به گزارش سوره سینما، نشست فیلم سینمایی «آه سرد» به کارگردانی ناهید عزیزی پنج‌شنبه ۱۳ بهمن در سالن نشست‌های پردیس سینمایی ملت برگزار شد.

در ابتدای این نشست ناهید عزیزی گفت: در شرایطی اینجاییم که حالمان خوب نیست و حال من هم خوب نیست. فیلمی ساخته شده و موجودی متولد شده و ‌اراده‌مان در این است که با توجه به شرایط کار را به سر مقصد منظور برسانیم.

وی در مورد نگاه جامعه ایرانی در برابر حقوق زنان بیان کرد: فکر می‌کنم این نگاه در حال تغییر است و هرروز ما امیدوارتر از قبل می‌شویم که نگاه‌های بیشتری روی این موضوع باشد و در جامعه ایرانی زنان بتوانند به آن چیزی که می‌خواهند برسند.

وی ادامه داد: در مورد همه موضوعات نمی‌توان در یک فیلم صحبت کرد اما مهم‌ترین موضوع این فیلم قتل‌های ناموسی است و من تلاش کردم با یک زاویه دید جدید و رویکرد و قصه تازه به این موضوع بپردازم.

این کارگردان در خصوص ریتم کند داستان گفت: این سؤال از من نباید پرسیده شود اما یک بخشی از سلیقه من می‌آید و از داستان‌های که جای تفکر برای مخاطب می‌گذارند بیشتر علاقه دارم. ممکن است بعضی از علاقه‌مندان را درگیر کند و در مقابل ممکن است برخی انتقاد کنند.

وی افزود: موضوعی که سال‌هاست دستمایه خیلی از فیلم‌ها شده، دعوت ما به قضاوت نکردن است. من هم می‌خواستم بگویم که قضاوت کردن کار هر آدمی نیست. اما موضوع اصلی تردیدهای یک شخص برای انتقام گرفتن و نگرفتن است.

عزیزی بیان کرد: در ابتدا چیزی که برایم اولویت داشت پیدا کردن یک زاویه تازه بود. قتل‌های ناموسی یک شرایط عجیبی را دارد. وقتی در خانواده چنین اتفاقی می‌افتاد روی تک تک اعضا تأثیر می‌گذارد. وقتی این اتفاق می‌افتد من به جای اینکه به قاتل با مقتول فکر کنم به افراد دیگر خانواده فکر می‌کردم که همیشه آن‌ها را در این شرایط نادیده می‌گیرند. خیلی وقت‌ها بیماری‌های عجیبی به سراغ آن‌ها می‌آید. خیلی دوست داشتم روی این موضوع تأکید کنم که بعضی از اتفاقات سال‌های سال روی افراد تأثیر می‌گذارد. می‌خواستم بیشتر این را مطرح کنم که می‌توان به مسائل جور دیگری هم نگاه کرد.

وی در مورد دشواری ساخت فیلمش گفت: من با تشویق‌ها و حمایت احمد بهرامی که همسرم است، این فیلم را ساختم. ما با سرمایه خیلی اندک این کار را شروع کردیم و آقای محقق در حال پیش‌تولید فیلم «شهر خاموش» بودند که از این طریق با ایشان آشنا شدم و بعد از صحبت متوجه شدیم که در مورد سینمایی که دغدغه داریم اشتراکات زیادی با هم داریم و در نهایت دست یاری به ما دادند و فیلم را با توان بیشتری ساختیم. در تمام طول کار آقای محقق مدام می‌گفتند نگران نباش و حمایت می‌کردند. اما چیزی که کار را سخت کرد شرایط اقلیمی و منطقه‌ای بود که در آن کار می‌کردیم.

عزیزی گفت: من در حال تجربه هستم و فکر می‌کردم با ساخت چنین فیلمی تعلیق را ایجاد کرده‌ام. در نتیجه بررسی‌هایی که در مورد این سوژه داشتم و به خودم ثابت شد این بود که قتل‌های ناموسی ریشه در فرهنگ و جامعه دارد و نمی‌توانیم نقش و تأثیر یکی را نادیده بگیریم و خیلی قصدم این نبود که در مورد قانون صحبت کنم چون اصلاً صلاحیت آن را ندارم. رسالت بخشی از سینمای اجتماعی این است که به بعضی از مسائل تلنگر بزند.

وی ادامه داد: هدف برای من طرح یک مسئله اجتماعی بود و این زمانی تأثیرگذاری دارد که مخاطبان عادی و مردم در سینما فیلم را تماشا کمند. سعی کردم به سهم خودم تازگی‌هایی را در فیلم و سینما ایجاد کنم. اصلاً هدفم این نبوده که برای داوران جشنواره و باب میل آن‌ها فیلم بسازم.

رضا محقق؛ تهیه‌کننده گفت: ما که خیلی خوبیم و امیدواریم شما هم خیلی خوب باشید. من هیچ‌وقت ناامید نیستم و سعی کردم یک کار خوب و شرافتمندانه برای سینما بسازیم و رسالت فیلم را به سرانجام برسانیم و اگر مخاطب اندکی حوصله داشته باشد می‌تواند با آن ارتباط برقرار کند.

وی گفت: خشم در بخش‌هایی از فیلم برای هیچ‌کس قابل پذیر نیست. آن چیزی که برای من در فیلم نمود دارد این است که وقتی بچه‌ای تصمیم احساسی می‌گیرد که انتقام بگیرد و از کسی که نزدیک‌ترین شخص به او است با تاریکی‌های درونش درگیر می‌شود و به دست طبیعت می‌سپارد و درنهایت عذاب وجدان می‌گیرد. در این فیلم گذشت را به تصویر کشیده‌ایم.

این تهیه‌کننده توضیح داد: انرژی که از احمد عزیز و همسرشان گرفتم من را به سمت این کاربرد. این سینمایی که ما دنبال می‌کنیم باید عشق در آن باشد و بیزینس ندارد. برای کار در این نوع سینما باید عاشق باشیم و در آخر عمرم در این سینما کار می‌کنم و هر کاری که بتوانم در این زمینه برای جوانان مستعد می‌کنم. شرایط سخت کار را درک کرده بودم اما زلفم را به خدا گره زده‌ام.

ایمان صدیق؛ بازیگر این فیلم نیز گفت: تعریفی از زیرپوستی در هیچ نسخه‌ای از هیچ کتابی ندیده‌ام اما درباره چیزی که نزدیک به زیرپوستی باشد با آقای باقری خیلی کار کردیم. هر روز صبح با آقای باقری حدود چهل دقیقه با هم بودیم و با هم صحبت می‌کردیم که چه کار باید کنیم که بازی در فیلم خوب درآید. از آقای باقری یاد گرفتم و خانم عزیزی پلان به پلان من را چک می‌کردند.