغ سینمسازی را در سراسر کشور به تنهایی روشن نگه دارد کافی نیست و این، به عزم ملی احتیارج دارد.
در حالی که اغلب شهرهای کشور فاقد سینما هستند توسعه مال سازی و ساخت پردیس های سینمایی به صورت متمرکز در چند کلانشهر اگرچه فی نفسه بد نیست ولی در ازای صدها شهر فاقد سینما و ده ها سالن سینمایی که در آستانه مرگ و تغییر کاربری هستند نیازمند راهبردهای جدی تر و کارآمدتری هستیم. توزیع جغرافیایی ظرفیت ها و امکانات سینمایی در سطح مناطق و استان های مختلف به تدبیر هوشمندانه تری از سوی متولیان نیاز دارد. لازم است در شهرهای محروم از سینماهای استاندارد همچون یاسوج، شهرکرد، قائمشهر، نهاوند، شهرهای سیستان و بلوچستان، ایلام، سمنان، اراک، آذربایجان غربی، اردبیل، و … که یا سینما ندارند یا فاقد سالن های استاندارد هستند تسهیلات، مشوق ها و حمایت های ویژه ای صورت گیرد و یا از فعالان و دلسوزان این عرصه همچون بهمن سبز حمایت جدی تر و فراگیرتری به عمل آید.