به گزارش سوره سینما، اختتامیه چهل‌و‌دومین جشنواره فیلم کوتاه تهران شامگاه جمعه در زمین تنیس بام مجموعه ایران‌مال برگزار شد. اختتامیه‌ای که حاشیه‌هایی به همراه داشت و حالا که از روز پایانی این رویداد فاصله گرفته‌ایم، بهتر می‌توانیم به وجوه مختلف این دوره از جشنواره بپردازیم.

به نتیجه نرسیدن با پردیس ملت و رفتن به سراغ ایران‌مال از همان ابتدا هم نگرانی‌هایی به همراه داشت و تا روز پایانی هم وجود داشت.

انتخاب ایران‌مال به‌عنوان میزبان رویدادهای فرهنگی همچنان مورد بحث است؛ برخی نگران تجاری شدن بیش‌ازحد فضا و فاصله گرفتن جشنواره از بافت جوان‌محور و خودمانی فیلم کوتاه‌اند. میزبان‌ بودن ایران‌مال برای جشنواره‌های سینمایی در دوره‌های اخیر همیشه بحث‌برانگیز بوده و در گذشته انتقادات و اعتراضاتی نسبت به فضا و شیوه اجرای مراسم در ایران‌مال مطرح شده است.

همان روز اول بود که در گزارش خود به این نکته اشاره کردیم که مسافت رفت‌وآمد به ایران‌مال واقعاً دشوار است ولی شاید با وجود اتفاق احسن می‌شد از آن چشم‌پوشی کرد که چنین اتفاقی رخ نداد.

با وجود بعد مسافت، این دوره از جشنواره نیز با حضور پرشور جوانان و علاقه‌مندان به فیلم کوتاه برگزار شد. اما در میان فیلم‌هایی که در جشنواره حاضر بودند نیز آثاری وجود داشتند که باز این پرسش را پیش آوردند که چگونه برخی از آثار ضعیف در مهم‌ترین رویداد فیلم کوتاه ایران حضور پیدا می‌کنند؟ آیا واقعاً آثار بهتری وجود ندارد یا موارد و مسائل دیگری مطرح است.

هرچند که فضای ایران‌مال بسیار بزرگ است اما باز فضایی که برای جشنواره و بخش سینمایی آن تعبیه شده، برای چنین رویدادی کوچک به نظر می‌رسد.

یکی از نکات مثبت این دوره برگزاری منظم برنامه‌های مختلف جشنواره بود و اختتامیه این دوره نیز نسبت به سایر جشنواره‌ها با کمترین تأخیر ممکن و حدود ۲۰ دقیقه آغاز شد.

حالا که حرف اختتامیه به میان آمد، حیف است که به نکات دیگری از آخرین برنامه این دوره از جشنواره نپردازیم. اختتامیه این دوره در جایی نامناسب برگزار شد. اگر شما در بخش‌های کناری می‌نشستید، قطعاً بسیاری از حرف‌ها و صداها را از دست می‌دادید چه برسد به دیدن هر آنچه در صحنه اتفاق می‌افتاد.

در جریان مراسم اختتامیه، برق فضای برگزاری به‌طور مکرر قطع و وصل شد و این امر اختلال در روند مراسم ایجاد کرده و باعث اذیتشان حاضرین شد.

از تمام این موارد که بگذریم هرج‌ومرج ایجاد شده بسیار در ذوق می‌زد و فضای کم و رفت‌وآمدهای مکرر مراسم را شلخته کرده بود.

اینکه همچنان و مکرراً باید درباره مکان برگزاری جشنواره‌های سینمایی صحبت کرد و راه به جایی نبرد، از حوصله خارج شده است. تنها باید امیدوار باشیم که جشنواره‌های پیش رو یعنی جشنواره جهانی فجر و سینماحقیقت با نظم و ساختار منظم‌تری برگزار شوند.