سوره سینما [1] – هرچند طبق تازه ترین آمار ارائه شده از سوی سازمان سینمایی در ایران نزدیک به ۶۰۰ سالن سینما وجود دارد ولی مشکل آنجاست که بسیاری از این سالن های سینما مستعمل و از رده خارج هستند. مشکلی که باعث شده موسسه بهمن سبز حوزه هنری هم و غم خود را بر بازسازی یا بهینه سازی این سالن های مستعمل بگذارد. داریوش اسدزاده از جمله بازیگران سینمای ایرانی است که بخاطر درک بخش مهمی از تاریخ سینما و تئاتر ایران حرفهایی شنیدنی درباره لزوم سالن سازی در ایران دارد. گفتگوی سوره سینما [1] با داریوش اسدزاده در لزوم سالن سازی را بخوانید:
*چرا در سالن سازی چنان که باید به شهرستانها توجه نشده و همه بدنبال ساخت پردیس در شهرهای بزرگند؟؟
دلیل اصلیش تمرکز سرمایه در کلانشهرهاست و اینکه با سالن سازی در این شهرها زودتر می شود به پول رسید. سابق بر این در مورد تئاترها هم شاهد بودیم که مثلا در تهران یا اصفهان و برخی شهرهای بزرگ دیگر بیش از بقیه نقاط کشور سالن تئاتر می ساختند. چرا؟ چون مشتری در این جور جاها بیشتر بود ولی حالا در کوره دهاتها هم میتوان سالنهایی زد چندمنظوره به اندازه ساکنان آنجا و اگر این کار را نکنیم مخاطبان ایرانی را دربست در اختیار ماهواره و فضای مجازی قرار داده ایم.
*پس ساخت سالن در شهرستانهای دورافتاده باید استراتژیک تلقی شود؟
ببینید ما فیلم هایی درباره برخی گروههای تروریستی ساخته ایم ولی فقط روبنا را دیده ایم و مثلا نمی گوییم فقر امکانات در مناطق دورافتاده است که عاملی میشود بر جذب جوانان توسط گروههای التقاطی. ساختن یک سینمای خوب و زیبا در شهرستانی دورافتاده می تواند شرایط فرهنگی و اقتصادی بسیار خوبی را در آن محل ایجاد کند و باعث شود جوانان جذب فرهنگ خودمان شوند بجای آن که جذب فرهنگ بیگانه شوند. با سالن سازی در نقاط دورافتاده سدراه مروجان افکار التقاطی باشیم!
*از این حیث مدیریت کلان باید چگونه تسهیلاتی ارائه کند؟
ملت ما شایسته آن هستند که از امکانات فرهنگی مساوی برخوردار باشند. سینما ابزار فرهنگی قوی است که برای هر شهر و شهرستانی، نه فقط یک سینما، بلکه چندین سالن چندمنظوره تئاتر و سینما لازم و واجب است آن هم سینماهایی که از امکانات خوب و صندلی و صدا و همچنین از معماری خوب بهره گیرد. معلوم است که دولتی ها باید به موسسات حامی سالن سازی در شهرستان ها کمک کنند. کمک هم فقط صرف بودجه نیست. باید بوروکراسی پیچیده را از پیش پای این موسسات بردارند و معافیت های مالیاتی کامل بهشان بدهند تا امیدوارتر شوند.
*در میان موسساتی که در زمینه سالن سازی کار میکنند بهمن سبز الویتش را بر بازسازی سالنهای فرسوده شهرستان ها گذاشته. به نظرتان در این بازسازی چه المانهایی باید رعایت شود؟؟
باید بازسازی به گونه ای باشد که مخاطب فکر نکند سرش کلاه رفته یعنی باید همان استاندارد مرکزنشینان برای مخاطب شهرستانی هم لحاظ شود و طوری نباشد که باز مخاطب برای استفاده از یک سینمای باکیفیت به تهران و مراکز استان ها سفر کند. بهمن سبز سینماهای شهرستانها را به بهترین شکل بازسازی کند و مدیران ارشاد نیز حامی این حرکت باشند.
*پس نتیجه اول سالن سازی را رفع تبعیض میان مخاطبان می دانید؟
طبیعتا اگر در هر شهرستان چندین سینما ساخته شود ساکنین آن شهر یا شهرستان، خود را جدا از دیگر شهرهای بزرگ نمی بینند زیرا همان امکاناتی که در مرکز است در آنجا هم خواهد بود و مخاطب شهرستانی پی به اهمیت خود خواهد برد. نشر فرهنگ از طریق ساختن سینما حتی در دورافتاده ترین نقاط ایران عزیزمان بسیار واجب و وظیفه ای بزرگ و خداپسندانه است.
*…و البته که این سالن سازی به توسعه اقتصادی سینما منجر خواهد شد؟
همه دعواهای این سالهای سینماگران بر سر این بوده که چرا فلان فیلم ۱۰۰ سالن دارد و فیلم من ۱۰ سالن!!! بدیهیست که وقتی تعداد سالن ها افزایش یابد در مجموع به همه سینماگران فرصت بیشتری برای اکران فیلم هایشان خواهد رسید و در نتیجه بیشتر بلیت فروخته میشود و سود بیشتری نصیب کلیت سینما میشود.