رئیس سازمان سینمایی با اشاره به حمایت به سینماگران شهرستانی تاکید کرد امکانات باید عادلانه بین فیلمسازان تقسیم شود.

حجت‌الله ایوبی در پاسخ به این سووال که آیا فیلم‌ کوتاه هم جزو توجهات جدی، او قرار دارد گفت: ما سینمای کوتاه و مستند را مدرسه سینمای ایران می‌دانیم، به همین دلیل وقتی می‌خواهیم به آینده سینمای ایران فکر کنیم باید به سینمای مستند و تجربی و همچنین سینمای کوتاه توجه کافی داشته باشیم چون سرمایه‌گذاری در این بخش باعث رشد کلی سینما خواهد شد. به نظر ما سینمای کوتاه و مستند پر از ایده‌ها و خلاقیت‌های نو است و فیلمسازانی که در این عرصه کار می‌کنند، پر از انگیزه برای حرکت روبه‌جلو هستند. کارنامه سینمای کوتاه و مستند بسیار پربار است دلیل این ادعا هم حضور کارگردانان بزرگی در سینمای ایران است که کار خود را از فیلم‌ کوتاه و مستند ساختن آغاز کرده‌اند.

رئیس سازمان سینمایی مهم‌ترین دستاورد سینمای کوتاه ایران در چند سال اخیر را حضور سینمای کوتاه در شهرستان‌ها و فعال بودن جوان‌های شهرستانی در عرصه ساخت فیلم‌ کوتاه دانست و ادامه داد: اتفاق بسیار خجسته‌ای روی داده و با تحولات بسیار خوبی که در سینمای کوتاه اتفاق افتاده است، این سینما توانسته دامنه خود را در سراسر کشور گسترده کند و ادامه این مسیر باعث می‌شود انجمن سینمای جوانان ایران به یکی از نمادهای عدالت فرهنگی در کشور تبدیل شود. به هر حال در سینمای حرفه‏‌ای از آنجایی که بیشتر توسط سینماگران حرفه‏‌ای کشور در تهران اداره می‏‌شود، معمولا امکان ساخت فیلم‌های بلند متعدد در شهرستان‌ها وجود ندارد، ضمن اینکه فیلم بلندی که در تهران ساخته می‌شود متعلق به تمام کشور است و به نوعی نماینده سینمای ایران محسوب می‌شود.

وی در عین حال گفت: البته که معتقدم سینمای ایران فقط متعلق به سینماگران نیست بلکه پشتوانه تاریخی و فرهنگی غنی کشور، پشت فیلم‌های سینمای ایران قرار گرفته است، به همین دلیل هم فیلم‌های بلند ساخته‌شده در سینمای ایران را می‏‌توان نماینده فرهنگ این کشور در دنیا دانست اما این محدودیت‏ها معمولا در سینمای مستند و کوتاه وجود ندارد و در آنجا می‌‏توانیم وارد استان‌ها، شهرستان‌های و شهرهای کوچک شویم.

دکتر ایوبی در خصوص عرصه فیلم‌کوتاه و مستند و دامنه فعالیت آن نیز گفت: البته من ترجیح می‌دهم به جای استفاده از واژه تهران‌زدایی از واژه‌های تمرکززدایی و تراکم‌زدایی استفاده کنم. به هر حال تهران پایتخت ایران است و هم به لحاظ جمعیتی و هم وسعت، تاثیر بسیار زیادی در امور فرهنگی کشور دارد، به همین دلیل تهران جایگاه خاص خودش را خواهد داشت. تمرکززدایی هم به این معنی است که امکانات فیلمسازی صرفا متعلق به تهران نباشد و به صورت عادلانه در بین شهرهای مختلف کشور تقسیم شود. یعنی یک جوان ایرانی که در مرزهای ایران زندگی می‌کند هم بتواند به اندازه یک جوان تهرانی، از امکانات فیلمسازی برخوردار شود. این هم وظیفه مدیریت فرهنگی و مدیریت سیاسی کشور است که این شانس عادلانه را در کشور ایجاد کند.

وی هچنین مطرح کرد: البته این آرزویی است که به سرعت تحقق پیدا نمی‏‌کند و این آمایش سرزمینی هم فقط مختص ایران نیست. بسیاری از کشورهای اروپایی هم همچنان در تلاش هستند که این تقسیم امکانات را به صورت عادلانه در دولت‏های مختلف خود به سرانجام برسانند. ما تمام تلاش خود را در این زمینه به کار می‌‏گیریم تا جوانان فیلمساز غیرتهرانی متوجه شوند که مدیران فرهنگی کشور به فکرشان هستند و می‏‌خواهند شانسی عادلانه و برابر را برای پیشرفت به آنها بدهند.

ایوبی در خصوص نمایندگی فرهنگی فیلم کوتاه در جهان نیز گفت: سینمای بلند همیشه با یکسری آداب و تشریفات خاص به مخاطب جهانی عرضه می‌شود ولی این آداب و تشریفات گاها دست‌وپاگیر درخصوص سینمای کوتاه و مستند وجود ندارد، بنابراین انتقال این فیلم‌ها به مردم دنیا بسیار راحت‌‏تر است. البته از طرف دیگر فیلمسازان را مسوول می‏‌کند تا دقیق‌‏تر عمل کنند. سینمای کوتاه و مستند می‌تواند خیلی از جزئیات زندگی، فرهنگ و تمدن ایرانی- اسلامی مردم اقصی‌ نقاط ایران را به تصویر بکشد؛ کاری که شاید سینمای بلند بسیاری مواقع از انجام آن عاجز است. در کنار این‌ مسائل، متاسفانه در ایران هنوز فرهنگ تماشای فیلم‌ کوتاه و مستند بین مردم چندان جا نیفتاده اما در بسیاری از کشورها، عامه مردم هم به شدت پیگیر سینمای مستند و کوتاه هستند، به همین دلیل هم معتقدم فیلمسازان کوتاه و مستند باید این احساس را داشته باشند که نمایندگان بسیار مهم و خوبی برای مردم و فرهنگ ایران هستند.

رئیس سازمان سینمایی در خصوص دیدن فیلم کوتاه گفت: من واقعا فیلم‌های کوتاه را می‌بینم و دوست دارم. یادم هست در سی‌امین سالگرد پیروزی انقلاب‌اسلامی که رئیس جشنواره سیمرغ بودم، یکی از هدایای ما برای جشن سی سالگی انقلاب بسته «سی سال سینما» بود که آن را با همکاری خانه سینما تهیه کردیم. در آن مجموعه، ما ۳۰ فیلم بلند و ۱۵۰ فیلم‌کوتاه داشتیم و تاکیدمان این بود که فیلم‌ کوتاه را به عنوان جنسی خاص و مهم از سینمای انقلاب معرفی و عرضه کنیم.