بازیگر مجموعه محبوب «وضعیت سفید» تاکید کرد ترجیح داده پیشنهادهای تکراری را رد کند، تا کلیشه نشود.

سوره سینما-آبان عسکری: عباس غزالی با ایفای شخصیت بهروز در مجموعه تلویزیونی «وضعیت سفید» دیده شد. کاراکتری که غزالی بازی کرد به علت برون‌گرا بودنش فرصت خوبی برای دیده شدن توانایی بازیگر بود. غزالی را باید در نقش‌های متفاوت دید تا بتوان قضاوت صحیح‌تری درباره‌اش داشت. او منتظر این نقش‌های متفاوت است و به همین دلیل است که بعد از «وضعیت سفید» نقش‌های مشابه را رد کرده. امسال او را با سریال «مادرانه» نوشته سعید نعمت‌الله در تلویزیون خواهیم دید. گپ و گفت سوره سینما با این بازیگر جوان را می‌خوانید.

بازیگر نقش «بهروز» در «وضعیت سفید» را دوباره در تلویزیون با چه نقشی قرار است ببینیم؟

عباس غزالی: با نقشی که شبیه تجربه‌ قبلی‌ام نیست و از این بابت خوشحالم. این روزها مشغول بازی در مجموعه تلویزیونی «مادرانه» هستم برای پخش از شبکه سوم در ایام ماه مبارک رمضان. البته اگر تا آن زمان آماده شود.

امکان دارد آماده نشود؟

در ابتدای کلید خوردن این مجموعه قرار بود سریال برای تابستان آماده شود و ۶ ماه زمان برای تصویربرداری تعیین شد. با شروع تصویربرداری صحبت‌هایی با شبکه شد و قرار شد ما تلاش کنیم که سریال را به ماه رمضان برسانیم. سه ماه و نیم زمان داشتیم و گروه با تحمل فشار بیشتری کار را پیش برد. دو ماه و نیم از تصویربرداری این سریال می‌گذرد و ما همچنان مشغول هستیم. تلاشمان این است که کار را به ماه رمضان برسانیم ولی خب چیزی را قطعی نمی‌توان پیش‌بینی کرد. به هر حال این مسئله چندان مهم نیست. مهم این است که مخاطب از نتیجه کار هنگام پخش راضی باشد. رضایت مخاطب چیزی است که برای من همیشه در اولویت بوده و همیشه دوست داشته‌ام برای بیننده شأن قائل شوم و کاری را ارائه دهم که از دیدن آن لذت ببرد.

گفتید نقشی که در «مادرانه» بازی می‌کنید با تجربه‌های پیشین متفاوت است. در این‌باره توضیح دهید.

«فرزاد» نام کاراکتری است که بازی می‌کنم. شاید در سکانس‌های اول معرفی این شخصیت برای مخاطب، «فرزاد» یک شخصیت منفی به شمار رود اما من او را مثبت می‌بینم و این از ویژگی‌ها و پیچیدگی‌های «فرزاد» است.

مطمئنا بعد از «وضعیت سفید» پیشنهادهای زیادی داشتید. اما گویا همه را رد کردید، از پیشنهادها و کیفیت‌شان بگویید و ایکه چه چیز شما را ترغیب کرد بازی در «مادرانه» را بپذیرید.

جدای از رفاقتی که با سعید نعمت‌الله دارم باید بگویم که اعتقادی که به نوشته‌های سعید دارم از مهمترین انگیزه‌های پذیرفتن این نقش بود. واقعیت این است همانطور که گفتید پیشنهادها بعد از «وضعیت سفید» زیاد بود، به طور مطلق نمی‌گویم پیشنهادها ضعیف بود اما تقریبا همه خواستار تکرار «بهروز» بودند و من با توجه به هدفی که برای خودم در بازیگری تعریف کرده و دنبال می‌کنم مطمئنا به دنبال تکرار نبودم.

برای بازیگری که تازه دارد دیده می‌شود نپذیرفتن پیشنهادها کمی سخت است.

بله. برخی پیشنهادها وسوسه‌برانگیز بود. به هر حال روی آنتن بودن و بیشتر دیده شدن را دوست داشتم ولی دست روی دلم گذاشتم و سعی کردم احساسی برخورد نکنم. الان از نقشی که بعد از دو سال برای بازی در سریال پذیرفته‌ام، راضی‌ام.

قطعا نقشه‌های زیادی برای بازی در سینما در سر دارید. پیشنهادهای سینمایی در این مدت چطور بود؟ منتظر نقش «یک» هستید؟

حتما آرزویم این است که در سینما ماندگار شوم. آدمی نیستم که اصرار به «نقش یک» داشته باشم و یا حجم نقش برایم مهم باشد. البته با شرایطی که وضعیت فیلمنامه‌ها دارند بازی در نقش یک مهم و برای بازیگر بهتر است. تخصصی در نوشتن ندارم ولی با همین میزان شناخت می‌بینم که نویسنده‌های ما به غیر از کادرست‌ها که البته تعدادشان معدود است، تمام توانشان را روی شخصیت اصلی می‌گذارند، برایش شناسنامه تعریف می‌کنند، رنگ‌آمیزی‌اش می‌کنند و سعی می‌کنند بهترین پرداخت را برای شخصیت اصلی لحاظ کنند. اما شخصیت‌های دیگر را در راستای معرفی و یا به سرانجام رساندن شخصیت اصلی پرداخت می‌کنند. خب این یک اشکال است و طبیعی است که برای من به عنوان بازیگر بازی در نقش یک مهمتر و بهتر تلقی می‌شود چون پرداخت و جای بازی بیشتری دارد. واقعیت این است که در این مدت پیشنهاد دندان‌گیری در سینما نداشتم.

پس همچنان دارید صبر می‌کنید که کارتان را در سینما با یک نقش خوب شروع کنید. چقدر امیدوارید و فکر می‌کنید چه شرایطی باعث شده این اتفاق تا به حال محقق نشود؟

صبر می‌کنم و بشدت امیدوارم. پشتکارم را بیشتر می‌کنم و همیشه تصور می‌کنم حتی اگر یک روز از زندگی‌ام باقی مانده باشد به خواسته‌ام می‌رسم. چیزی که شرایط را برای من با بدشناسی توأم کرد حال بد سینما بود. من و همکارانم به دوره‌ای خورده‌ایم که حال سینما خوب نیست. اما من همچنان امیدوارم و به پرویز پرستویی و خسرو شکیبایی و دیگر ستاره‌ها نگاه می‌کنم که در سن جوانی نبود که درخشیدند. هنوز فرصت هست.

در این مرحله کاری، مراقبت از خود و گزینش درست برای بازیگر خیلی مهم است. بعد از دیده شدن شما در «وضعیت سفید» و حالا بعد از «مادرانه» پیشنهادهای شما در تلویزیون بیشتر می‌شود. ممکن است به یک بازیگر تلویزیونی تبدیل شوید. این مراقبت از خود و هدافتان را چطور تعریف می‌کنید؟

مراقبت قطعا با گزیده‌کاری، کلیشه‌شکنی و دوری کردن از اینکه همیشه در معرض دید باشی همراه است. اما همه اینها مستلزم وجود سیستمی است که همه چیزش روی حساب و کتاب باشد و به بازیگر اجازه این مراقبت را در شرایطی ایمن بدهد. شرایط فعلی سینما و تلویزیون چنین سیستمی را دنبال نمی‌کند. به همین خاطر است که با وجود علاقه زیادی به اینکه استعدادم را در معرض نمایش بگذارم و دیده شوم دارم اما در این دو سال پیشنهادهای زیادی را رد کرده‌ام. چون شاید همه چیز سر جای خودش نیست. البته همیشه همه چیز بر وفق مراد نیست اما من به شدت مراقبم با هر نقشی و به هر قیمتی وارد سینما نشوم. اگر پیشنهاد خوبی در سینما نداشته باشم در تلویزیون کارم را ادامه می‌دهم.

سال گذشته در نمایشی روی صحنه رفتید. از آن تجربه صحبت کنید.

آن زمان به لحاظ روحی شرایط مساعدی نداشتم و نیاز به تجدید انگیزه داشتم. حس می‌کردم انگیزه‌ام فروکش کرده و بهترین بستر تجدید انگیزه را در تئاتر دیدم. تئاتر به دلیل تمرین‌های چند ساعته و بازی در دو قدمی تماشاگر و دیدن ری‌اکشن‌های او این امکان را برای بازیگر فراهم می‌کند. قصه خوب آن نمایش و جذبه‌ای که برایم داشت انگیزه مضاعفی برای حضورم در این کار شد.

یادی هم از یونس غزالی کنیم. برادرتان هم کم‌کار است. چرا؟

راستش باید از خودش بپرسید که چرا کم‌کار است ولی چیزی که من می‌توانم راجع به یونس بگویم این است هر چقدر که به بازیگری علاقه دارد هزاران ‌برابر عاشق انیمیشن است و مطمئنم در این مسیر همانطور که در بازیگری کیفیتی ناب را به نمایش گذاشت موفق و ناب خواهد بود.