سوره سینما [1] – الناز نعمتی [2] : فیلم‌های بخش سودای سیمرغ سی و ششمین جشنواره فجر طی مراسمی معرفی شده و لیست اکران این آثار در سینمای رسانه ها نیز به تازگی با انجام قرعه‌کشی مشخص شده است. کمتر از سه هفته دیگر رقابت این آثار در جشنواره سی و ششم آغاز خواهد شد و روزهای سرد زمستان به تب و تاب گرم جشنواره فجر گره خواهد خورد. به همین بهانه گفتگویی داشته ایم با سید حامد حسینی تهیه‌کننده فیلم «سرو زیر آب» که یکی از آثار حاضر در بخش سودای سیمرغ است. پخش این فیلم با موسسه بهمن سبز حوزه هنری است.
ابتدا درباره حال و هوا و قصه فیلم سرو زیرآب بگویید.
فیلم «سرور زیرآب» با محور معراج شهدا به خصوص در سال های آخر جنگ تولید شده است. آن زمان واحدی بود به این نام که مسئولیت ارائه اطلاعات به رزمندگان برای جمع آوری پیکر شهدا و رساندن آنها به خانواده هایشان را بر عهده داشت. این مرکز در زمان جنگ ستاد معراج شهدا نام داشت که مرکزیت آن در کارخانه نورد لوله اهوازواقع شده بود. این کارخانه زمان جنگ تعطیل بود و از آن به عنوان ستاد مرکزی معراج شهدا استفاده می‌شد. داستان فیلم در مورد اتفاقات، حواشی و تعامل خانواده شهدا است که در این مرکز می‌گذرد. بعد از رسیدن به این موضوع نیازمند به پژوهش بودیم و دوست داشتیم فیلمنامه از جهت پژوهشی و مستند بودن کاملا محکم و قابل دفاع باشد. نزدیک به دوسال و نیم سعی کردیم رزمندگانی که به نوعی با این مرکز در ارتباط بوده اند و هنوز در قید حیات هستند را در سراسر کشور پیدا کرده و با آنها گفتگو کنیم واز دل این گفتگوها به قصه ای زیبا و مستند برسیم و خوشبختانه به این مهم دست پیدا کردیم.
طبعا باید قصه های بسیاری شنیده باشید. چگونه قصه ای را از بین آنها انتخاب کردید؟
بله همینطور است . خصوصا آقای باشه آهنگر با بسیاری از این عزیزان گفتگوهای مفصلی داشتند که به ایشان در جهت نوشتن فیلمنامه کمک کرد. از بین این گفتگوها قصه هایی را که قابیلت سینمایی و نمایشی و قابلیت پخش داشتند را انتخاب کردیم و سعی کردیم در درام و طراحی کاراکترها و حتی فضاسازی اثر کاملا به روایات مستند وفادار باشیم. تاجایی که وقتی بچه های ستاد معراج شهدا برای دیدن دکورها آمدند اظهار کردند تا نود درصد شبیه به محل واقعی شده است.
تا جایی که اطلاع داریم فیلم پروداکشن عظیمی دارد. دکوری که در صحبت هایتان اشاره کردید کجا ساخته شده است؟
برای این پروژه نزدیک به ۹هزار متر دکور ساخته و بازسازی شده است. بخشی از این دکور در کارخانه سیمان ری ساخته شده که به نظرم از لحاظ پروداکشن یکی از بهترین ها در سینما ایران و سینمای دفاع مقدس است. بخش مهمی از دکور سوله اصلی معراج شهدا بود که حدود شش هزار متر با ارتفاع بیست متر بود. کارخانه نورد لوله اهواز دقیقا در کنار خط راه آهن قرار داشت و از همانجا پیکرهای شهدا را به واگن‌های یخچال دار منتقل کرده و به نقاط مختلف کشور میفرستادند تا برای تشییع به دست خانواده هایشان برسد و ما نیز جنب سوله ای که عرض کردم ریل گذاری کرده و از قطار واقعی استفاده کردیم. به گفته مسئولان راه آهن در کل تاریخ راه آهن ما اولین گروهی بودیم که کل اجزا و متعلقات قطار را به جایی خارج از لوکیشن اصلی می بردیم. این کار شامل ریل گذاری و زیرساخت و جابجایی واگن ها بود که همه را انجام دادیم . بسیار کار سخت و عظیمی بود . گروه در کوچه ای که ۱۲ متر عرض داشت زیرسازی و ریل گذاری کردند و واگن ها را به آنجا منتقل کردیم. گذشته از دکور و ساخت ریل و جابجایی واگن ها ما باید اکسسوار صحنه های مختلف فیلم را نیز فراهم می کردیم که باید کاملا با وسائل آن دوران شباهتی نعل به نعل می داشتند. تهیه آکسسوار نیز یکی از کارهای سخت این پروژه بود. بنظر من فیلم «سرو زیرآب» یک اثر تاریخ معاصری است. وقتی از واقعه ای که سی سال پیش اتفاق افتاده صحبت می کنیم و می خواهیم در موردش فیلم بسازیم بخاطر سرعت تکونولوژی در این سالها و عوض شدن سروشکل خیابان و کوچه و وسایل زندگی و…دیگر می توان مدعی بود که این فیلم یک اثر تاریخی است.
[3]
پروسه تولید چه مدت بود و در حال حاضر فیلم در چه مرحله ای قرار دارد؟ آیا مراحل فنی به اتمام رسیده است؟
فیلمبرداری ۷۸ جلسه بود و فقط ایام عید فیلمبرداری متوقف شد. ما در چهار استان و هشت شهر فیلمبرداری داشتیم و تعدد لوکیشن باعث شد پروسه تولید کمی طولانی شود. در خیلی از این شهرها بحث ساخت دکور و بازسازی را نیز داشتیم. فیلم ۲۴ دی سال گذشته کلید زده شود و ۳۱ فروردین نیز فیلمبرداری به اتمام رسید.
در حال حاضر نیز در مرحله پس تولید قرار داریم و چند نمای هلی شات مانده است که باید فیلمبردای شده و به فیلم اضافه شود. درواقع چون منتظر رسیدن فصل سرما بودیم تا حالا فیلمبرداری این بخش ها را انجام ندادیم. ضمن اینکه زمان فیلمبرداری مصادف شد با ناآرامی های اخیر و این موضوع نیز روند کار را کند کرد چون برخی مجوزها کنسل شد و باید باز هم برای دریافت مجوزهای جدید اقدام می کردیم و به همین خاطر این بخش تا حالا به تاخیر افتاده است. بخش صداگذاری در پایان راه است و تدوین نیز کاملا انجام شده است و فقط نماهای هلی شات باقی مانده که باید اضافه شود.
«ملکه» فیلم قبلی باشه آهنگر در جشنواره و توسط منتقدان بسیار مورد استقبال قرار گرفت اما در اکران عمومی چندان موفق عمل نکرد. آیا «سرو زیرآب» هم به لحاظ فرم و ساختار به فیلم قبلی ایشان شباهت دارد؟
من فکر می کنم فیلم «ملکه» بعد از اتمام اکران شناخته شد. درست است که «ملکه» فروش خوبی نداشت اما همه مردم ایران این فیلم را دیدند و «ملکه» به مرور زمان دیده شد. فروش نه چندان مناسب فیلم نیز بیشتر بخاطر نوع اکران آن و عدم مدیریت درست در اکران و عدم حمایت از طرف مسئولان بود. اما در نهایت این فیلم بخاطر فضا و حرف های تازه اش به دل مخاطب نشست و همانطور که گفتم به مرور توسط مخاطب دیده شد.
فیلم «سروز زیرآب» بیشتر فیلمی درباره انسانیت است تا جنگ . از نظر قصه و درام نیز این فیلم جذابتر و پیجیده تر از «ملکه» است و قصه اش این توان را دارد که مخاطب را با خود همراه کند. ضمن اینکه در این فیلم شاهد تعدد لوکیشن و حضور بازیگران چهره هستیم و این موضوع جذابیت کار را برای مخاطب بالا می برد. امیدواریم در زمان اکران نیز با مدیریت صحیح و حمایت های لازم و تبلیغت مناسب فیلم موفق عمل کند. خوشبختانه همین حالا که فیلم اکران نشده، پخش کنندها خواستار بودند پخش فیلم را بر عهده بگیرند و همین موضوع نشان از اقبال فیلم در اکران دارد.
مدت زمان کمی به آغاز جشنواره مانده و فیلم شما یکی از آثار حاضر در بخش سودای سیمرغ است. پیش بینی‌تان از این حضور چیست و فکر می کنید «سرو زیر آب» در چه بخش هایی بیشتر دیده خواهد شد؟
موضوع فیلم «سرو زیرآب» آنقدر ارزشمند و والاست که مخاطب جشنواره به آن اقبال نشان خواهد داد . ضمن اینکه این نوع موضوع و محتوا از اصالت جشنواره ها بالاتر است. چون وقتی شما در مورد موضوع مقدسی مانند شهید که می تواند شهیدوطن، شهید دین، شهید آزادی و ایثار و… باشد حرف می زنید طبیعتا حرف و قصه تان از جشنواره ها بالاتر است .
اینکه جشنواره فجر به کدام بخش از فیلم توجه بیشتری نشان خواهد داد را نمی‌توانم پیش‌بینی کنم و به آن خیلی فکر نمی‌کنم. درواقع آنچه برای ما اهمیت دارد دیده شدن فیلم توسط مخاطب است . یعنی دلمان می خواهد مردم فیلم را ببیند و جشنواره نیز فرصت و بهانه‌ای است که مخاطبان فیلم را تماشا کنند. ارزش فیلم زمانی به قوام و کمال می‌رسد که بتوانیم آن را به مردم و مخاطبانش عرضه کنیم و به همین خاطر دیده شدن فیلم برای مان در اولویت است.
منبع: بهمن سبز [4]