به گزارش خبرنگار سوره سینما [1]، ششمین نشست «کافه تجربه» همراه با بررسی فیلم «دیدن این فیلم جرم است!» با حضور محمدرضا شفاه تهیه کننده این فیلم سینمایی در تالار ماه حوزه هنری برگزار شد.
محمدرضا شفاه با اشاره به چگونگی ساخت این فیلم گفت: سال ٩١ در مسیر رشد در حوزه تهیه کنندگی بودم که با رضا زهتابچیان آشنا شده و در سوم فروردین ٩٧ در مشهد تصمیم قطعی برای ساخت این فیلم گرفته شد. این در حالی است که در سال ٩۵ دو فیلمنامه «بیست و یک روز بعد» به کارگردانی محمدرضا خردمندان و فیلمنامه «دیدن این فیلم جرم است!» به کارگردانی رضا زهتابچیان را به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارائه کردیم که نهایتا با ساخت فیلمنامه «دیدن این فیلم جرم است!» مخالفت شده و فیلم را خط قرمزهای این وزارتخانه اعلام کردند.
وی افزود: بعد از ناامیدی از حمایت های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در جلسه با مدیر سازمان سینمایی حوزه هنری، فیلمنامه را مجدد در دستور کار قرار داده و نتیجتا در ابتدای سال قرارداد هایی برای ساخت این فیلم نوشته شد اما به علت وجود مشکلات در کسب مجوز ساخت و حساسیت های وزاتخانه به اسم فیلم، تصمیم گرفته شد فیلمنامه را با اسم « دژاوو» بسازیم که باز هم با ممانعت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی روبرو شده و نهایتا با مذاکرات متعدد با دو عضو شورای پروانه ساخت، تلاش های زیادی برای متقاعدسازی و رضایت آنها برگزار شد. در هم صحبتی با دکتر حسین کرمی به عنوان عضو شورای پروانه، از فیلمنامه حمایت و با نگرانی نسبت به موضوعیت و پتانسیل این فیلمنامه تولید فیلم آغاز شد.
شفاه با تاکید بر مشکلات انتخاب بازیگر برای فیلم «دیدن این فیلم جرم است!» ادامه داد: دست ما در انتخاب بازیگر بسیار خالی بود چرا که در مرحله پیش تولید و انتخاب بازیگران مناسب، با افراد زیادی مذاکره کردیم و با بهانه های مختلف روبرو شدیم و به انتخاب بازیگران از افراد تئاتری روی آوردیم. این درحالی بود که تمرین و دورخوانی، ١٠ روزادامه داشت و ٣روز مانده به تولید ٣بازیگر اصلی با تهدید برخی افراد به ممانعت از بازی در سینما، از ادامه همکاری انصراف دادند و این خود به یک مشکل تبدیل شد.
وی با اشاره به مشکلات متعدد در ساخت فیلم «دیدن این فیلم جرم است!» یادآور شد: تاخیر ٢ماهه در پیش تولید و اختلاف نظر کارگردان و دستیاران در روزهای کم باقی مانده به زمان ضبط از مشکلات اصلی ما بود که با به اوج رسیدن اختلاف کارگردان و دستیار اول بر فشارهای روانی ما اضافه شد و از طرفی فشار مالی و نداشتن مجوز ناجی هنر مشکلات را پیچیده تر کرده بود. نداشتن مجوز ناجی هنر، عدم وجود مجوز برای فیلمبرداری در سطح شهر، دست ما را برای ضبط در لوکیشن های لازم و محیط عمومی بسته بود بنابراین مجبور بودیم که در اماکن متروکه و خلوت برای ضبط استفاده کرده و کارخانه متروکه ارج را برای شروع کار انتخاب کردیم. از طرفی دیگر در بحبوحه همه این مشکلات، کارگردان تصمیم گرفته بود که دستیار اول خود را تغییر دهد و چاره ای جز قبول این تصمیم نداشتیم که روز سیزدهم فیلمبرداری با ممانعت گروه کارگردانی برای ادامه کار مواجهه شدیم.
[2]
تهیه کننده فیلم «دیدن این فیلم جرم است!» اذعان داشت: مشکلات و کمبود بودجه من را ترساند و از ناتمام ماندن ساخت فیلم دلهره داشتم. این در حالی بود که عدم کسب مجوز ساخت، مشکلات مالی و انتظامی به همراه داشت و ما را با برآوردهای عجیب و غریب روبرو کرده بود . بنابراین برای ساخت فیلم مجبور به صحنه سازی در شهرک سینمایی غزالی شدیم که این خود نیز هزینه بر بود و در نتیجه به علت بدهکاری، مجبور شدم از حساب شخصی خود برخی هزینه ها را پرداخت کنم و تنها سود من از ساخت این فیلم سرمایه بزرگی به نام «دیدن این فیلم جرم است!» است.
وی اذعان داشت : از روز شروع ساخت به همه این مشکلات واقف بوده ایم و پای این فیلم ایستادیم. ازاربعین حسینی و صاحب این روز خواستم که این پروژه کامل شده و موانع رفع شود با این حال به نتیجه مثبت آن مطمئن بودم. در واقع خواست امام حسین (ع) بوده که این فیلم ساخته و موفق ما می دانیم در شرایط امروز نباید این فیلم تولید می شد و ممانعت بازیگران در ایفای نقش و مخالفت همه نهادها با ساخت آن نشانی از این اتفاق بود که با کمک و حمایت رئیس سازمان سینمایی حوزه هنری توانستیم با تمام مشکلات این فیلم را بسازیم و در حال حاضر برای ساخت فیلم دوم رضا زهتابچیان برای جشنواره فیلم فجر سال آینده حاضر شده ایم.
شفاه در خصوص انتقاد جواد موگویی نسبت به فیلم «دیدن این فیلم جرم است!» و تاکید بر دوگانگی عدالت طلبی و داشتن مخاطب خاص آن گفت: من این اعتقاد را قبول ندارم که تنها مخاطب این فیلم بسیجیان است چرا که مخاطب اصلی ما کسانی هستند که تحت تاثیر آن قرار گرفته و خارج از فضای بسیج و اعتقادهای تعریف شده، نسبت به آن واکنش مثبتی دارند.هر آدمی که در جامعه احساس مسئولیت دارد قطعا از این فیلم خوشش می آید و قبول ندارم که بسیجیان تندرو تنها مخاطب آن هستند.
وی ادامه داد: دوگانگی و تقابل با قانون دراین فیلم، یکی از معروفترین دوگانگی های عالم است قانونی که در فیلم شکسته می شود تقابل با قانون اساسی نیست، و کسی که قانون نمی داند به این برداشت می رسد. من معتقدم تفسیر قانون قابل بحث و تفصیل است و این فیلم سراسر مناقشه است و ما در آن به توضیح مناقشه ها می پردازیم. ما معیارهای برای خودمان داریم که می دانیم چه چیزی ساخته ایم بنابراین فیلم ما به اکران نوروزی تعلق دارد که با توجه به تلاش های اخیر متاسفانه از این اکران محروم شده ایم. مجموع برآیند ما از مخاطب، نشان از فیلمنامه خوب و نویسندگی خوب بوده و دو سال منتظر بوده ایم که فیلم را بسازیم و شاید هم جریان های فضای مجازی ما را بر این تصمیم ما را مصمم تر کرد.
تهیه کننده فیلم « دیدن این فیلم جرم است» در پایان اذعان داشت: ما مجوز نمایش داریم ولی از اکران نوروزی محروم هستیم.