محسن اسلامزاده تهیهکننده و کارگردان سینمای مستند در گفتوگو با سوره سینما درباره لزوم مستندسازی از حادثه دردناک بندرعباس گفت: از روز شنبه که این حادثه دلخراش و دردناک رخ داده است، مدام با خود فکر میکنم که باید به آنجا بروم یا خیر؟ و اگر بروم چه کارهایی از دست من برمیآید؟
وی ادامه داد: واقعیت امر این است که در جایگاه مستندساز نمیتوانم در این موقعیت کاری پیش ببرم و صرفاً باید بهعنوان یک فعال فضای مجازی به اطلاعرسانی بپردازم که امروزه در سیستم اطلاعرسانی ما اینفلوئنسرهایی هستند که به سرعت و به خوبی این کار را انجام داده و از نقاط مختلف مهم ماجرا اطلاعرسانی کردهاند. ولی اگر من بهعنوان مستندساز در چنین حوادثی ورود کنم باید نگاهی تفسیری به اتفاق داشته باشم. در جای جای محیط و منطقه سرک بکشم و بتوانم تمام اسناد، فیلمهای دوربینهای مداربسته، صورتجلسه شورای تأمین و ستاد بحران را ببینم و با افراد درجه یک مصاحبه داشته باشم ولی با کمال احترام در کشور ما کسی به دنبال چنین چیزی نیست. باید از فجایع مختلفی که رخ میدهد مستندهای تفسیری داشته باشیم و نداشتن آن بسیار بد است. در همین سالهای اخیر که اتفاقهای تلخ و شیرین بسیاری رخ داد، چند مستند با نگاه تفسیری و دقیق ساخته شده است؟
کارگردان «بهشت کوچک ما» توضیح داد: پرداختن به نگاه حماسی مانند اهدای خون و فداکاریهای انجام شده بسیار لازم و خوب است ولی باید نسبت به رویدادی که رخ میدهد، نگاه تفسیری داشت.
این مستندساز درباره ساخت مستندی از یک اتفاق بحرانی مطرح کرد: واقعیت امر این است که خود من هم درباره یکی از اتفاقات رخ داده مستندی ساختم که به شدت به نفع کشور و جریان رسانهای بود ولی حتی بعد از گذشتن دو سه سال از ماجرا اجازه اکران هم ندادند و این بسیار دردآور است.
وی افزود: چنین کارهایی مرجعیت رسانهای ما را ضعیف میکند. شبکههای معاند به خاطر حرف زدن درباره خط قرمزهای خودساخته ما، برد کردهاند. چون ما درباره آنها حرف نمیزنیم و آنها روایت غالب را در دست میگیرند. شاید در اتفاقی چند نفر و ارگان هم اشتباه کرده باشند ولی کلیت روایت به نفع کشور و مسئولین خواهد بود. اینها درد است و باعث میشود در چنین اتفاقهایی با دوربین خود به منطقه موردنظر نروم.
کارگردان «پاییز پنجاه سالگی» بیان کرد: به همه دوستان هم میگویم که به هر شکلی نباید مستند ساخت. باید تمام فراز و فرودهای یک مسئله را بررسی کرد و به تمام موارد لازم دسترسی داشته باشیم تا بتوانیم با خلق خود تأثیرگذار باشیم نه اینکه صرفاً یک اثری ساخته باشیم.
محسن اسلامزاده درباره مستند خود که قرار بود در بخش خارج از مسابقه جشنواره «سینماحقیقت» نمایش داشته باشد و لغو شد، گفت: باور بفرمایید که نود و نه درصد مجوزها را گرفته بودم و درست در دقیقه آخر نگذاشتند این مستند در جشنواره باشد که اگر پخش میشد شاید خیلی از اتفاقها نمیافتاد. نباید از حرف زدن بترسیم و از ترس اینکه بعد چه میشود، به سراغ خلق اثر تأثیرگذار برویم. ولی خوشحالم که فیلم را ساختم و بالاخره چند سال دیگر پخش میشود. حداقل آن این است که چنین لحظاتی ثبت شده است.