آودو امشیرویچ، امام شهر واراژدین کرواسی در یادداشتی به تشریح واکنش‌ها در خصوص فیلم «محمد رسول‌الله (ص)» ساخته مجید مجیدی، پرداخت.

به گزارش سوره سینما به نقل از اداره‌کل روابط عمومی و اطلاع‌رسانی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، در متن آودو امشیرویچ، آمده است: جمهوری اسلامی ایران، پس از سال‌های اخیر که قدرت فناوری و علمی خود را در خصوص برنامه هسته‌ای به نمایش گذاشت، در صنعت فیلمسازی اقدام به تهیه فیلم بزرگی کرده است. ناظران بر این باورند که تهیه فیلم «محمد رسول‌الله (ص)» نیازمند تلاش کم‌تری از برنامه هسته‌ای نبوده است و برای تهیه این فیلم می‌‌بایست پیش‌شرط‌های زیادی را از جمله از نظر تاریخی، دینی، انسانی و مذهبی مهیا کرد. بزرگ‌ترین منتقدین ایرانی و محققین شیعه شناخته شده اعتقاد دارند که این فیلم عظیم و کاملاً و به درستی حضرت محمد (ص) را نشان می‌دهد. ناظران اعتقاد دارند این فیلم بزرگ‌ترین پروژه فیلمسازی در ایران است. علیرغم این موارد، این فیلم در جهان عرب با انتقاد فقیهان مواجه شده است و البته انتقادات بیش‌تری به دلیل سیاست‌های ایران نسبت به کشورهای عربی در این خصوص مطرح شده است. بخش بزرگی از انتقادات بدون توجیه، نتیجه روابط ایران با کشورهای عربی است.

البته جای تعجب نیست که بخشی از انتقادات از سوی دانشگاه الازهر مصر که به منتقدان سیاسی پیوسته‌اند، مطرح شده است. واکنش شدید آنها به فیلم به خصوص به ارایه و نشان دادن فردی که پیامبر خدا (ص) است، می‌باشد. منتقدان به اتفاق آرا این را محکوم می‌کنند؛ به هیچ وجه نمی‌توان پیامبر (ص) را به مردم نشان داد. جالب توجه است، منتقدین به جای فیلمسازان، دولت ایران را محکوم کرده‌اند و آن هم با این استدلال که ایده تهیه آن از سوی دولت ایران ایجاد شده است.

از آنجا که این فیلم نتیجه قدرت هنری ایران است و ایران در صنعت فیلمسازی یکی از ابرقدرت‌ها در جهان است و هر ساله فیلمسازان ایرانی موفق به کسب جایزه می‌شوند؛ غالبًا فیلم‌های ایرانی پیام بزرگی را ارسال می‌دارند که این فیلم هم پیام بزرگی خواهد داشت.

فیلم «محمد رسول‌الله (ص)» شامل سه بخش است. در بخش اول صحبت از دوران کودکی پیامبر (ص) است. بخش اول را در تاریخ تاریخ ۲۷ آگوست، در روز تولد امام رضا (ع) به نمایش گذاشتند. نویسنده این فیلم مجید مجیدی، به شدت به دانشگاه الازهر انتقاد کرد؛ زیرا حتی فیلم را هم نگاه نکرده‌اند. منتقدین می‌گویند معرفی زن ابوسفیان، مطابق با شرع نیست و همچنین نشان دادن خلفای پیامبر (ص) مطابق شرع نیست و این فیلم براساس نگاه تشیع ساخته شده است.

تولید این فیلم ۳۵ میلیون دلار آمریکا هزینه برداشت و این واقعیت را نباید فراموش کرد که این فیلم در بدترین شرایط بحران اقتصادی و مالی در ایران ناشی از تحریم‌های جهان غرب ساخته شده است. منتقدان باید این واقعیت را در نظر داشته باشند که هیچ کشور مسلمانی و حتی مصر، امکان تهیه پروژه و تولید این فیلم را دارا نیستند. ایران توانایی ساخت این فیلم را داراست به همین دلیل هم در جشنواره‌های گوناگون موفق به کسب جوایز می‌شود.

تنها مصطفی عقاد، فیلمساز سوریه‌ای موفق شده است فیلمی تحت عنوان «محمد (ص)» را به زبان‌های عربی و نسخه انگلیسی تهیه کند. ما می‌توانیم این سؤال را بپرسیم که چرا در جهان عرب هیچ مؤسسه‌ای وجود ندارد که بتواند همانند ایران یک پروژه فیلمی در مورد پیامبر (ص) تهیه کند. آیا بینش و دیدگاه دولت‌های فعلی اسلامی نسبت به هنر غیرقابل درک است؟ تنها یک سال پیش بود که برخی مؤلفین از مکه و مدینه در نمایشگاهی دوران حضرت محمد (ص) را به نمایش گذاشتند که با علاقمندی هنرمندان و زایران مواجه شد.

یک گروه از امامان و افندی‌های ما (از کرواسی) در ماه اوت در یک تور مطالعاتی و پژوهشی در ایران به سر بردند و اعلام داشتند که افتخار دیدن بخش اول این فیلم را داشتند. آنها اظهار کردند که این فیلم فوق‌العاده بود.