پژمان بازغی در گفتگو با خبرنگار سوره سینما [1] با اشاره به اینکه تمایل دارد نقش های متفاوتی در بازیگری تجربه کند، گفت: بسیاری از هنرمندان از جمله مرحوم کیارستمی که جایزه نخل طلا را در کارنامه اش دارد سینما را با کار کودک شروع کرد و مطمئنم اگر همه هنرمندان ما به سینمای کودک توجه نشان دهند شاهد سینمای پویاتر و پربارتری خواهیم بود.
وی همچنین درباره نقش خودش در «آهوی پیشونی سفید۲» توضیح داد: «بَل بَله» نقش منفی داستان است و فانتزی بالایی دارد. در این نقش به اندازه ای دستم باز است که هر کاری دلم بخواهد می کنم. خودم کاراکتری که برایش ساختم یک آدم بی تربیت و بی ادبی است که تمام کارهایی که به بچه های مان می گوییم انجام ندهد را او می کند تا اگر والدین به سینما رفتند به بچه های شان بگویند اگر زبانت را در بیاوری شبیه این عجوزه می‌شوی.
بازغی در پاسخ به اینکه اگر جذابیت گریم و ظاهر این نقش برعکس عمل کند و کودکان از او خوش شان بیاید، گفت: من قصدم این بود کودک را با رفتارهای بد آشنا کنم و امیدوارم نتیجه بگیرم. به هر حال جای چنین آثاری در سینمای کودک ما خالی است و زمانی که فصل اول را دیدم خوشم آمد و دوست داشتم سهمی داشته باشم. حتی دخترم آن زمان به من گفت اگر باز هم این کار را ساختند بازی کن و خیلی اتفاقی به من پیشنهاد شد در این پروژه حضور داشته باشم.
وی اشاره کرد: ما در کودکی با ابتدایی ترین وسایل بازی می کردیم و تفریح مان دیدن «هادی و هدی» و «خونه مادربزرگه» بود امروز بچه های اطراف ما به لحاظ فرهنگی متفاوت شده اند. سرگرمی های شان در تبلت و کامپیوتر است و فیلم هایی می بینند که از لحاظ تکنیکی و محتوایی قابل مقایسه با زمان نیست. بچه های امروز کمتر سینما می روند و علتش هم ما سینماگرانیم و البته سیاستگذاران سینمایی هم نقش مهمی دارند.
این بازیگر ادامه داد: جنگی که این روزها برای اکران فیلم ها می بیند حتی یکبار بر سر فیلم های کودک نبوده است. همه باید از سینمای کودک حمایت کنند. مثلا همین فیلم می تواند در آینده تبدیل به یک بازی کامپیوتری شود و بچه ها خودشان را در سرنوشت شخصیت های قصه سهیم بدانند. این نوع نگاه مسیر متفاوتی را رقم خواهد زد و موفقیت به همراه دارد.
[2]
بازغی اظهار کرد: معمولا در جدول پرفروش ترین فیلم های سینمای دنیا انیمیشن در صدر قرار دارد اما در سینمای ما چنین بحثی بی معنی است چراکه اصولا ما هیچ چیز جدیدی تجربه نمی کنیم و اصولا علاقه به تجربه کردن هم نداریم. همیشه راهی می رویم که قبلا طی شده است بنابراین نمی دانم چقدر می توانیم در آینده به همسطح شدن با دنیا امیدوار باشیم.
وی افزود: ما در جشنواره فیلم فجر هیچوقت یک فیلم کمدی یا ژانر کودک را کاندید نمی کنیم. اشکال از خودمان است که فکر می‌کنیم سینما حتما باید اجتماعی باشد. ما فیلمی داریم که ۱۱ سیمرغ گرفته اما در هیچ جای جهان دعوت نشده است و در مقابل فیلم هایی داشتیم که در اکران سروصدا کرده ولی به دلیل نادیده گرفتن ما دنیا فرش قرمزی برایش پهن نکرده است. خودمان را تا جایی محدود کرده ایم که فکر می کنیم هرکاری می کنیم درست است.
وی عنوان کرد: برای سینمای با کیفیت کودک و انیمیشن هم امکانات داریم هم تجهیزات اما چون سخت افزارش گران است بخش خصوصی به تنهایی نمی تواند بار تهیه را به دوش بکشد و دولت هم باید همکاری کند. در نتیجه همه این نادیده گرفتن هاست که بسیاری از همکاران من برای این فیلم وقت نمی گذارند چون با خود می گویند این کار نه به جشنواره فجر می رود نه به بازیگر بزرگسال جایزه می دهند پس به جای اینکه وقتم را برای این پروژه بگذارم کار دیگری قبول می کنم که احتمال دیده شدن در آن بیشتر باشد.
وی بیان کرد: همه دوستان من در این فیلم بازیگران خوب هستند اما خیلی از کاراکترها به دیگر شخصیت‌هایی که در سینما هستند نزدیک تر است. چه بسا حضور آنها اگر کار کودک می پذیرفتند خروجی را قوی تر می کرد. در واقع ستاره ها اگر به این پروژه می آمدند می توانستند وزن این فیلم را به لحاظ کیفیتی بالاتر ببرند. به خاطر سیاستگذاری غلط همکاران ریسک نمی کنند در کار کودک حاضر شوند اما من این ژانر را دوست دارم و برایم «آهوی پیشونی سفید ۲» با «دوئل» و «ریسمان باز» فرقی ندارد.
وبسایت رسمی پژمان بازغی :
www.pejmanbazeghi.net [3]