سوره سینما [1] – مریم اکبرلو [2] : سال هاست تب مهاجرت و چند ملیتی بودن به جان هنرمندان به خصوص سینماگران و به طور ویژه بازیگران افتاده است. بازیگرانی که حاضرند به هر بهایی با هر ازدواجی به کشوری غیر از ایران بروند و فرزندانشان را در آنجا به دنیا بیاورند و علاوه بر چند ملیتی بودن، پز روشن‌فکرانه بدهند که ایران درحد و شان فرزندان ما نیست. البته در تقابل با این تفکر غلط ، چهره‌های بسیاری هم هستند که هم‌چنان ترجیح می دهند اینجا زندگی کنند و فرزندانشان را اینجا به دنیا بیاورند ، چهره‌هایی مانند «ماه‌چهره خلیلی» که علیرغم دارا بودن شرایط زندگی و امکان اقامت در کشوری دیگر، ایرانی ماندند.
ماه‌چهره خلیلی اگرچه در تهران متولد شده اما از دوران کودکی به همراه خانواده‌اش در لندن زندگی می‌کرده، او کارشناسی ارشد معماری از دانشگاه آکسفورد انگلستان دارد و همچنین دوره های بازیگری را در Method School لندن گذرانده بود. اگرچه خانواده وی هنوز هم در لندن زندگی می‌کنند اما «ماه‌چهره» جوان برای بازی در سریال «مختارنامه» به تهران آمد و دیگر نرفت. او با «جاریه» میرباقری شروع کرد و خوش درخشید و به چشم آمد و پس از آن اگرچه در فیلم های سینمایی از جمله «نقاب» ، «شور شیرین» ، «مرگ کسب و کار است» ، «فصل انار» ، «رنج و سرمستی» ،«پرنده باز» ، «اشنوگل» و سریال‌هایی همچون «نردبام آسمان»، «گذر از رنج‌ها» و «مرضیه» بازی کرده بود اما ظاهر موجه و اصیل ایرانی وی باعث شده بود تا همگان او را بیشتر به خاطر سریال‌های «مختارنامه»، «در چشم باد» و «کلاه پهلوی» بشناسند. سریال «مرضیه» به کارگردانی فلورا سام آخرین نقش آفرینی وی در تلویزیون بود.
ماه‌چهره خلیلی از معدود بازیگرانی بود که علیرغم داشتن شرایط برای تغییر سبک زندگی، هیچ وقت دچار حاشیه و جوسازی و پروپوگاندای تبلیغاتی نشد، او ساده بازیگر شد، ساده بازی کرد، ساده با یک فیلم‌بردار ایرانی ازدواج کرد ، ساده در همین کشور فرزندش را به دنیا آورد و زمانیکه بیماری سرطان به سراغش آمده بود بدون هیچ جنجال و جلب توجهی به لندن رفت تا صفحات پایانی کتاب زندگی اش را در کنار پدر و مادرش ورق بزند.
ماه‌چهره خلیلی نمونه بازر و کامل یک بانوی ایرانی بود که از ۲۸سالگی تا پرواز زود هنگامش در ۴۳سالگی الگو و خاطره خوبی از خود در سینما ، تئاتر و تلویزیون ایران به یادگار گذاشت . روحش شاد و یادش گرامی.