به گزارش سوره سینما، آرش تقوی متخصص روانشناسی با اشاره به اهمیت مشورت با روانشناسان در جریان ساخت فیلم های کودک و نوجوان بیان کرد: کارگردان یک فیلم کودک با در نظر داشتن دو محور آموزش والدین و کودک و نوجوان حتما باید با یک روانشناس رشد مشورت جدی داشته باشد و فیلمنامه اثر نیز باید دارای انسجام ساختاری باشد.

وی افزود: بعضی از فیلم های ایرانی و غیر ایرانی اگرچه با هدف مخاطبان کودک و نوجوان ساخته می شوند اما برای مثال کودک هفت ساله ای را نشان می دهند که درک و فهم یک فرد هفتاد ساله را دارد. برای مثال فیلم «تنها در خانه» که شخصیت اصلی آن ۹ یا ۱۰ ساله اما با خرد و درکی بیشتر از این سن است. بنابراین این ذهنیت را برای مخاطب ایجاد می کند که بچه های آمریکایی باهوش هستند. در اینجا جایگاه روانشناسی کودک و نوجوان و روانشناسی رشد در سینما بسیار خودنمایی می کند.

این روانشناس به آموزش شخصیتی لمپن در برخی فیلم های کودک و نوجوان اشاره کرد و گفت: گاهی اوقات رفتارهای مردانه، غیرتمندانه و همراه با حجب را به شکل پرفشار در فیلم ها نمایش می دهیم. به گونه ای که یک آدم مقید و نوجوان پایبند به اصول اخلاقی همچون فردی متعصب به نظر می رسد. در حالیکه باید در نظر داشت وقتی فیلم برای گروه سنی نوجوان ساخته می شود اگرچه باید مفاهیم غیرت و حمایت از مذهب یا ناموس پرستی را دربربگیرد، اما باید خیلی مراقب بود. زیرا نوجوان آمادگی بسیار بالایی برای پذیرش لمپنیسم دارد.

وی همچنین خاطر نشان کرد: همچنین گاهی اوقات در فیلم هایی سینمایی و حتی در سینمای کودک و نوجوان خشم برجسته و مهم به تصویر کشیده می شود. وقتی خشم را به عنوان راهکار همه چیز نشان دهیم، خروجی آن شخصیت هایی لمپن در آثار خواهد شد که بعدها باید برای پاک کردن این ذهنیت در مخاطب تلاش کرد. زیرا بافت ذهنی کودک و نوجوان بافتی هیجانی با سطح پذیر بالاست. از سویی دیگر باید میان انواع خشم از جمله خشم و پرخاشگری، خشم و حمایت از خویشتن و خشم و ابراز وجود تفاوت قائل شد.