نوید صادقی مستندساز در گفتگو با سوره سینما [1] درباره پروژه اخیر خود گفت: در حال حاضر بیش از یک سال است که در مرحله تحقیق و پژوهش مستندی هستم و داریم با سوژه پیش میرویم.
وی ادامه داد: چیزی که در مستندسازی برای من اهمیت دارد این است که با سوژه در تکبهتک لحظاتش همراه باشم و در شادی و ناراحتی او را همراهی کنم. او را بفهمم، نه صرفاً تیتروار و زمانی که عمیقاً حس نزدیکی و شناخت به سوژه را پیدا کنم، حسی به من میگوید که حالا میتوانم مستند آن را بسازم.
این مستندساز در بخش دیگری از صحبتهای خود بیان کرد: در مسیری که انتخاب کردهام به دنبال سوژههایی میروم که انسانهایی هستند که در دل این جامعه دارند به زندگی خود میپردازند و هرکدام به نوعی قهرمان هستند. به عقیده من قهرمان که نباید تنها اسطورهای باشد، انسانی که زیبا به مادرش عشق بورزد و در دل همه سختیها زندگی کند، این آدم قهرمان است و باید داستان او روایت شود. چنین رفتاری، رفتار قهرمانانه است و میطلبد که داستان او روایت شود و من مستندساز را به این وا میدارد که نه تنها این داستان را باید روایت کرد بلکه این قهرمانان باید ستوده شوند.
صادقی با انتقاد به کمتوجهی به بخش مهم تحقیق و پژوهش در مستندسازی توضیح داد: به نظر من مهمترین مرحله مستند، تحقیق و پژوهش است و در تعیین بودجه اصلاً اهمیتی به این ماجرا صورت نمیگیرد. یعنی مثلاً هزینه پژوهشی که شاید تا چند سال هم طول بکشد، اصلاً دیده نمیشود. به نوعی انگار متأسفانه سیاستگذاری به سمتی میرود که اصلاً تحقیق و پژوهش نیاز نیست و این بزرگترین اشتباه برای مستندسازی است.
وی افزود: زمانی که در همین مراحل به سراغ برخی نهادها هم بروید، میگویند مثلاً در یک یا دو ماه باید به فلان نقطه برسید در صورتی که اصلاً جای چنین صحبتهایی در سینمای مستند نیست و باید دست مستندساز خیلی بازتر باشد و از نظر زمانی، تعیین بودجه، پیشتولید و… خیالش راحت باشد و فقط تمرکز خود را به سوژهای که میخواهد روایت کند، معطوف کند. اگر این اتفاقات بیفتد، قطعاً مستندهای تولید شده، رنگ و بوی زندگی واقعیتر میگیرند.
وی درباره مستند اخیر خود مطرح کرد: کار بر روی این مستند خیلی قبلتر از این نزدیک یک سالی که عرض کردم، شروع شده بود. در حال حاضر اسمی که برای آن در نظر گرفتهایم «داستان میم» است و اینکه در آینده تغییر پیدا کند یا خیر نمیدانم. ما همچنان در مرحله پیشتولید و تحقیق و پژوهش هستیم. از آنجایی که دوست دارم در مرحله تحقیق و پژوهش دستم باز باشد و محدودیتها و اعمال نظرها را شاهد نباشم، فعلاً کار را شخصی پیش میبرم و بعدتر شاید با نهاد یا ارگانی صحبت کردم. ولی به خاطر همین سیاستگذاری اشتباه که تحقیق و پژوهش را اصلاً مهم نمیبینند، فعلاً به صورت شخصی پیش خواهم برد.
نوید صادقی در پایان گفت: برای اینکه مستند یا اصلاً فیلم، درام داشته باشد، باید داستان داشته باشد و برای اینکه داستان داشته باشد، باید واقعیت داشته باشد و برای اینکه واقعیت آن نشان داده شود، باید زیست کردن آن اتفاق بیفتد و این زنجیره هرچقدر محکمتر باشد و قطعاً نتیجهای که حاصل میشود، قابل ستودن خواهد بود.