آرش خوشخو منتقد سینما در گفت‌وگو با خبرنگار سوره سینما در خصوص فیلم «قهرمان» اصغر فرهادی گفت:«قهرمان» یک فیلم به سبک خاص فرهادی است که در آن قهرمانان بر سر دو راهی‌های تصمیم‌گیری قرار می‌گیرند. فرهادی این بار کمی خوش‌بین تره به ذات آدمی و انسانیت پرداخته و با وجود بازگشت شخصیت به زندان، اما دوربین رو به روشنایی قرار گرفته و حسی از نور و امید را به تماشاگر منتقل می‌کند.

وی درباره تفاوت «قهرمان» با دیگر آثار این کارگردان عنوان کرد: بر خلاف ساختار مهندسی شده و تصنعی «فروشنده» و دیگر فیلم‌های فرهادی، «قهرمان» از ساختار منطقی‌تری برخوردار است. در این فیلم همچون دیگر آثار این کارگردان، شخصیت‌ها خیلی خوب انتخاب شده‌اند.

چرا که گزینش محسن تنابنده و دخترش ما به‌ازای زیادی در جامعهٔ امروز ما دارد.

این منتقد سینما ادامه داد: فکر می‌کنم یک‌سوم انتهایی «قهرمان» نکتهٔ منفی این اثر است چرا که فیلم کسالت‌بار شده و دیدار تصادفی امیر جدیدی با آن خانواده در واقع تیغه‌ای تصنعی از فیلم است.

درهرحال این فیلم تیپیک فرهادی است، اگر شما از دنیای فرهادی خوشتان بیاید آن را می‌پسندید و اگر غیر از این باشد که خیر.

خوشخو با اشاره به کارگردانی فرهادی در «قهرمان» اظهار داشت: خط داستان و پکیجی که برای این فیلم تدارک‌دیده‌شده است قادر به تأثیرگذاری بر روی تماشاگری که داستان را با شوق‌وذوق دنبال می‌کند، نیست. به‌ویژه که تمرکز بیش از حدی که بر روی تصاویر پسرک شده و فرهادی طبق معمول از این ماجرا برای گره‌گشایی فیلمش استفاده می‌کند. به‌هرحال این صحنه‌ها می‌تواند درعین‌حال برای تماشاگر آزاردهنده نیز باشد.

وی درباره به‌تصویرکشیدن فضای شهری شیراز و به متن در آوردن جغرافیای این شهر در «قهرمان» افزود: فرهادی هیچ‌وقت از لوکیشن به‌عنوان یک جاذبه توریستی استفاده نمی‌کند و تاکنون در هـیچ یک از فیلم‌های او این‌گونه نبوده است. برای مثال شمال کشور را هم که نشان می‌دهد تصاویر جنگل را با یک موسیقی پاپ به تصویر نمی‌کشد چرا که لوکیشن صرفاً پس‌زمینه‌ای برای روایت فیلم است. به‌عنوان‌مثال آپارتمان «جدایی نادر از سیمین» فضایی خشک و سرد است و در آن طراحی صحنه چشم نوازی وجود ندارد.

در «قهرمان» هم شیراز به‌عنوان لوکیشن واقعی ماجرا به تصویر کشیده می‌شود. فرهادی فضای بازار شیراز را در خدمت فیلم خود گرفته و ریتم مکانی مغازه‌هایی که کنار هم قرار گرفته‌اند، فضا را سینمایی کرده است و از خلق‌وخوی نرم شیرازی‌ها در این فیلم بهره برده است.

وی درباره تأثیر نام اصغر فرهادی برای اعتباربخشی به فیلم و اقبال عموم آن گفت: از سال ۸۰ تاکنون فرهادی فیلم‌های سبک خود را می‌سازد. دراین‌بین ممکن است که فضای اطرافش عوض شده باشد و شما انتظار داشته باشید فرهادی هم عوض شود اما به‌هرحال این فرهادی، فرهادی واقعی است و خوب و بدش همین است.

یک زمانی فیلم‌هایش همسو با اتفاقات جامعه بوده است. اما فیلم‌هایی که اخیراً می‌سازد ممکن است ترند جامعه نباشد. به‌هرحال او فیلم خود را ساخته ولی انداختن بارِ مسئولیت‌های اجتماعی سیاسی بر روی دوش فرهادی کار اشتباهی است.

خوشخو ادامه داد: فرهادی فیلمساز است و می‌خواهد خوب دیده شود، به‌عنوان هنرمند تشویق شود و یا پول‌دار شود به‌هرحال همه آدم‌ها این‌گونه هستند.

این گرایش‌های نرمال انسانی است که به نظرم نباید خیلی توقع از فرهادی را زیاد کرد چرا که قبلاً توقع از او زیاد شده و حالا در برخورد با او، همه حمله می‌کنند.

فرهادی فیلمسازی است که کارش را خوب انجام داده و فیلمساز خوبی است. درست است که بعضی مواقع تعدادی از فیلم‌هایش را همه دوست دارند و تعدادی را نه اما اینکه بخواهیم یک نقش سیاسی اجتماعی به فرهادی سنجاق کنید کار اشتباهی است.