به گزارش سوره سینما، نشست رسانه‌ای فیلم سینمایی «ملاقات خصوصی» به کارگردانی امید شمس و تهیه‌کنندگی امیر بنان در سالن اصلی همایش‌های برج میلاد برگزار شد.

در ابتدای این نشست، امید شمس کارگردان فیلم گفت: چیزی که در این فیلم وجود دارد این است که همه شخصیت‌ها پتانسیلی دارند، در شرایطی قرار گرفتند که متعلق با آن فضا نیستند و شرایط، آن‌ها را به این سمت کشانده است. بیشتر در فیلم شرایط است که شخصیت‌ها را به‌سوی این نقش‌ها کشانده است.

وی بیان کرد: وقتی در فیلم کوتاه بتوانی فیلم‌هایی بسازی که دیده شوند و جایزه بگیرند به واسطه آن هم می‌توانی راحت برای فیلم بلند اقدام کنی تا سرمایه‌گذار و تهیه‌کننده پیدا کنی. شناختی که عوامل از فیلم‌های کوتاه از من داشتند به اعتمادشان به من کمک کرد.

این کارگردان اضافه کرد: چند سال پیش با علی سرآهنگ مستندی را در مورد زندان‌ها کار کردیم که با فضاهای متفاوتی در زندان‌های روبه‌رو شدیم و به سوژه‌ای برخوردیم که آن را فیلم کردیم. در بازنویسی بهمن ارگ به فیلمنامه اضافه شد و در مدت دو سال فیلمنامه را کامل کردیم اما بخش عمده‌ای از فیلم مربوط به زیست من در همان محله است و این خیلی به من کمک کرد.

وی توضیح داد: در بازنویسی وقتی داشتیم فیلمنامه را کامل می‌کردیم نمی‌خواستیم بستر فیلم صرفاً به سمت بزهکاری برود و قصد داشتیم یک رابطه عاشقانه از دل آن استخراج کنیم و در مسیر بازنویسی این ایده کامل‌تر شد و این فیلمنامه نتیجه کار گروهی است.

امیر بنان؛ تهیه‌کننده فیلم گفت: فیلمنامه امید شمس به من پیشنهاد شد و ازآنجایی‌که همه نویسندگان بااستعداد هستند و در فیلم کوتاه خوش درخشیده‌اند این فیلم را ساختیم و از طرفی معتقدم که نسل جدید هم باید وارد سینما شود. رویکردها هم باید تغییر کند. قوه قضاییه محدودیتی برای ما ایجاد نکرد و تنها کمک کرد که این فیلم ساخته شود.

امیرحسین قدسی؛ طراح صحنه گفت: بخشی از فضای ملاقات خصوصی مربوط به سلیقه کارگردان است شاید یک جاهایی هم موفق نشدم اما خیلی جاها هم سعی کردیم نشانه‌هایی از زندگی پروانهٔ فیلم را در آن داشته باشیم.

پریناز ایزدیار گفت: این فیلم صرفاً فقط از نظر فضا شبیه به فیلم «ابد و یک روز» است. زمان زیادی برای این نقش گفتگو و تمرین کردیم و بخش زیادی حاصل شناختی بود که آقای شمس روی نوشته خود داشت.

وی در مورد شکننده بودن نقش پروانه توضیح داد: نقش پروانه رنجور و ضعیف نیست بخصوص در پارت اول فیلم که اصلاً رنجور نیست بلکه آدم امیدواری به زندگی است. فقط از یک جایی که درگیر عشق می‌شود و کمی شکننده می‌شود.

رویا تیموریان در مورد همکاری با فیلمسازان اولی گفت: ازآنجایی‌که اعتقاد دارم نسل جوان آینده سینمای ما هستند و تجربه به حدی به من کمک می‌کند که با گفتگو و خواندن سناریو متوجه شوم که این جوان شایسته همکاری است یا خیر، وارد یک کار فیلم اولی می‌شوم اما من همیشه طرفدار نسل جوان بودم و همکاری با آن‌ها به ما هم کمک می‌کند که به روز باشیم و همیشه دوست دارم در نقش‌های کوتاه یا اصلی یا مکمل تجربه کنم.

هوتن شکیبا نیز درمورد نقشش در این فیلم گفت: توضیح دادن این نقش خیلی سخت است اما تنها چیزی که هست این است که نقش خیلی از خودم دور بود کاری که انجام دادم زندان رفتم و فضاها را دیدم، مستند زیاد تماشا کردم. در طول فیلم‌برداری به این فکر می‌کردم که این مکان زندان فضای تلخی است که امیدوارم بخشی از این فضا را شناخته و آن را باور کرده باشیم.