«نشانی» صرفا یک برنامه تلویزیونی است ، که قدرت تصمیم گیری و اجرایی ندارد، لذا فقط با طرح مباحث منتخب، سرنخ های رسیدن به سینمایی ایده آل را به مخاطب عادی و هم چنین به مسئولین نشان می دهد

تلویزیون و سینما دور رسانه ای هستند که با وجود وجوه اشتراک زیادی می توانند تعاملات متنوعی با یکدیگر داشته باشند. ساده ترین نوع تعامل این است که ، تلویزیون فیلم های سینمایی مختلف را روانه آنتن کند و این امکان را فراهم بیاورد که دایره گسترده تری از مردم در خانه هایشان به تماشای فیلم ها بنشینند. نوع دیگر همکاری ، نقد و بررسی آثار سینمایی توسط تلویزیون است که اتفاقا در حال حاضر شبکه های مختلف تلویزیون به سمت این گونه از تعامل ، تمایل بیشتری نشان می دهند. برنامه های تلویزیونی سعی می کنند با مرور اتفاقات مربوط به سینما، اطلاعات مورد نیاز را به علاقه مندان هنر هفتم بدهند . در تلویزیون برنامه های دیگری هم هست، که نگاه عمیق تری به آثار سینمایی دارد و مخاطبان جدی تر هنر هفتم را نشانه می رود . یکی از این موارد برنامه «نشانی» است .
«نشانی» به سفارش حوزه هنری و با مشارکت گروه فرهنگ و هنر شبکه چهارم سیما ،‌روانه آنتن زنده شد و هر شب مخاطبان و علاقه مندان به مباحث مطرح خود را پای تلویزیون نشاند .

این برنامه به صورت موضوعی به سینما می پردازد و هربار نظرات و دیدگاه های مختلف درباره یک مفهوم را مرور می کند. سینمای دینی محور اصلی آن است و مباحثی چون سینمای آخرالزمان ، بهشت ، جهنم ، فرشته ، نیایش ، سرنوشت و… در سینمای شرق و غرب از زیر مجموعه های آن به شمار می رود . سینمای دینی دو حوزه مهم و تاثیر گذار هنر و دین را به هم پیوند می دهد و به همین خاطر است که فعالان سینمای دینی حرف های زیادی برای گفتن دارند .

این برنامه با دعوت مهمانانی از طیف های گوناگون فکری – فرهنگی ، به دیدگاه ها و نظریه های ارزشمندی در متعالی کردن سینما با مفهوم دین ، دست یافت . در میان این اندیشه ها ،‌عده ای به «از کوزه همان برون تراود که دروست » قایل بودند و ارتقای فیلمسازی دینی را در گروه ارتقای دانش معرفتی سینماگران دانستند ، همچنین این اعتقاد باطنی را یکی از علل توفیق و پرمخاطب شدن سریال ها و فیلم های مذهبی دانستند .

گروهی دیگر با لفظ «فیلم دینی» مشکل داشتند و علاوه بر اینکه همه آثار اخلاقی و ملی سینمای ایران را فیلم های دینی می دانستند ، این نام گذاری ها را عامل انحراف و بسته شدن دایره مفهومی این گونه از سینما برشمردند .

«نشانی» با حضور مهمانانی چون اساتید دانشگاه ،‌ روحانیون و اساتید حوزه علمیه و مفسرین مسایل مذهبی ، گرچه از نظر تکنیکی چیزی به سینما نیفزود ، اما در گروه تفسیر و شکاف و ژرف نگری آنها در مسایل دینی ، مولد مباحث و سوژه های جدید و نابی در این ژانر سینمایی شد . سوژه هایی که برگ برنده های خوبی برای فیلمنامه نویسان مشتاق این عرصه است .

«نشانی » صرفا یک برنامه تلویزیونی است ، که قدرت تصمیم گیری و اجرایی ندارد ، لذا فقط با طرح مباحث منتخب ، سرنخ های رسیدن به سینمایی ایده آل را به مخاطب عادی و هم چنین به مسئولین نشان می دهد . باشد که نشانی سینمای دین در سینمایمان را گم نکنیم و هرچه بیش از پیش به پیوند دین و هنر ، این دو مفهوم متعالی و قابل تعمق ، بپردازیم .

پخش «نشانی» بعد از پایان ماه مبارک رمضان ، به صورت هفته ای یک شب ادامه دارد …