کارگردان فیلم «شمال، جنوب» این فیلم را اثری جاده‌ای با فضایی تلخ و شیرین دانست.

امیر توده روستا فیلمنامه‌نویس و کارگردان سینما درباره فیلمنامه «شمال، جنوب» که به تازگی پروانه ساخت دریافت کرده به سوره سینما گفت: «شمال، جنوب» یک فیلمنامه جاده ای است که من ایده آن را از سال‌های دور در ذهن داشتم و مدتها روی آن کار کردم ، اما با شرایطی که در سال‌های گذشته در سینما بوجود آمده بود ترجیح دادم فیلمنامه دیگری را انتخاب کنم. این اثر در کنار فضاهای تلخ و شیرینی که ایجاد می‌کند به مخاطب احترام می‌گذارد.

وی درباره زبان جاری در فیلمنامه «شمال، جنوب» گفت : واقعیت این است که من در مورد تمام فیلمنامه هایی که می نویسم به ایجاد یک زبان تازه می‌اندیشم و اینکه زبان و جریان حاکم در اثر چقدر در میزان ارتباط با جشنواره ها تاثیر دارد ، برای من در درجه اهمیت بالایی نیست و در نگاه اول به خود اثر فکر می کنم تا جذابیت داشته باشد و یک سری دغدغه‌های حاکم در سطح جامعه را که در زندگی تک تک ما وجود دارد را در بطن اثر داشته باشم.

این فیلمساز ادامه داد : البته تک تک مسائلی که فیلمسازهای نسل امروز به آن می پردازند بر اساس شرایط حاکم بر جامعه جهانی و ارتباطات و فناوری های نوین نگاهی جهانشمول دارد ، اما من بطور مشخص به این فاکتور فکر نمی‌کنم ، هر چند که در روند تولید و در ادامه مسیر به استانداردهای بین المللی نزدیک خواهیم شد تا فرصت حضور در جشنواره‌های دیگر را نیز داشته باشد. به نظرم این مساله از ذهن هیچ فیلمسازی دور نیست.

توده روستا درباره زمان تولید فیلم سینمایی «شمال، جنوب»گفت: هنوز درباره برنامه ریزی دقیق برای تولید با تهیه کننده اثر نشست و گفتگو نداشتیم و زمانی برای آغاز کار مشخص نکردیم ، اما طبیعی است که کماکان بحث تامین سرمایه لازم برای تولید را خواهیم داشت و در ادامه و با قطعی شدن روند کار اخبار و اطلاعات دقیق تری را ارائه خواهیم کرد. به دلیل شرایط و پروسه دریافت مجوز برای فیلم اولی‌ها زمان را از دست دادیم. من خیلی دوست دارم که با آرامش و دقیق کار را انجام بدهیم. بصورت نرمال و طبیعی وارد عمل شویم تا اینکه در یک زمان کوتاه و با عجله این کار صورت بگیرد، کیفیت و خروجی اثر برای من بسیار حائز اهمیت است و ترجیح می‌دهم در فضایی منطقی و طبیعی و با برنامه این عمل صورت بگیرد.

این کارگردان درباره ادامه فعالیت خود در حوزه فیلم کوتاه گفت: فیلم کوتاه را دوست دارم و همیشه دغدغه فیلمسازی در این حوزه را داشته‌ام. یک فیلمنامه کوتاه دارم که بطور قطع پیش از فیلم بلندم آن را خواهم ساخت. این فیلم فیلمنامه‌ای به نام «جای من را توی اتاق بنداز» دارد. ایده این فیلمنامه هم از سال‌های گذشته در ذهنم بوده است. در شرایط نامناسب سینما در گذشته ترجیح دادم که تولید آن را به فرصت مناسبی موکول کنم.