به گزارش سوره سینما به نقل از سایت رسمی جشنواره فیلم کن، ونسان لندون؛ بازیگر و فیلم‌ساز فرانسوی است که برای بازی در سال ۲۰۱۵ برای بازی در فیلم «اندازه یک مرد» (The Measure of a Man) برنده بهترین بازیگر مرد در جشنواره کن شد و به‌علاوه این جایزه تاکنون، بهترین بازیگر مرد در چهل و یکمین جوایز سزار و جایزه بهترین بازیگر مرد IFFI در چهل و ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم هند شده است.

لندون که امسال به‌عنوان رئیس هیئت داوران بخش مسابقه اصلی را در هفتاد و پنجمین جشنواره جهانی کن برعهده دارد در گفتگو با سایت این جشنواره از چگونگی برگزاری و ابهامات این جشنواره صحبت کرد.

*نقش خود را به‌عنوان رئیس هیئت داوران چگونه توصیف می‌کنید؟

افتخار می‌کنم که در هیئت داوران هستم. این هیئت با حضور کارگردانان و بازیگران بسیار حرفه‌ای و متمرکز، یک گروه باورنکردنی است. نسبت به مسئولیتم در این گروه آگاهی کامل دارم و خود را شبیه به وودی آلن می‌دانم آنجا که می‌گفت: «من از عضویت در باشگاهی که مرا به‌عنوان عضو می‌پذیرد حیرت زده‌ام.»

اهدای جوایز به کارگردان‌ها چیز کمی نیست چراکه مسیر زندگی آنها را تغییر می‌دهد. سعی خواهم کرد از آنچه در حال رخ‌دادن است نهایت استفاده را ببرم و حال را در آینده و آینده را در گذشته زندگی نکنم.

*آیا قرار است در جشنواره امسال، فیلم‌ها را از دید یک بازیگر تماشا کنید؟

بله، من قصد دارم فیلم‌ها را از دید یک مخاطب و یک عاشق فیلم تماشا کنم. فکر می‌کنم برای نزدیک شدن به آثار هنری و البته به‌طور خاص‌تر در چنین جشنواره‌ای، با فیلم‌های داستانی، دو مسیر وجود دارد. در مسیر اول، آنچه روی صفحه می‌بینید قبل از پایین آمدن در بدن به مغز شما می‌رود و مسیر دوم جهت مخالف را طی می‌کند. سعی می‌کنم اول به‌عنوان یک تماشاگر به قلبم اجازه بدهم تصمیم بگیرد و بعد به مغزم گوش دهم. باید به سینمای همه دنیا فرصت بدهیم.

*از اولین حضورتان در جشنواره کن برایمان بگویید؟

اولین حضورم در سال ۱۹۸۷ برای بازی در فیلم «مردی عاشق» ساخته «دایان کوریس» بود. ان زمان یک بازیگر جوان بودم. روز افتتاحیه کاملاً باورنکردنی بود چراکه مدام مرتکب اشتباه می‌شدم. یکی از اشتباهاتم این بود که زمانی که دایان کوریس من را به رابرت دنیرو معرفی کرد و وقتی او به نشانه احترام دست دراز کرد و گفت: «سلام، رابرت دنیرو» من بدون گفتن نام خانوادگی‌ام پاسخ دادم: «سلام ونسان»! تا دو ساعت برای این اشتباه خودم را کتک می‌زدم.

* دوست دارید چه نقشی به شما پیشنهاد شود؟

دوست دارم نقش یک دکتر بزرگ، یک وکیل بزرگ، یک استاد یا یک معلم مدرسه را بازی کنم. من حرفه‌هایی را دوست دارم که افراد را متحد می‌کنند، مشاغلی که در آن از دیگران محافظت می‌کنیم و جایی که ارتباط با مردم وجود دارد.