آنچه مسلم است این است که سینمای ایران نسبت به تولید آثار آیینی و عاشورایی عملکرد مطلوب و چندان قابل دفاعی نداشته است.
اقتباس به عنوان حلقه مفقوده سینما، راهکار منطقی و مطلوبی است تا از طریق آن سینمای آیینی را از زاویهای جدید روایت کند.