سوره سینما [1] – علی رضایی: فیلم «کوچه بی‌نام» ساخته هاتف علیمردانی اثری است متوسط که می‌تواند تماشاگر را تا انتها با خود همراه کند. فیلمی گرم با قصه‌ای پر کشش، شخصیت‌هایی متعدد که خوب به آنها پرداخته شده و فضایی واقع گرا که روی تماشاگر اثر می‌گذارد.
اما فیلم بخش مهمی از انرژی‌اش را مدیون شخصیت محدثه (باران کوثری) است. شخصیتی به ظاهر مشکل دار که با هوش‌تر و اخلاقی‌تر از بقیه است. همدرد خواهر و غمخوار پدرش است، هر چند ظاهرش با خانواده سنتی و مذهبی اش تفاوت دارد اما مغز متفکر خانواده است، در بحران حضوری موثر دارد و مثل زنان دور و بر منفعل و واخورده نیست. کوثری با همه ظرفیت‌های نقش آشنا شده و آنها را در بازی اش پرورانده است. در فیلمی که بازیگر شاخص و قدرتمند و بازی خوب کم ندارد، ستاره فیلم کوثری است. طراحی لباس و گریم او کمک کرده تا به شخصیت دختر پایین شهری نزدیک باشد و نوع بازی‌اش از او تصویری فراتر از دختر معمولا لوکس و مرفه فیلم‌ها می‌سازد.
[2]در کنار فرهاد اصلانی، فرشته صدرعرفایی، پانته‌آ بهرام و امیر آقایی که در نقشی کوتاه به یادماندنی است، باران کوثری است که در نقشی دور از خود، می‌درخشد و پس از سال‌ها یک نقطه اوج به کارنامه‌اش اضافه می‌کند. محدثه نماینده نسلی تازه است، نسلی که محافظه‌کاری و تبعیض را برنمی‌تابد و سهم خود را از زندگی می‌خواهد. اما آنقدر اخلاق‌گرا هست که به هر بهایی وارد رابطه‌ای نشود. گذشتن او از بابک (امیر آقایی) ایثاری است که او می‌کند تا زندگی خود و بابک را نجات بدهد.
گروه بازیگران فیلم تازه هاتف علیمردانی می‌توانند نامزد دریافت سیمرغ بلورین باشند، اما در میان همه بازی‌ها و بازیگران امیر آقایی و باران کوثری بیش از بقیه از این فیلم در ذهن تماشاگر می‌مانند.