سوره سینما [1] – مریم اکبرلو [2] : در حالی دو ماه از سال مقارن با ماه‌های محرم و صفر می‌گذرد که با بی‌تدبیری متولیان امور از مجموعه تولیدات سینمایی سال که بعضا به ۱۰۰ عنوان فیلم هم می‌رسد حتی، یک عنوان فیلم سینمایی مناسب برای اکران در این ماه‌ها تولید نمی‌شود. واقعا، نمی توان ازظرفیت سالن های سینمایی در این ایام با سیاستگذاری درست و هدفمند در چرخه تولیدات سینمایی آثاری متناسب فضا و شان آن تولید کرد؟
آیا نگاه غیرکارشناسی و فله ای مسئولان نظارت و ارزشیابی در صدور مجوزها و فقدان نظام موضوعی در چرخه تولیدات باعث این خلاء ها و کاستی ها نشده است؟این در حالی است که بدتر از سینما، متاسفانه در رسانه ملی و تلویزیون هم شاهد تولید آثار متناسب این ایام نیستیم و همچنان، این رسانه عظیم و غول پیکر به پخش تکراری و چندین باره یکی دو نمونه سریال و مجموعه های تولید شده از سال های خیلی دور بسنده می کند.
وقتی سینمای ایران هیچ دغدغه ای برای تولید فیلم های عاشورایی ندارد ریشه معضل کجاست؟ وقتی سالانه بیش از ۷۰ تا ۱۰۰ فیلم سینمایی تولید می شود و در رسانه ملی بیش از ۲۰ عنوان فیلم و سریال را شاهد هستیم آیا نمی توان با قدری هوشمندی و درایت سبد تولیدات سال را متناسب با مقتضیات اجتماعی و نیاز خانوادها طراحی و هدف گذاری کرد؟
حتی با استناد به سخنان توجیهی وزیر محترم ارشاد مبنی بر اینکه وزارت ارشاد به عنوان یک ریل گذار است و تولید کننده نیست باید پرسید این وزارتخانه در زمینه تولید فیلم های عاشورایی چه مشوق هایی را در نظر گرفته؟و چه تسهیلاتی را برای ساخت فیلم با مضامین عاشورایی تعریف کرده است؟
یادم می آید در دوره ایی به ابتکار یکی از مدیران حوزه تئاتر کشور در همین دهه اول محرم تجربه برپایی همایشی را با عنوان همایش آئین های عاشورایی در مجموعه تئاتر شهر شاهد بودیم که به طور غیرمنتظره با استقبال بی سابقه مشتاقان فرهنگ عاشورا روبرو گردیده بود و این تجربه نشان داد که می توان با بهره گیری از ظرفیت های سینما و تئاتر بخش هایی از جامعه را با مفاهیم و مضامین عاشورایی پیوند داد.
حماسه عاشورا از چشم سینما مهجور مانده است. در حالی که سینما می توانست با خلق اثاری مبتنی بر این واقعه یا الهام گرفته از مفاهیم متعالی مکتب عاشورا غنا و جذابیت مضاعفی یابد با محافظه کاری و ترسویی جسارت مواجهه با این حماسه را از دست داده و عاشورا، بار دیگر، در عرصه هنر و سینما مظلوم مانده است. در این راستا، نمی توان مطالبات و تفسیر به رای های برخی را نادیده گرفت که باعث سلب اعتماد به جامعه هنری و سینمایی کشور برای نزدیدک شدن با مضامین عاشورایی شده اند. سرنوشت مبهم فیلم رستاخیز ساخته احمدرضا درویش یکی از نمونه هایی است که با بی ملاحظی، در محاق مانده است.
فارغ از ساخت فیلم های تاریخی و بازسازی تاریخ، ده ها و صدها مضمون، مفهوم و روایت را می توان با الهام از مکتب عاشورا و محرم در سینما و تلویزیون ساخت و پرداخت.
نیاز است با برنامه ریزی و هدف گذاری و با تعریف و طراحی بسته های حمایتی برای تولید فیلم های عاشورایی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شرایط و فضا را برای ورود جدی تر سینماگران به مفاهیم عاشورایی گشود. ظلم است که به چند نمونه آثار ساخته شده مانند: سفیر، روز واقعه، کربلا جغرافیای یک تاریخ و یا فیلم های کوتاهی که در سال های اخیر توسط مراکز سینمایی حوزه هنری تولید می شوند دلخوش بود. اگر چه از اهمیت همین جریان شکل گرفته توسط نسل جوان سینماگران در حوزه هنری هم نباید غافل بود با این حال، فرهنگ و مکتب عاشورا به خلق آثار سینمایی و مجموعه هایی بزرگ سینمایی نیاز دارد.