سوره سینما [1] – ابوالفضل ذوالفقاری : فضای فرهنگ و سینما نگران کننده است . این نگرانی با روندی که سینما اکنون دارد شدیدتر و وخیم تر هم خواهد شد. رهبری معظم انقلاب در دیدارهای ماه مبارک رمضان به کرات گلایه ها و هشدارهایی نسبت به وضعیت فرهنگ و سینما و افق حرکت آن داشته اند؛ چرا و چگونه سینما تا به این حد از مسیر اصلی و اهداف آرمانی اش دور و دورتر می‌شود؟
متاسفانه، جهت گیری این سینما به طرف موضوعات اصلی و مفاهیم و ضرورت های مهم اجتماعی و فرهنگی کشور نیست. در حالی که حتی، از جدی ترین مباحث اجتماعی و مضامین مورد نیاز جامعه غافل شدیم از نیازهای سینما در عرصه مفاهیم کلان استراتژیک ملی و بین المللی هم بسیار دور افتاده ایم. به بهانه رونق سالن های سینمایی موجی دهشتناک از هجویه ها و کمدی مبتذل سینمای ما را فرا گرفته است و در این مسیر، دغدغه های دلسوزان فرهنگی و سینماگران متعهد و اندیشه ورز هم به جایی نخواهد رسید.
دریای سینما طوفانی، آشفته و بی ثبات و هردمبیلی است و به نظر می رسد نظارت های حداقلی که وجود داشته هم، دستخوش ذائقه های سیاسی و جریانی و مرعوب تنگ‌نظری‌های سیاسی و همین موجی گردیده که فراگیر شده است.
اکنون اگرچه هنوز جریان باریکی از سینمای فرهنگ ساز و هدفمند نفس می کشد اما سیطره نوعی سینمای لودگی و هجویه های سبک و نازل کاملا، ملموس و مشهود است. فیلم هایی مملو از قصه های سرهم بندی شده برای تخلیه صحنه ها و دیالوگ های سخیف و مزین به الفاظ رکیک و رفتارهای جنسی و جلف.
در این میان، حوزه هنری انقلاب اسلامی که در طول حدود چهار دهه گذشته به مثابه پرچم دار و چراغ راه سینمای ایران عمل کرده در چنین اتمسفری نگرانی ها و واکنش هایش را نسبت به سوگیری غلط سینمای کشور اعلان کرده است و از آن جایی که این نهاد خود را موظف نسبت به شئونات قانونی و حفظ چارچوب های آن می داند همواره تلاش داشته تا اعتراض و دغدغه هایش را قانون مند و از طریق مجاری قانونی به نمایش بگذارد. عدم انتخاب برخی از فیلم های مسئله دار برای نمایش در سینماهای حوزه هنری در این راستاست. حوزه هنری با بکارگیری این تدبیر و تمهید ضمن رعایت ساحت قوانین به نوعی هشدارش را نسبت به مسیر حرکت سینمای ایران و پیامدهای تلخ و زیان بار آن بیان کرده و سعی می کند تا به مثابه فانوس دریایی سینما از طریق چراغ‌ها، لنزهای نوری و علامت‌هایی که می فرستد جزیره‌ها، صخره‌ها و آبسنگ‌ها را، که برای کشتی ها وکشتی رانی خطرناک‌اند، مشخص کند.
زمانی این نهاد در مواجهه با گسترش موج فیلم‌های «فسادمحور» و «عشق‌های مثلثی» علم جلوگیری از اکران این‌گونه فیلم‌ها را برافراشت که بعد از گذشت چند سالی شاهد کمرنگ شدن تولید آن نوع فیلم ها بودیم و امروز متاسفانه، سینما مسیری دیگری می رود و خطر نفوذ فرهنگی دشمن از طریق تخطئه و تضعیف مبانی اعتقادی و اخلاقی و تولید انبوه آثار سخیف و مبتذل شرایط خطرناکی را رقم زده، باز این حوزه هنری انقلاب است که به مقابله برخاسته تا اجازه ندهد آثار مغایر و متضارب با آرمان‌های انقلاب، ارزش‌ها و باورهای فرهنگی و اجتماعی و مخرب بنیان های خانواده و اخلاق میدان‌داری کنند و در این راه، نه تنها از طریق گفتمان سازی و تولید فیلم های خانواده محور و استراتژیک همچون: «یه حبه قند»، «میهمان داریم»، «مزار شریف»، «ماجرای نیمروز»، «بیست و یک روز بعد» بلکه با سیاستگذاری در عرصه سینماداری تلاش کرده و می کوشد سالن های سینمایش که با برند و محوریت «تحکیم بنیان های خانواده، اخلاق و سرگرمی های سالم» فعال است از آثاری که باعث تضعیف بنیان خانواده، خدشه به مناسبات اخلاقی، تخطئه باورهای فرهنگی و اجتماعی و مبانی دینی می شوند حمایت نکند.
بیا تا بگویم چه باشد خشاب /خردمند آن را نهاده بر آب
که کشتی چو آن را ببیند ز دور/ فرازش یکی روشنایی ز نور
بپوید ره و گم نگردد ز جای /چنین است اندیشه ناخدای