علی‌محمد صادقی کارگردان مستند «برای ابراهیم، مردی با دوربین فیلمبرداری» که در بخش جایزه شهید آوینی و مستند نیمه‌بلند ملی نوزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» حضور دارد، در گفتگو با سوره سینما گفت: سیدابراهیم اصغرزاده، فیلمساز، عکاس و تدوینگر سینمای مستند و داستانی بود که تجربه‌ی سال‌ها حضور در سینمای داستانی و همکاری با ابراهیم حاتمی‌کیا را داشت.

وی ادامه داد: ۲۶ سال پیش، پائیز سال ۱۳۷۸، پدرم به دلیل مجروحیت شیمایی در دوران جنگ، در بیمارستان ساسان تهران‌ بستری و تحت درمان بود. قصه‌ی من و خانواده‌ام با سید ابراهیم اصغرزاده از همان روزها و به‌واسطه‌ فیلم مستند شناسایی، فیلمی ‌که سید ابراهیم از پدرم ساخت، شروع شد.

این مستندساز مطرح کرد: آقای اصغرزاده از پدرم یک فیلم مستند ساخت و بعد از شهادت پدرم، رابطه‌‌ی سید ابراهیم اصغرزاده با ما قطع نشد. رابطه‌‌ی ابراهیم با ما ادامه پیدا کرد تا این‌که سید ابراهیم اصغرزاده بر اثر سانحه‌‌ای دل‌خراش از دنیا رفت. رابطه‌‌ی عمیق و معنوی‌‌ ابراهیم و ما به‌قدری برای من باارزش و تأثیرگذار بود که شیفته‌ی شخصیت سید ابراهیم اصغرزاده بودم. من به سبب آشنایی با ابراهیم به سینما علاقه‌مند شدم‌ و اولین فیلم‌های مستندی که دیدم، «وقایع‌نگاری یک فیلمنامه ناتمام» و «سکوت طولانی»، فیلم‌های مستند سیدابراهیم اصغرزاده بود. من با آرزوی ساخت یک فیلم درباره‌ سید‌ابراهیم اصغرزاده بزرگ شدم، به دانشگاه هنر رفتم و سینما خواندم.

وی درباره دلیل ساخت این مستند گفت: تأثیر شخصیت سیدابراهیم در زندگی من و خانواده‌ام دلیل ساخت فیلم برای ابراهیم بود.

برای ساخت این فیلم، از ابتدا بنا را بر این گذاشته بودم که یک فیلم شخصی از سید ابراهیم اصغرزاده و رابطه‌‌‌اش با خانواده‌‌ام بسازم، به همین دلیل برای مصاحبه سراغ کسی نرفتم چون به کار فیلم نمی‌‌آمد و جایی در ساخت روایت فیلم نداشت. تلاش کردم با فهم همان نوجوان چهارده‌ساله که ناخواسته در فرآیند تولید یک فیلم مستند قرار گرفته و به مرور از جزئیات شخصیتی سید ابراهیم اصغرزاده آشنا شده، فیلم را روایت کنم.

صادقی درباره روند تولید این مستند توضیح داد: تولید فیلم هم‌زمان با تولید مستند قبلی‌ام، فیلم «مامان» شروع شد و عمده‌ زمان ما به خاطر تهیه آرشیو از روایت فتح و عدم همکاری آن‌ها تلف شد. وظیفه دارم که از همراهی و همدلی خانم خُدامی، همسر سیدابراهیم اصغرزاده نهایت سپاس و قدردانی را داشته باشم، چون اگر همکاری ایشان نبود، ساخت فیلم برای من ممکن نبود. خانم خُدامی، بزرگوارانه کنارمان ایستاد و آرشیو شخصی سیدابراهیم اصغرزاده را در اختیار ما قرار داد تا فیلم ساخته شود.

این مستندساز در پایان درباره حضور در جشنواره «سینماحقیقت» مطرح کرد: این‌که در کدام‌ بخش جشنواره حاضر هستم خیلی اهمیت ندارد، حضور در جشنواره از این حیث دارای اهمیت است که امکان تماشای فیلم‌های مستندی که شاید شانس پخش‌ تلویزیونی ندارند را فراهم می‌کند. امیدوارم شرایط مهیا شود که فیلم‌های مستند امکان بیشتری در سال برای نمایش عمومی داشته‌ باشند‌، به همین جهت‌ جشنواره فیلم مستند فارغ از هر عنوانی به بسط و گسترش فیلم مستند کمک می‌کند.