ناصر عنصری عضو هیات انتخاب سی‌امین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان اصفهان در گفت‌وگو با سوره سینما [1] درباره آثار ارائه شده به دبیرخانه جشنواره در این دوره گفت: بخش عمده‌ای از فیلم‌هایی که در این دوره به جشنواره ارائه شده، آثاری درباره کودکان است و تعداد فیلم‌هایی که به عنوان آثاری برای کودکان به جشنواره آمده، کمتر بوده است اما برخی از آنها از نظر من فیلم‌های بسیار خوبی بودند.
وی در ادامه درباره اینکه چگونه می‌توان برای سینمای کودک شرایط خوبی مهیا کرد و فیلمسازان را به سمت تولید آثار در این عرصه سوق داد، گفت: در دهه ۶۰ این اراده و اهتمام وجود داشت که در حوزه سینمای کودک کارهای خوبی ساخته شود و افرادی که به سینمای کودک علاقه‌مند بودند، دعوت شدند، آمدند، کار کردند و سینمای کودک در آن دوره رونق خوبی داشت اما پس از مدتی دچار افول شد و کم کم فیلم‌های کودک و نوجوان از سبد فرهنگی خانواده‌ها و کسانی که سینمارو بودند، حذف شد و مدیران سینمایی نیز دیگر دغدغه تولید و اکران آثار کودک و نوجوان را نداشتند.
عنصری ادامه داد: پس از آن کم کم سینما به سمت آثار پرفروش و فیلم‌های گیشه که با حضور سوپراستارها ساخته می‌شد، تمایل بیشتری پیدا کرد. از طرفی آثار حوزه کودک و نوجوان نمی‌تواند جزو فیلم‌های گیشه باشد زیرا این گونه آثار نمی‌توانند المان‌های فیلم‌های پرفروش همچون آثار کمدی را داشته باشند؛ بنابراین میزان تولید در سینمای کودک به شدت کاهش یافت.
وی افزود: من بارها گفته‌ام که باید از تولید و به ویژه پخش آثار حمایت شود و یک تمهید و راهکار حمایتی مشخص در یک دوره خاص برای سینمای کودک اندیشیده شود تا دوباره مردم چشمشان به پوسترها و تبلیغات فیلم‌های کودک آشنا شود و بدانند که فیلم کودک هم در سبد فرهنگی‌شان وجود دارد و می‌توانند با فرزندانشان بروند فیلم‌های خوب در حوزه کودک و نوجوان ببینند.
این عضو هیات انتخاب با تاکید بر اینکه سینمای کودک به یک دوره حمایتی نیاز دارد، گفت: پس از گذراندن یک دوره حمایتی و زمانی که سینمای کودک و نوجوان روی چرخه طبیعی افتاد، سیستم حمایتی می‌تواند حذف شود و این آثار هم مثل سایر فیلم‌ها روال طبیعی خودشان را در اکران به دست آورند. مطمئنا برگزاری جشنواره به تولید فیلم کمک می‌کند اما اکران بحث مهمی است که باید به خوبی مورد توجه قرار گیرد.
وی تاکید کرد: ما برای سینمای کودک نیاز به یک سیستم حمایتی مشابه گروه هنر و تجربه داریم. همانگونه که در حال حاضر مخاطبان آثار خاص و هنری می‌دانند که برای دیدن این قبیل آثار باید به برنامه‌ها و سینماهای گروه هنر و تجربه مراجعه کنند، در رابطه با سینمای کودک و نوجوان هم باید چنین ساختاری شکل بگیرد که هم برای مخاطب مشخص و قابل دسترس باشد و هم میزان فروش و تعداد مخاطب اهمیتی نداشته باشد تا اگر تعداد محدودی از افراد در سالن حضور داشتند، فیلم اکران شود. این روال باید تا زمانی که سینمای کودک دوره رکود و سکونش را پشت سر بگذارد و روال طبیعی خودش را مثل سایر فیلم‌ها پیش بگیرد، ادامه داشته باشد.
این کارگردان سینمای کودک و نوجوان در ادامه گفت: در حال حاضر وقتی ما سیستم پخش و اکران درستی در طول سال نداریم، جشنواره به تنهایی فقط می‌تواند انگیزه و شرایط تولید فیلم‌ها را فراهم کند.
وی در ادامه درباره تاثیر آثار سینمای کودک و نوجوان در خانواده‌ها گفت: شاید سینما تاثیر مستقیم در تربیت بچه‌ها نداشته باشد، زیرا تربیت یک امر درازمدت است، اما قطعا به مرور می‌تواند در فرهنگ و تربیت جامعه تاثیرگذار باشد؛ به ویژه اینکه یکی از خصوصیات مهم سینما این است که با ابزاری که در اختیار دارد، می‌تواند قوه تخیل بچه‌ها را پرورش دهد و زمانی که یک نسل از بچه‌ها با تخیل قوی بزرگ شوند، ذهنیت و خلاقیتی که از این طریق به دست می‌آورند، در آینده و سرنوشتشان و همچنین در ایجاد فرهنگ خوب زیستن تاثیرگذار است و ما می‌توانیم در آینده شاهد یک نسلی باشیم که به واسطه دیدن فیلم‌های خوب و الگو گرفتن از این آثار در بزرگسالی قانون‌مدار هستند، روابط اجتماعی خوبی دارند و با مسائلی که در یک جامعه به عنوان نکات منفی مطرح می‌شود، کمتر مواجه هستند.