بازیگر فیلم سینمایی «گناهکاران» تاکید کرد نامزد شدن در جشنواره فیلم فجر را غافلگیرش کرده است.

شقایق فراهانی بازیگر فیلم سینمایی «گناهکاران» درباره حضورش در این فیلم به سوره سینما گفت: سالهاست که برای رفتن به جشنواره فیلم فجر شور و شوق ندارم. در مقایسه با دهه‌های پیش شور و شوقم برای رفتن به جشنواره فیلم فجر کمتر شده و معمولا اگر در جشنواره فیلم نداشته باشم اصلا به جشنواره می‌روم. البته برای دیدن فیلم‌هایی که تعریفشان را خیلی شنیده باشم مشتاقم که به جشنواره بروم. امسال فقط فیلم «گناهکاران» که در آن بازی کردم را در جشنواره دیدم.

بازیگر مجموعه «کلاه‌پهلوی» اضافه کرد: نمی‌دانم دلیلش چیست. شاید سنم بالا رفته و هیجانم کمتر شده و یا شاید به خاطر همه اتفاق‌های ناعادلانه‌، بی‌مهری‍‌‌ها و کم‌لطفی‌هایی که از طرف داوران یا کسان دیگر در سالیان گذشته در جشنواره فیلم فجر برای فیلم‌ها به وجود آمد است که چندان منتظر یک اتفاق خوب در جشنواره نیستم و شور و شوقم کمتر شده است.

 وی افزود: اصلا فکر نمی‌کردم که برای «گناهکاران» نامزد سیمرغ بلورین نقش مکمل زن شوم. وقتی به من زنگ زدند و این خبر را شنیدم متعجب شدم. شاید چون نقش کوتاهی در این فیلم داشتم. البته در فیلم‌هایی از بهرام بیضایی و مسعود کیمیایی هم نقش کوتاه بازی کرده بودم اما همان نقش کوتاه را با تحلیل و وسواس در اجرا بازی کرده بودم و برای آن نقش‌ها منتظر نامزد شدن بودم ولی نامزد شدن برای «گناهکاران» واقعا غافلگیرم کرد.

فراهانی ادامه داد: قبل از «گناهکاران» در «باغ قرمز» با استاد فرامرز قریبیان افتخار همکاری داشتم البته سکانس مشترک نداشتیم. در واقع «گناهکاران» اولین تجربه من در همکاری با آقای قریبیان بود. ایشان بازیگر هستند روحیات و حالات یک بازیگر را درک می‌کنند. به بازیگر احترام می‌گذارند و به انتظار بازیگر از کار واقف هستند. قریبیان از اساتید برجسته بازیگری سینمای ماست و تجربه «گناهکاران» برای من لذت‌بخش و دوست‌داشتنی بود. تشکر می‌کنم از همسر آقای قریبیان که طراح لباس ما بودند. هنر ایشان در طراحی لباس بازیگران را در ایفای نقش کمک کرد.

این بازیگر در ادامه درباره حضورش در تئاتر و نگاهش به شرایط تئاتر امروز گفت: همان شرایطی که به طور کلی سینما با آن درگیر است تئاتر هم با آن درگیر است. احساسم این است که ارزش واقعی تئاتر برای مخاطب کمرنگ شده است. شاید به خاطر نوع کارهایی است که اجرا می شوند. تئاتری که امروز می‌بینم تحت تأثیر مد است، یعنی دنباله‌ روی مد شده است.

فراهانی گفت: گاهی از برخی می‌شنوم که فقط برای دیدن فلان بازیگر روی صحنه به تئاتر می‌روند. منظورم اصلا نقد حضور بازیگران سینما در تئاتر نیست. قبلا هم گفته‌ام که کسی جای فردی دیگر را در تئاتر نگرفته است. بعضی‌ها فقط می‌روند تئاتر که بخندند. یعنی تئاتر برایشان صرفا ابزار خندیدن است. متأسفانه این اتفاق افتاده و تئاتر از ارزش واقعی خود دور شده است. امیدوارم در سال ۹۲ تئاتر با شرایط بهتری رو به رو باشد.