مراسم افتتاحیه فیلم سینمایی «شهر موشها ۲» با حضور عوامل، هنرمندان و کودکان جمعه شب پنجم مهرماه در بوستان ولایت برگزار شد.
سوره سینما- اجرای این مراسم را خانم موشه و آقا موشه بر عهده داشتند. در این مراسم داوود رشیدی، مهتاب کرامتی، همایون اسعدیان، ساره بیات، یدالله صمدی، لیلی رشیدی، بابک کریمی، محمدرضا غفاری، پگاه آهنگرانی، سروش صحت، مرتضی احمدی، محمدعلی سپانلو، سعید خانی، علیرضا رییسیان، علیرضا خمسه، امیرحسین صدیق، علی قربانزاده، مهراوه شریفی‌نیا، گیتی خامنه، و جواد خیابانی … حضور داشتند.
پس از اینکه عوامل این فیلم روی سن رفته و توضیحاتی درباره چگونگی مقدمات تولید و سختی‌های آن به مخاطبان ارائه کردند، تهیه‌کنندگان «شهر موشها ۲» علی سرتیپی، منیژه حکمت و مرضیه برومند به عنوان کارگردان روی سن رفتند تا درباره این فیلم سخن بگویند. منیژه حکمت با انتقاد از حضور نداشتن هیچ یک از مسئولین وزارت ارشاد در این مراسم گفت: برای پیش‌تولید این فیلم ۹ ماه کار مداوم را بدون حتی یک خسته نباشید از سر گذراندیم. از مطبوعات که در این ۹ ماه یاور ما بودند می‌خواهم هم‌اکنون نیز صدای من را به گوش مسئولین برسانند. ما از مسئولین ارشاد دعوت کامل کردیم اما حتی یک نفر از آنها امشب در جمع ما حضور ندارند.
وی ادامه داد: آقای ایوبی ما سینماگران ویژه‌ای هستیم. شاید از دوستان ویژه شما نباشیم و به مهمانی سفارت ایران در فرانسه رفت و آمد نداشته باشیم اما بواسطه ارتباطمان با مردم، هنرمندان و کودکان این سرزمین ویژه‌ایم. آقای ایوبی اینها را با صدای آرام می‌گویم و فریاد نمی‌زنم شما حداقل می‌توانستید یک خسته نباشید به ما بگویید. ما این فیلم را می‌سازیم تا چراغ سینمای ایران و سینمای کودک را روشن کنیم. دکورهای این فیلم المان‌هایی از سرزمین ایران را دارد و این فیلم متعلق به این سرزمین است. از سرمایه‌گذاران این فیلم که به عنوان صنعت در کنار هنر بودند بسیار سپاسگذاریم. تنها راه برون‌رفت سینمای ایران از این وضعیت تقویت بخش خصوصی است و پیوند خوردن صنعت و هنر به یکدیگر. آشتی هنر و صنعت را به همه تبریک می‌گویم. انشاءالله این فیلم پربیننده‌ترین فیلم خواهد شد.
مرضیه برومند کارگردان فیلم ادامه داد: رک و راست با شما صحبت می‌کنم. حضور شما باعث دلگرمی است ولی من در آستانه کلید خوردن فیلم وحشت‌زده و نگران هستم. می‌دانم که کار سختی در پیش دارم. «شهر موشها۱» را ۳۰ سال پیش ساختم زمانی که بی‌کله‌تر بودم و نه خودم نه دیگران توقع خاصی نداشتیم. امروز می‌دانم که خیلی‌ها از این فیلم توقع دارند. با این حال دو تهیه‌کننده قدر و توانا با من هستند که هر امکانی که خواستهام فراهم کرده‌اند.
وی با اشاره به برخی خبرهای نادرست در یک رسانه گفت: چند وقتی است یک سایت مطالب خنده‌داری را مندرج می‌کند. دوست عزیزی که گویا این روزها بیمار هم هستند در این سایت گفته‌اند که من «شهر موشها۱» را بر اساس سفارش صهیونیست‌ها ساختم. به این دوست بیمار می‌گویم من اگر می‌خواستم فیلم سفارشی بسازم سفارش‌های کشور خودم را می‌پذیرفتم. این تفکر فقط از یک ذهن بیمار برمی‌آید. امیدوارم خدا شفایتان بدهد. اگر فکر می‌کنید با این حرف‌ها می‌توانید من را از میدان به در کنید کور خوانده‌اید در ۶۳ سالگی همچنان مثل شیرم.
برومند گفت: افتخار دارم بگویم در این فیلم از جوانان استفاده کرده‌ام. این فیلم موقعیت خوبی برای هنرمندان جوان نمایش عروسکی است. «مدرسه موشها ۲» را تقدیم می‌کنم به روح بلند احمد بهبهانی نویسنده «شهر موشها ۱»، رضا ژیان و کامبیز صمیمی مفخم.
در پایان این برنامه لوح تقدیر از طرف تهیه‌کنندگان و کارگردان فیلم به نمایندگان اسپانسرها تقدیم شد و فیلم با حضور مردم و عوامل کلید خورد. در میان‌برنامه‌های این مراسم تصاویری از سید محمد خاتمی، عادل فردوسی‌پور، همایون شجریان، احمد مسجد جامعی، ویشکا آسایش، مسعود جعفری جوزانی، احمد میرعلایی، رضا عطاران، صابر ابر، محمد چرمشیر و خشایار دیهیمی که درباره خاطراتشان و نوستالژی «مدرشه موشها» سخن می‌گفتند پخش میشد.
خیابان سمیه نرسيده به خیابان حافظ ، حوزه هنری
info@sourehcinema.ir
شهر موش ها ۲ حکایت خاطره های زنده شده نسل ما
محسن مولایی نسب
سال ها قبل ما بسیاری از آموزه هایمان در مدرسه را از معلمی یاد میگرفتیم که با صدای تیز و بلند خودش چرت یه عده بچه موش شیطون رو سر کلاس پاره میکرد و موجب خنده ما میشد بچه موش هایی که اون روزهای بمباران و موشک باران شهر ها جز معدود دلخوشی های کودکانه ما بودن و برای دقایقی حس تلخ ترس رو از ما دور میکردن .مدرسه ای پر از بچه موش که هر کدوم از ما با اونها نوعی همزاد پنداری داشتیم .دم دراز، عینکی درس خون ، سرمایی ،کپل شکمو و نارنجی نازک نارنجی و افاده ای که از هر چیزی بدش میومد ،گوش دراز و البته آقای معلم مهربون کلاس که هنوز صدای عزیزم هاش توی گوشمونه .بعد یه اتفاق جالب افتاد اتفاقی که شاید خیلی از هم نسل های من رو کشوند به سینماها ….
مدرسه موشها ناگهان تبدیل شد به شهر موشها و یه داستان پر از هیجان که با هر فراز و فرودش یا از جا توی صندلی های سینما پریدیم یا از ترس توی اونها فرو رفتیم و روی چشمامون رو گرفتیم که نکنه اسمشو نبر شخصیت های دوست داشتنی ما رو یه لقمه کنه … با سر خوردن کپل و مجروح شدنش اشک ریختیم و با پیروزی و شکست اسمشو نبر از هیجان هورا کشیدیم ….
حالا ۲۰ سال از اون روزها گذشته و همه هم نسل های من بزرگ شدن و امروز در امنیت در کشوری زندگی میکنیم که با اون روزهاش خیلی فرق کرده ..کشوری که دنبال تعامل با گربه های خوب دنیاست و علیرغم اینکه مثل شهر موش ها در نوعی حصر و نگرانی دائمی به سر میبره اما در مدارسش ویدئو پروژکتور و امکانات پیشرفته هست حالا ما چند ده خبرگزاری با امکانات پیشرفته مثل موشنا داریم و نسل های جدیدی از ما پا به عرصه گذاشتن ….
شهر موش های دو حکایت شجاعت و مقاومت و داستان توانستن ماست که سینه به سینه از پدرانمون به یادگار رسیده و امروز ما مثل موش های نسل جدید خانم برومند فریاد ما میتوانیم سرمیدیم . اگرچه ما در مسیر تعامل با تمام دنیا گام برمیداریم اما به شیوه بچه موش های قصه از روش های جدید برای غلبه بر دشمن های قدیمی استفاده میکنیم .
شهر موشهای ۲ اگر چه تبلیغ کرمان موتور روی دیوارش مقداری توی ذوق میزنه اما خانم برومند زیاد اسیر تبلیغات نشد و قصه مسیر خوبی رو دنبال کرد اگرچه ضعف های تکنیکی و فنی کار عروسکی هنوز بعد از سال ها در سینما رفع نشده است و حسی که عروسک ها به بیننده منتقل میکنند غنی نیست اما استفاده از صدا پیشگان مناسب توانسته مقداری از این ضعف رو پوشش بده .
در مجموع اون چیزی که از فیلم برومند انتظار میرفت براورده شد و این فیلم پر از پیام های خوب برای بچه های نسل جدید هست و امیدوارم با برنامه ریزی مناسب دوباره این عروسک های دوست داشتنی به خاطره بصری ما برگردند.