علی توکلی کارگردان فیلم کوتاه «کبود» که در بخش ملی سیوهشتمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران حضور دارد در گفتوگو با سوره سینما [1] درباره داستان این فیلم گفت: افرادی از شهر به روستا آمدهاند، در همین حال چالشی میان افراد ۲ گروه بر سر مرگی مشکوک شکل میگیرد. اتفاقات این فیلم در دهه هفتاد میگذرد، نوع انتخاب لباس و وسایل صحنه نیز بر اساس فضای دهه ۷۰ طراحی شدهاند.
او ادامه داد: تمی که در این فیلم انتخاب کردهام را دوست دارم، ما معمولاً تصاویری غیرملموس از روستاییان میبینیم که شاید همه ماجرا نباشد، روستا و شهر با یکدیگر ارتباط دارند و از یکدیگر تأثیر میپذیرند. من موضوع حضور آدمها در روستا و زادگاه پیشینشان را دوست دارم و احتمالاً بعدها هم از این تم استفاده کنم.
توکلی درباره تغییرات فیلمنامه «کبود» عنوان کرد: فیلمنامه «کبود» بارها بازنویسی شد، در ابتدا از مرگ خبری نبود و شاهد مسائل سادهتری بودیم اما آن چیزی که در فیلمنامه ثابت ماند تقابل میان آدمهاست؛ آدمهایی که در روستا مدعی هستند و افرادی که از فضا دور شدهاند.
این کارگردان درباره بازخوردهایی که از تماشاگران در طول جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران دریافت کرده است، اظهار کرد: بازخوردها خیلی خوب بوده است، هرچه سالن سینما پرتر باشد، فیلم هم نفسگیرتر میشود؛ این چیزی است که من در سالن سینما شاهد هستم. توجه کردهام که تماشاگران حین تماشای «کبود» تلفن همراهشان را چک نمیکنند و تمام حواسشان به فیلم است. میتوان نتیجه گرفت چون «کبود» داستان دارد و این داستان بهصورت فشرده تعریف میشود مخاطب را از سالن جدا میکند.
او در بخش دیگری از صحبتهایش درباره سی و هشتمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران مطرح کرد: سالهای بسیاری است که مخاطب جشنواره بینالمللی تهران هستم و بهترین فیلمهای کوتاه را در این جشنواره دیدهام، فیلمهای این دوره نیز از کیفیت خوبی برخوردارند و همه چیز بهخوبی برگزار میشود، تنها خواهشی که از مسئولان دارم این است که باید شفافسازیای درباره پذیرش آثار صورت گیرد، من فکر میکنم فیلمسازان برای آثارشان بسیار زحمت میکشند و با بهترین کیفیت آنها را تولید میکنند پس باید بدانند چرا در جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران حضور نداشتهاند.
توکلی در پایان درباره اسکار کوالیفاید شدن سی و هشتمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران خاطرنشان کرد: اسکار کوالیفاید شدن سی و هشتمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران اتفاق خوبی است. سینمای ما تنها مدیوم هنری ماست که زبان بینالمللی پیدا کرده است یعنی افراد در خارج از کشور، فیلمهای ما را میبینند درنتیجه هر اتفاقی که بتواند ما را با مراکز بینالمللی فیلم لینک کند، دریچه مثبتی بهسوی آن اتفاق است.