به گزارش سوره سینما [1] به نقل از روابط عمومی برنامه، هفتادونهمین قسمت از برنامه سینمایی «هفت» با حضور محمدحسین رجبی‌دوانی، حجت‌الاسلام محمدسعید بهمن‌پور (میز گرد بررسی ظرفیت‌های مغفول ادیان در سینما)، علیرضا تابش (دبیر جشنواره فیلم کودک)، رامتین شهبازی، حسین نشاطی (مستند سایه‌های روشن)، میز رسانه و نقد روی آنتن شبکه سه سیما رفت.
ضعف امکانات بخشی از نقص برای ساخت آثار با موضوع پیامبران است
میزگرد اول این هفته برنامه سینمایی «هفت» با حضور دو کارشناس و محقق دینی سپری شد. محمدحسین رجبی‌دوانی درباره ظرفیت های مغفول تاریخ ادیان در سینما گفت: هنرمند باید در ریزه کاری ها هم از متخصصین تاریخ استفاده کند. کار های خوبی بوده اند که در جزئیات خوب کار نکرده اند و اشکالاتی داشته است. ما در تاریخ از چهره ها و ظواهر هم اطلاعات تاریخی داریم که گاها به این اطلاعات توجه نشده و نداشتن مشاور علت این امر بوده است. در مورد تاریخ مقدسه نمی توان خیال پردازی کرد و جعل شخصیت ممکن است ایجاد شبهه و سوال کند. شاید نداشتن سیاست مشخص در شورای انقلاب فرهنگی و وزات ارشاد و عدم توجه نخبگان حوزه و دانشگاه تاثیر گذار بوده است. همیشه این کارها بر اساس خواست یک فیلم ساز به وجود آمده و دولت حمایت کرده است. اگرچه دیر شده اما خیلی هم دیر نیست و می توان باز هم کار کرد. ما در مواقعی به پیامبران یهود پرداختیم. خوب است اما باید اولویت با تاریخ اسلام باشد.
[2]
حجت‌الاسلام محمدسعید بهمن‌پور در ادامه افزود: ضعف امکانات و پشتیبانی بخشی از نقص برای ساخت آثار با موضوع پیامبران است. غرب برای همه پیامبرانی که در تورات بوده اند فیلم ساخته است. از طرف دیگری دراماتیزه کردن این داستان ها هم کار مهمی است که ما در آن ها ضعف داریم. محدودیت هایی هم موجود بود که برداشته شد. فیلم حضرت مریم ۵ سال معطل مانده بود زیرا محدودیت در مورد نشان دادن حضرت مریم و حضرت زکریا وجود بود که البته برداشته شد. فیلم هایی که در مورد حضرت موسی ساخته شده است از یک پیامبر او را به یک اومانیست تبدیل کرده اند. در فیلم نوح هم همین گونه است. این نگاه به درد ما نمی خورد. ما هم باید فیلم هایی با دیدگاه خودمان در همان سطح بسازیم. البته گاهی دیدگاه خودمان هم لنگ می زند.
امسال یک سال سخت برای جشنواره کودک بود
در میزگرد دوم برنامه «هفت» علیرضا تابش دبیر جشنواره فیلم کودک درباره ویژگی ها و چالش های این دوره از جشنواره مطالبی عنوان کرد . وی درباره نوع برگزاری جشنواره گفت: مساله سرقت آثار در همه جای دنیا هست. بخشی از پویش جشنواره فرهنگسازی برای نوجوانان است که فیلم هایی را ببینند که حق تکثیر دارند. این مسیر جدید است و کرونا به آن شتاب داده است و جشنواره کودک یک محل برای آزمایش در زمینه پخش انلاین است که امیدواریم به دیگر جشنواره ها هم سرایت کند. حق فروش به صورت کامل به صاحبان فیلم ها پرداخت خواهد شد. در پائیز هر سال یه رویداد بزرگ سینمایی داریم جشنواره کودک و فیلم کوتاه و سینما حقیقت. سیاست بر اساس پخش آنلاین است و این تجربه ها برای سایر جشنواره ها هم انتقال داده خواهد شد. امسال به شکل فیزیکی با بچه ها همراه نیستیم اما اکران انلاین یک ظرفیت فراگیر به ما داده شده است. امسال هر خانه یک سینما هر کودک یک داور خواهد بود و این آرا در فیلم برگزیده تاثیر گذار خواهد بود. امیدوارم والدین و معلمان بچه ها را به فیلم دیدن ترغیب کنند.
[3]
امسال یک سال سخت برای جشنواره کودک بود زیرا فضا به کلی تغییر کرده بود. در این زمینه با چالش های زیادی رو به رو بودیم که تجربه های زیادی هم به دست آمد. فیلم های امسال تلفیقی از کارگردانان پیشکسوت و جوان بوده است و این باعث خوشحالی است. ذائقه شناسی نسل جدید باید صورت گیرد زیرا این نسل با نسل قبل متفاوت است. شناخت این نسل می تواند برای ساخت آثار جدید بسیار مفید باشد. میزان استقبال تا کنون خوب بوده است. گروه سنی ۵ تا ۱۵ سال ثبت نام خوبی داشته است و نمایش فیلم برای آن ها رایگان است و سایرین باید مبلغ فیلم را بپردازند. المیپاد فیلمسازی امسال جدی تر از سال گذشته است و پیشکسوتان زیادی با ما همراه هستند برای آموزس نوجوانان و این یک میدانی برای انتقال تجربه برای نوجوانان خواهد بود.
واقعیت این است که در جشنواره موضوع آزاد است و در افراد در هر حوزه ای میتوانند در سال های آینده اثار خود را ارسال کنند. امسال از تمام نقاط کشور مستند به جشنواره رسید. مسولین کشوری ما اگر وقت بگذارند خیلی راحت میتوانند با این مستندها با مشکلات کشور آشنا شوند.
وقتی تهیه کننده کار پیشنهاد ساخت فیلم در سوریه را به من داد بدون هیچ تفکری قبول کردم
میز مستند این هفته به بررسی فیلم مستند «سایه های روشن» اثر حسین نشاطی پرداخت. رامتین شهبازی درنقد و بررسی این اثر گفت: از دو نظر می توان این فیلم را بررسی کرد. این طور فیلم ها می تواند به شخصیت های جلوی دوربین کمک کند. زنانی که دارای روان زخم هستند. کاری که فیلمساز می تواند آن ها را حل کند. اما این برای مخاطب هم باید جذاب باشد. این می تواند به جذابیت فیلم کمک کند. فیلم ایده های گسسته ای دارد اما فیلمساز آن ها را به هم متصل نکرده است. تعداد شخصیت ها زیاد است و فیلم دچار گسست می شود. فیلم ها در مورد سوریه زیاد است. فیلم چه هدیه ای جدیدی می دهد که مخاطب بخواهد آن را دنبال کند. در فیلم ما با تکرار مواجهیم. جز چند صحنه ای که یک اتفاق هایی می افتد.
[4]
حسین نشاطی ادامه داد: مسائل غیر قابل پیش بینی برای ما زیاد بود. قصد توجیه ندارم. ما هشت جلسه وقت برای فیلمبرداری داشتیم در جاهایی شخصیت ها اجازه همراهی به ما نمی دادند. این ها باعث می شد کار ما سخت شود و حتی ایده های ما هم به کنار گذاشته می شد. وقتی تهیه کننده کار پیشنهاد ساخت فیلم در سوریه را به من داد بدون هیچ تفکری قبول کردم. یک موضوع وجود داشت در مورد زنانی که در کارخانه آب معدنی کار می کنند. کار پیش تولید نداشت و به یکباره به سراغ تولید رفتیم. حلب هنوز شرایط بحرانی داشت. مسلحین در بیرون شهر وجود داشتند و دلهره هم چنان وجود داشت. زنانی که در این کارخانه کار می کردند از خانواده های مخالف دولت بودند و این آب ها را برای جبهه ها می فرستاند. ارتباط گیری با آن ها سخت بود. زبان و همراهی آن ها دشوار بود. اما شرایط جذابی برای فیلمسازی و شرایط دردناک انسانی آنجا وجود داشت.
گفتنی است: میز نقد این هفته با حضور مسعود فراستی، ناصر هاشم‌زاده و محمدتقی فهیم به نقد و بررسی فیلم سینمایی «الرساله» (محمد رسول‌الله(ص)) ساخته مصطفی عقاد پرداخت.