سوره سینما – زهره کردلو : «روایت سوره سینما از چهره‌های خبرساز هفته»‌ عنوان بسته‌‌ای خبری است که هر جمعه در قالب آن به بازخوانی مهم‌ترین اخبار مرتبط با هنرمندان حوزه سینما، تئاتر و تلویزیون خواهیم پرداخت.

هر هفته چهره‌هایی از دل سینما، موسیقی و هنر سر برمی‌آورند که با حضورشان جریان خبری هفته را شکل می‌دهند. این هفته، روایت ما به سراغ پنج چهره‌ای می‌رود که هر کدام با اتفاقی خاص در صدر اخبار قرار گرفتند؛ از بازگشت دوباره ترانه علیدوستی به پرده نقره‌ای تا جنجال میان حمید نعمت‌الله و اکتای براهنی، از اجرای خاص رویا میرعلمی در «کارناوال» تا حضور مهران مدیری بر پرده سینما و در نهایت خبر تازه‌ای از پروژه جدید کاظم دانشی.

حمید نعمت‌الله؛ سکوت در میان جنجال «قاتل و وحشی»

کارگردانی که همیشه با فیلم‌های پرهیجان اما با شخصیتی آرام شناخته می‌شود، این هفته ناخواسته به قلب یک جدل رسانه‌ای پرتاب شد. او معمولا چهره‌ای کم‌حرف و دور از هیاهوست، ماجرای «قاتل و وحشی» و «پیر پسر» دوباره حمید نعمت‌الله را به تیتر اول رساند.

همه‌چیز از سخنان بهروز افخمی در برنامه «هفت» آغاز شد که از قول نعمت‌الله گفت؛ اکتای براهنی پیش از ساخت «پیرپسر» فیلم «قاتل و وحشی» را دیده است؛ فیلم توقیفی نعمت‌الله که از سال ۱۳۹۸ تاکنون رنگ پرده را ندیده.

براهنی بلافاصله واکنش نشان داد و با ادبیات غریب و غیرقابل دفاع همه‌چیز را انکار کرد. اما صداگذار هر دو فیلم، حقیقت دیگری گفت: براهنی و تهیه‌کننده‌اش در زمان فیلمبرداری «پیر پسر»، با اجازه شخص نعمت‌الله به استودیو آمده و «قاتل و وحشی» را دیده‌اند. این کشمکش حتی به استوری‌های بامداد نعمت‌الله، فرزند کارگردان، هم کشیده شد. او در استوری‌هایی تند، کنایه زد که براهنی از هم‌نشینی نام خود با نعمت‌الله سود می‌برد.

با همه این هیاهو، حمید نعمت‌الله همچون همیشه و با نگاهی بزرگ‌منشانه سکوت پیشه کرد؛ سکوتی که برخلاف حاشیه‌سازی‌های رایج، نشان از خویشتن‌داری و منش حرفه‌ای او داشت. او همان کارگردانی است که با فیلم‌هایی مثل «بوتیک»، «بی‌پولی» و «شعله‌ور» نشان داده سینمایش آتشی زیر خاکستر است. نعمت‌الله پشت دوربین شاید همان «قاتل وحشی» باشد؛ بی‌رحم در خلق صحنه‌ها و صادق در روایت حقیقت. جنجال اخیر بیش از آنکه خدشه‌ای بر او باشد، یادآور این است که حتی فیلمی توقیفی هم می‌تواند سایه سنگینش را بر سینما بیفکند.

رویا میرعلمی؛ رویایی که به واقعیت پیوست

رویا میرعلمی این هفته با اجرایی متفاوت در برنامه «کارناوال» رامبد جوان خبرساز شد؛ اجرایی که ابتدا برخی مدعی توقیف آن شدند و بعد با تأخیری جنجالی به پخش رسید. او با گریمی شبیه فریدا کالو، نقاش مکزیکی، روی صحنه آمد و داستانی روایی خلق کرد: دیداری خیالی با ونسان ونگوگ، هنرمندی که مثل خودش زخمی و پر از درد بود. میرعلمی گفت ایده این نمایش را از جراحت شخصی‌اش گرفته، زمانی که پایش آسیب دید و در سال‌های ابتدایی دهه ۹۰ به دلیل یک سانحه در اجرای تئاتر برای مدتی فلج شد. میرعلمی رؤیاهایش را به صحنه می‌آورد، او در دفاعیه‌اش گفت: «فریدا و ونگوگ هر دو زخم‌های جسمی و روحی داشتند اما تسلیم نشدند»

اجرای میرعلمی با استقبال زیادی مواجه شد، حتی اگر در رقابت با امیرمهدی ژوله رأی کمتری آورد. او نشان داد که پیشینه‌اش در تئاتر پشتوانه‌ای جدی برای کارهای تازه‌اش است. در متنی که در صفحه شخصی‌اش منتشر کرد، از رؤیای پنج‌ساله‌ای گفت که سرانجام مجال بروز یافت اما زیر تیغ سانسور پاره‌پاره شد. با همه این‌ها، اجرای متفاوت او در «کارناوال» پرانرژی و تأثیرگذار بود و باز هم ثابت کرد میرعلمی به‌عنوان تنها هنرمند زن حاضر در برنامه رامبد جوان، بار سنگینی را بر دوش دارد و به خوبی توانسته دوشادوش همکارانش بدرخشد.

مهران مدیری؛ در کانون خبرهای رسمی و غیررسمی

نام مهران مدیری هر بار که بر پرده سینما یا صفحه تلویزیون می‌آید، کنجکاوی برمی‌انگیزد. این هفته دو خبر درباره او دست‌به‌دست شد؛ نخست اکران فیلم «تابستان همان سال» (با نام جدید «آدم‌فروش») ساخته محمود کلاری. مدیری در این فیلم تنها یک سکانس بازی دارد؛ در نقش رمالی که سرآغاز یک دروغ و بحرانی تازه در قصه است. در همان دوران اکران در جشنواره برخی این حضور کوتاه را ترفندی تبلیغاتی دانستند، به‌ویژه که دوستی علی اوجی با مدیری نیز زیر ذره‌بین رفت. با این حال، نام مدیری همچنان برای مخاطب کافی است تا بلیت سینما بخرد. اما مدیری پیش‌تر خودش اعتراف کرده بود که در بازیگری چندان موفق نبوده؛ تا جایی که بازی‌اش در «درخت گردو» را «افتضاح» توصیف کرد!

دومین خبر، شایعه حضور او در فیلم «استخر» ساخته سروش صحت بود؛ همکاری‌ای که اگر در فیلم «استخر» قطعی شود، پس از چهار دهه دوباره این دو چهره محبوب «جنگ ۷۷» را کنار هم خواهد نشاند؛ از روزهایی که صحت نویسنده و بازیگر مجموعه‌های مدیری در دهه هفتاد بود. حالا نقش‌ها عوض شده‌اند؛ مدیری بازیگر صحت خواهد شد. شاید این‌بار، در قالب نقشی کمدی، بتواند دوباره همان مهران مدیری دوست‌داشتنی را به یادمان بیاورد؛ نه صرفاً چهره‌ای که برای فروش فیلم استفاده شود و نقش موثری از او نبیینیم و خودش هم بازی‌اش را دوست نداشته باشد.

ترانه علیدوستی؛ بازگشت پس از هشت سال

احتمال بازگشت دوباره ترانه علیدوستی به پرده سینما، شاید یکی پربسامدترین اخبار سینمایی هفته بود. سال‌هاست نام او با نقش‌های ماندگار در ذهن مخاطب جا گرفته اما زمزمه احتمال اکران نسخه سه‌ساعته «برادران لیلا» به کارگردانی سعید روستایی، نام او را دوباره در مرکز توجه قرار داد. هشت سال از آخرین حضورش بر پرده گذشته بود؛ زمانی طولانی برای بازیگری که «شهر زیبا»، «چهارشنبه‌سوری» و «فروشنده» را در کارنامه دارد. حالا اما با نقش «لیلا» باردیگر روی پرده می‌رود.

آخرین حضور سینمایی علیدوستی روی پرده به فیلم «مادر قلب اتمی» (۱۳۹۶) برمی‌گردد. آثار بعدی او ـ «تفریق» مانی حقیقی و «اورکا» سحر مصیبی ـ به دلیل توقیف و محدودیت‌ها هیچ‌گاه اکران نشدند و تنها به‌صورت غیرقانونی به دست مخاطبان رسیدند. همین غیبت طولانی باعث شد خبر احتمال اکران فیلمی از او، در محافل سینمایی خبرساز شود. حتی برای کسانی که نسخه غیرقانونی «برادران لیلا» را دیده‌اند.

اتفاق دیگری که این هفته ترانه را خبرساز کرد، خبری احساسی بود: حمید علیدوستی، پدر او، از بهبودی بیماری دخترش خبر داد. بیماری خودایمنی که مدت‌ها سایه‌اش را بر زندگی ترانه انداخته بود. این خبر با واکنش‌های پرشور هواداران همراه شد و ویدیوهای بازی‌های قدیمی‌اش بار دیگر دست‌به‌دست شد. حالا همه چشم‌انتظارند تا ببینند آیا اکران «برادران لیلا» سرآغازی دوباره برای کارنامه سینمایی او خواهد بود و شاهد ادامه بازیگری او هستیم یا خیر.

کاظم دانشی؛ کارگردان پرونده‌های قضایی

کاظم دانشی، کارگردان جوانی که با اولین فیلم بلندش یعنی «علفزار» نامش بر سر زبان‌ها افتاد، این هفته خبرساز شد. انتشار خبر صدور مجوز ساخت فیلم جدیدش با عنوان «زنده‌شور» کافی بود تا او دوباره در کانون توجه قرار گیرد. دانشی این‌بار هم سراغ پرونده‌ای قضایی رفته؛ ژانری که به نظر می‌رسد علاقه اصلی اوست.

اما آنچه «زنده‌شور» را داغ‌تر کرده، ترکیب احتمالی بازیگران است: بهرام افشاری، حامد بهداد، سحر دولتشاهی، سارا بهرامی و امیر جعفری. لیستی که اگر نهایی شود، یکی از پرستاره‌ترین فیلم‌های اجتماعی امسال را رقم می‌زند و آن را به پروژه‌ای پرسر و صدا در جشنواره بدل خواهد کرد.

دانشی پیش‌تر با «علف‌زار» (الهام‌گرفته از ماجرای واقعی خمینی‌شهر) و نویسندگی «بی‌بدن» (با الهام از پرونده جنجالی آرمان و غزاله) نشان داد که جسارت نزدیک شدن به سوژه‌های واقعی را دارد. همین رویکرد هم برایش سیمرغ بهترین فیلمنامه جشنواره چهلم را به همراه آورد. او حالا به یکی از امیدهای نسل جدید فیلمسازی ایران بدل شده است؛ فیلمسازی که می‌خواهد واقعیت را بی‌پرده در قاب سینما بیاورد. اگرچه هنوز مسیر طولانی پیش‌رو دارد، اما بسیاری معتقدند او کارگردانی جسور است و «زنده‌شور» می‌تواند تثبیت‌کننده جایگاه این کارگردان دهه هفتادی در سینمای اجتماعی ایران باشد.