علیرضا داوودنژاد تأکید کرد سینمای ایران برای استمرار حضور بین‌المللی در دهه ۹۰ شمسی باید به دنبال انعکاس زندگی ایرانی در سینمای ایرانی باشد.

به گزارش خبرنگار سوره سینما، سینمای ایران در دهه‌های گذشته حضور موفقی در عرصه بین‌المللی داشته است. به بهانه اکران فیلم «تاج محل» در جشنواره مونترال ضروری است این سؤال را مطرح کنیم که در آغاز دهه ۹۰ سینمای ایران برای استمرار  حضور خود در عرصه بین‌المللی چه رویکرد تازه‌ای در نظر دارد. لحنی متفاوت با گذشته که منجر به تثبیت فردیتی مشخص برای فیلم ایرانی شود. علیرضا داوودنژاد درباره ویژگی‌هایی که فیلم ایرانی در دهه ۹۰ برای حضور موفق در عرصه بین‌المللی باید داشته باشد به سوره سینما گفت: ما قبل از اینکه به این فکر باشیم که جشنواره‌های خارجی حتما فیلمی از ما نشان دهند باید به فکر سینمای خودمان باشیم.

کارگردان «نیاز» گفت: اگر ما با سینمای خودمان درست برخورد کنیم فیلم‌هایمان خواه ناخواه به جشنواره‌های خارجی راه پیدا می‌کند و فیلم ما در آنجا به نمایش درمی‌آید. نه تنها حضور در جشنواره‌های خارجی را به دست می‌آوریم بلکه فیلم‌هایمان به بازارهای جهانی هم راه پیدا می‌کند.

وی اضافه کرد: اولین راه برای اینکه به فکر سینمای خودمان باشیم این است که بین سینمای ایرانی و زندگی ایرانی قرار نگیریم و رابطه این دو را قطع نکنیم. اگر زندگی ایرانی به سینمای ایرانی راه پیدا کند فیلم ایرانی نه تنها به زندگی ایرانی بلکه به بازارهای منطقه و دنیا و جشنواره‌های خارجی راه پیدا می‌کند.

این کارگردان گفت: این مهم اینگونه به دست می‌آید که سانسور از رابطه زندگی و سینما دست بردارد. من جشنواره‌های خارجی را خوب نمی‌شناسم اما اگر مسئله آنها فرهنگی باشد و به تنوع بیان‌های سینمایی هم بیندیشد و در فکر غلبه بخشیدن به یک لحن و سبک و سیاق بر سینمای دنیا نباشند، قطعا از سینمای بومی و ملی که بیانگر ویژگی‌های هر منطقه و هر مملکت است استقبال می‌کنند.