بازیگر فیلم سینمایی «برف» عوامل بیرونی را در انتخاب‌ها و عملکردش موثر دانست.

سوره سینما- آبان عسکری: آناهیتا افشار بازیگر جوانی است که در این سال‌ها در نقش‌هایی متنوع در سینما او را دیده‌ایم. افشار مدتی پیش بازی در فیلم سینمایی «برف» ساخته مهدی رحمانی را تمام کرد. او در این گفتگو درباره همکاری مشترک با رحمانی و روند کاری که تا امروز داشته صحبت کرد.

اولین مواجه شما با فیلمنامه «برف» چطور بود؟

آناهیتا افشار: فیلمنامه بسیار روان و ساده بود ولی در عین خیلی جذاب و گیرا نوشته شده بود.

کاراکتر شما در فیلم «برف» چه ویژگی‌هایی دارد؟

سارا دختری سر به هوا و بازیگوش بود که خونسرد و خودسر عمل می کند. به مرور با ابعاد شخصیت او بیشتر آشنا می شویم و می بینیم که بر خلاف ظاهرش بسیار تیزهوش و عملگرا است و به اندازه ی دیگران درگیر مناقشات قصه می شود.

جلسات دورخوانی به همراه دیگر بازیگران اتفاق افتاد؟

جلسات دورخوانی بود قبل از رفتن جلوی دوربین وجود داشت. ولی روش آقای رحمانی خیلی وابسته به دورخوانی نیست.

تکلیف نقش روشن شد بعد جلوی دوربین رفتید یا در حین فیلمبرداری هم اتفاقاتی برای نقش می افتاد؟

در حین فیلمبرداری برای نقش اتفاقاتی می‌افتد چرا که نقش از حالت ذهنی بیرون می‌آید و تبدیل به واقعیت می‌شود. وقتی اولین برداشت موفق را انجام دادید ذره‌ای از وجود نقش را تبدیل به واقعیت می‌کنید به مرور این واقعیت رشد می‌کند و بازیگر باید به آن وفادار باشد و بر اساس آنچه هر روز در حال ضبط شدن است نقش جان می‌گیرد و خودش را به بازیگر دیکته می‌کند.

به بازی گرفتن کارگردان از بازیگر اعتقاد دارید یا فکر می‌کنید مسیر رسیدن به نقش از خود بازیگر عبور می‌کند؟

بازیگر بدون کارگردان مثل شیخ  بی‌چراغ است و نمی‌داند که دنیایش چیست، در کجا قرار است بازی کند و به کجا می‌رود. چرا که جهان قصه فیلم را کارگردان یا در واقع مؤلف می‌سازد و شما به عنوان یک بازیگر نقش محدودی در این جهان دارید. یک نقش فردی در یک جهان بزرگ که می‌تواند کم یا زیاد شود بهتر و بدتر گردد. 

در دو سال گذشته در فیلم‌های کارگردان‌های مطرحی مثل صدرعاملی و معادی بازی کرده‌اید. ادامه مسیر بازیگری خودتان را چطور می‌بینید. موفقیت در این مسیر تا چه حد به خودتان و تا چه حد به شرایط بستگی دارد؟

من تمام تلاشم را می‌کنم که انتخاب‌های خوب و درستی داشته باشم و نهایت زحمتم را برای کارم می‌کشم. ولی موفقیت در هر رشته‌ای فقط به این محدود نمی‌شود و عواملی از بیرون بر زندگی کاری من سایه می‌اندازند که در اختیار من نیستند و باید دید که تقدیر چه می‌خواهد. برای من چاره‌ای جز تلاش و انتظار نیست.

برای بازی در تلویزیون مشتاق‌ترید یا سینما؟

دوست دارم که در کار خوب شرکت داشته باشم. اندازه قاب فرقی نمی‌کند. گرچه که سینما اولویت اولم است ولی برخی کارهای تلویزیونی به مراتب از برخی کارهای سینمایی بهترند.

آناهیتا افشار در نمایی از «برف»

مهدی رحمانی چقدر در کارگردانی شبیه یا متفاوت از دیگر کارگردانانی بود که شما با آنها همکاری داشته‌اید؟

روش کارگردان‌ها با هم فرق دارد. آقای رحمانی خیلی متکی به واقیعت جلوی دوربین و لحظه ایفای نقش هستند و کارشان را با تعداد زیاد برداشت پیش می‌برند. این روش برای من خوش‌آیند است. چون برداشت‌ها به مرور بهتر می‌شوند و کارگردان آرام آرام به نقش دلخواهش می‌رسد و بازیگر نیز انگار در لحظه مدام جلوی دوربین تمرین می‌کند و برداشت نهایی معمولا با برداشت اول خیلی فرق دارد. ولی کارگردان‌هایی نیز وجود دارند که همه چیز را از قبل تعیین می‌کنند و در مرحله پیش‌تولید روی تمرین و بداهه و اتود تمرکز می‌کنند که آن هم روش درستی است. به هر حال هر کارگردان بسته به سابقه هنری و کاری خود روشی را اتخاذ می‌کند و راه خودش را می‌رود. این روش‌ها هیچکدام مزیتی بر دیگری ندارند و مهم نتیجه کار است. 

همبازی‌های شما در «برف» با شما چطور تعامل می کردند؟

در کل راضی بودم و چون کار دومم با آقای رحمانی بود خیلی راحت خودم را هماهنگ کردم و فکر می‌کنم دیگران نیز از کار راضی باشند. 

پیش‌بینی شما از موفقیت «برف» در جشنواره فیلم فجر چیست؟

امیدوارم که اتفاق خوبی برایش بیفتد. فکر می‌کنم کار دیده خواهد شد و قطعا تماشاگر خود را خواهد داشت و در کل جایگاه خوبی را برای برف پیش‌بینی می‌کنم.