مهدی ایل‌بیگی فیلمبردار سینما در گفتگو با سوره سینما درباره آخرین پروژه‌هایش بیان کرد: در حال حاضر مشغول فیلمبرداری فیلمی به نام «طعم کاکتوس» هستیم که در کانادا تولید می‌شود. این فیلم به کارگردانی آقای امیر پوربرقی است و بنده به‌عنوان مدیر فیلمبرداری از راه دور همکاری می‌کنم. معمولاً از ساعت هفت یا هشت شب به صورت آنلاین حضور دارم. تیمی از دستیاران و یک فیلمبردار در محل حاضر هستند، هرچند بخش عمده‌ای از کار را خود آقای پوربرقی انجام می‌دهند. به ایشان دستورالعمل‌هایی می‌دهم، مانند تنظیم نور، انتخاب لنز و دوربین و سپس همکاران گوشی را روی مانیتور ثابت می‌کنند تا من از راه دور بتوانم اکسپوز، رنگ، نور، حرکت دوربین و فوکوس را بررسی و کنترل کنم.

وی درباره فیلم دیگر خود افزود: علاوه بر این، پارسال فیلمی به نام «های‌کوپی» را فیلمبرداری کردیم که کارگردانی و تهیه‌کنندگی آن بر عهده آقای علی‌اکبر ثقفی بود. این فیلم اولین تجربه مرتضی عقیلی، بازیگر سابق سینمای ایران، پس از ۴۵ سال دوری از سینما است. در حال حاضر مرحله اصلاح رنگ این فیلم در لابراتوار سامان مجدوفایی در حال انجام است. همچنین، درباره چند پروژه فیلم کوتاه با دوستان گفتگو کرده‌ام و امیدوارم به‌زودی مراحل تولید و فیلمبرداری آن‌ها را آغاز کنیم.

این فیلمبردار درباره یک پروژه نیمه‌تمام گفت: حدود یک سال و نیم پیش، فیلمنامه‌ای با عنوان «مردی که حنجره نداشت» را به انجمن سینمای جوان ارائه کردم. این داستان درباره یک مرد سیلورمن است که برای تأمین هزینه‌های عمل جراحی خود مجبور به سرقت از یک مغازه می‌شود، اما در حین این اقدام، اتفاقی غیرمنتظره برایش رخ می‌دهد که در نهایت باعث می‌شود به یک مانکن تبدیل شود.‌ ما فیلمبرداری این پروژه را آغاز کردیم، اما متأسفانه به دلیل وقوع جنگ، نتوانستیم آن را به پایان برسانیم. فیلمبرداری در مترو با محدودیت‌های امنیتی مواجه شد، به‌ویژه پس از جنگ که شرایط سخت‌گیرانه‌تری اعمال شد. علاوه بر این، قرار بود سکانس اول فیلم با استفاده از هلی‌شات تصویربرداری شود، اما به دلیل نزدیکی پهپادها به مناطق جنگی، این امکان نیز فراهم نشد.

وی درباره فیلم «های‌کوپی» توضیح داد: این اثر یک کمدی فانتزی سینمایی است که داستان آن حول محور دو دوست می‌چرخد و اتفاقاتی غیرمنتظره در زندگی آن‌ها رخ می‌دهد. این فیلم در فصل زمستان سال گذشته تصویربرداری شد و تمام عوامل با دقت و تلاش بسیار در تولید آن مشارکت داشتند. بسیار علاقه‌مندم که این اثر دیده شود، چراکه حاصل زحمات ارزشمند یک تیم سینمایی متعهد است.

ایل‌بیگی درباره داستان فیلم «طعم کاکتوس» عنوان کرد: این فیلم روایتی بسیار جذاب دارد و حول محور موضوعات عمیقی مانند مرگ و زندگی می‌چرخد. همچنین با توجه به جنگ ۱۲ روزه، تحولاتی در کاراکترهای فیلم به وجود آمد. این اثر ترکیبی از مستند و داستان است و یک فرآیند دگرگونی برای کاراکتر اصلی فیلم رقم می‌خورد.

وی درباره شرایط سینمای کوتاه ایران گفت: شرایط همچنان مانند گذشته است و تغییر محسوسی مشاهده نشده است. متأسفانه در این حوزه نه از نظر محتوایی و نه از نظر تکنیکی و ساختاری، اثر شاخص یا تحول‌آفرینی تولید نشده است. به عنوان عضو هیئت انتخاب آکادمی ایسفا و خانه سینما در بخش فیلم کوتاه، این نظر را بر اساس بررسی هفت بسته مختلف از آثار ارائه شده می‌دهم. فیلم‌های دریافتی عموماً در همان سطح معمول و بدون نوآوری خاصی هستند. به بیان دیگر، سینمای کوتاه همچنان در وضعیت قبلی خود به سر می‌برد و تحول چشمگیری در آن رخ نداده است.

ایل‌بیگی ادامه داد: باید تأکید کنم که با وجود ضعف عمومی در کیفیت محتوایی و ساختاری اکثر آثار که متأسفانه تعدادشان نیز قابل‌توجه است، شاهد حضور برخی فیلم‌های کوتاه حرفه‌ای و قابل‌توجه نیز هستیم. این آثار استثنایی از نظر کارگردانی، فیلمبرداری، تدوین و سایر عناصر سینمایی در سطحی بسیار بالاتر از استانداردهای معمول قرار دارند.

این فیلمبردار سینما درباره وضعیت فیلمبرداری در ایران تصریح کرد: وضعیت فیلمبرداری در سینمای کوتاه ما از نظر فنی و تجهیزات در سطح خوبی قرار دارد. از نظر دوربین، لنز و نورپردازی، امکانات قابل قبولی داریم، اگرچه ممکن است در برخی موارد خاص محدودیت‌هایی وجود داشته باشد.‌ مشکل اصلی ما هزینه بالای تجهیزات است که باعث می‌شود بسیاری از فیلمسازان جوان نتوانند از ابزارهای حرفه‌ای استفاده کنند. پیشنهاد من این است که مراکز حمایتی مانند انجمن سینمای جوان با شرکت‌های اجاره تجهیزات همکاری کنند و تسهیلاتی برای دسترسی آسان‌تر به ابزارهای حرفه‌ای فراهم کنند. وقتی فیلمسازان بتوانند از تجهیزات مناسب استفاده کنند، کیفیت آثارشان به طور محسوسی بهبود پیدا می‌کند.

ایل‌بیگی درباره علاقه به ساخت فیلم سینمایی بلند گفت: در مورد تمایلم به ساخت فیلم بلند سینمایی، باید بگویم که این علاقه صرفاً از روی هیجان یا تجربه‌اندوزی نیست، بلکه آرزوی جدی و پیگیرانه‌ای است که به دنبال تحقق آن هستم. در حال حاضر به عنوان مدیر فیلمبرداری در یک تولید حرفه‌ای سینمایی مشغول به کارم، اما اشتیاق فراوانی برای کارگردانی و تولید اثر بلند سینمایی خودم دارم. واقعیت این است که تولید فیلم بلند در شرایط فعلی ملاحظات خاص خود را دارد. سینمای امروز به سمت تولیدات مستقل گرایش پیدا کرده است. حمایت‌های دولتی معمولاً محدود به آثار خاصی می‌شود و در سینمای مستقل تأمین مالی معمولاً از طریق سرمایه‌گذاران خصوصی انجام می‌گیرد.

وی در پایان بیان کرد: تجربه قبلی من در تولید فیلم مستقل «یازده یازده» که در بخش هنروتجربه اکران شد، نمونه‌ای از این نوع تولیدات بود. این پروژه کاملاً مستقل و با سرمایه بخش خصوصی تولید شد.‌ من در مقام مدیر فیلمبرداری، تهیه‌کننده و طراح صحنه همکاری داشتم و با وجود چالش‌های اقتصادی و نوسانات ارزی، پروژه با کیفیت مطلوب به پایان رسید. فرآیند پس‌تولید (تدوین، موسیقی، اصلاح رنگ) با حساسیت ویژه‌ای پیگیری شد و این اثر تجربی-فانتزی اگرچه مخاطب خاص خود را داشت، اما بازخوردهای بسیار مثبتی دریافت کرد و اکران سه‌ماهه این فیلم در هنروتجربه با استقبال خوبی همراه بود.